1 εν εκεινω τω καιρω επορευθη ο ι̅ϲ̅ ε̅ τοιϲ ϲαββαϲιν δια των ϲποριμων οι δε μαθηται αυτου επιναϲαν και ηρξαντο τιλλιν τουϲ ϲταχυαϲ και εϲθιειν
2 οι δε φαριϲαιοι ιδοντεϲ ειπο̅ αυτω ιδου οι μαθηται ϲου ποιουϲιν ο ουκ εξεϲτιν ποιειν εν ϲαββατω
3 ο δε ειπεν αυτοιϲ ουκ ανεγνωται τι εποιηϲεν δαυειδ οτε επιναϲεν και οι μετ αυτου
4 ωϲ ειϲηλθεν ειϲ τον οικον του θ̅υ̅ και τουϲ αρτουϲ τηϲ προθεϲεωϲ εφαγεν ο ουκ εξον ην αυτω φαγειν ουδε τοιϲ μετ αυτου ει μη τοιϲ ιερευϲιν μονοιϲ
5 η ουκ ανεγνωται εν τω νομω οτι εν τοιϲ ϲαββαϲιν οι ιερειϲ εν τω ιερω το ϲαββατον βεβηλουϲιν και αναιτιοι ειϲιν
6 λεγω δε υμιν οτι του ιερου μιζων εϲτιν ωδε
7 ει δε εγνωκειτε τι εϲτιν ελεον θελω και ου θυϲιαν ουκ αν κατεδικαϲατε τουϲ αναιτιουϲ
8 κ̅ϲ̅ γαρ εϲτιν του ϲαββατου ο υιοϲ του α̅ν̅ο̅υ̅
9 και μεταβαϲ εκειθεν ηλθεν ειϲ την ϲυναγωγην αυτων
10 και ιδου α̅ν̅ο̅ϲ̅ χειραν εχων ξηραν και επηρωτηϲα̅ αυτον λεγοντεϲ ει εξεϲτιν τοιϲ ϲαββαϲιν θεραπευϲαι ινα κατηγορηϲουϲιν αυτου
11 ο δε ειπεν αυτοιϲ τιϲ εϲται εξ υμων ανθρωποϲ οϲ εξει προβατον εν και εαν ενπεϲη τουτο τοιϲ ϲαββαϲιν ειϲ βοθυνον ουχι κρατηϲει αυτο και εγερει
12 ποϲω ου διαφερει α̅ν̅ο̅ϲ̅ προβατου ωϲτε εξεϲτιν τοιϲ ϲαββαϲιν καλωϲ ποιειν
13 τοτε λεγει τω α̅ν̅ω̅ εκτινον την χειρα ϲου και εξετινε̅ και απεκατεϲταθη υγιηϲ ωϲ η αλλη
14 οι δε φαριϲαιοι ϲυμβουλιον ελαβον κατ αυτου οπωϲ αυτον απολεϲωϲιν
15 ο δε ι̅ϲ̅ γνουϲ ανεχωρηϲεν εκειθεν και ηκολουθηϲαν αυτω οχλοι πολλοι και εθεραπευϲεν αυτουϲ πανταϲ δε ουϲ εθεραπευϲεν επεπληξεν αυτοιϲ
16 και επετιμηϲεν αυτοιϲ ινα μη φανερον αυτον ποιηϲωϲιν
17 οπωϲ πληρωθη το ρηθεν δια ηϲαιου του προφητου λεγοντοϲ
18 ιδου ο παιϲ μου ον ηρεντιϲα ο αγαπητοϲ μου ειϲ ον ηυδοκηϲεν η ψυχη μου θηϲω το π̅ν̅α̅ μου επ αυτον και κριϲιν τοιϲ εθνεϲιν απαγγελει
19 ουκ εριϲει ουδε κραυγαϲει ουδε ακουϲει τιϲ εν ταιϲ πλατιαιϲ τη̅ φωνην αυτου
20 καλαμον ϲυντετριμμενον ου μη κατεαξει και λινον τυφομενον ου ϲβεϲει εωϲ αν εκβαλη ειϲ νικοϲ την κριϲιν
21 και επι τω ονοματι αυτου εθνη ελπιουϲιν
22 τοτε προϲηνεχθη αυτω δαιμονιζομενοϲ τυφλοϲ και κωφοϲ και εθεραπευϲεν αυτον ωϲτε τον κωφον και τυφλον λαλιν και βλεπειν
23 και εξιϲταντο παντεϲ οι οχλοι και ελεγον μητι ουτοϲ εϲτιν ο υιοϲ δ̅α̅δ̅
24 οι δε φαριϲαιοι ακουϲαντεϲ ειπον ουτοϲ ουκ εκβαλλει τα δαιμονια ει μη εν τω βεελζεβουλ αρχοντι των δαιμονιω̅
25 ιδωϲ δε ο ι̅ϲ̅ ταϲ ενθυμηϲειϲ αυτων ειπεν αυτοιϲ παϲα βαϲιλεια μεριϲθειϲα καθ εαυτηϲ ερημουται και παϲα πολιϲ η οικεια μεριϲθειϲα καθ εαυτηϲ ου ϲταθηϲεται
26 και ει ο ϲαταναϲ τον ϲαταναν εκβαλλει εφ εαυτο̅ εμεριϲθη πωϲ ουν ϲταθηϲεται η βαϲιλεια αυτου
27 και ει εγω εν βεελζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια οι υιοι υμων εν τινι εκβαλλουϲιν δια τουτο κριται εϲονται αυτοι υμων
28 ει δε εν π̅ν̅ι̅ θ̅υ̅ εγω εκβαλλω τα δαιμονια αρα εφθαϲεν εφ υμαϲ η βαϲιλεια του θ̅υ̅
29 η πωϲ δυναται τιϲ ειϲελθει̅ ειϲ την οικειαν του ιϲχυρου και τα ϲκευη αυτου αρπαϲαι εαν μη πρωτον δηϲη τον ιϲχυρον και τοτε την οικιαν αυτου διαρπαϲη
30 ο μη ων μετ εμου κατ εμου εϲτιν και ο μη ϲυναγων μετ εμου ϲκορπιζει
31 δια τουτο λεγω υμιν παϲα αμαρτια και βλαϲφημια αφεθηϲεται τοιϲ α̅ν̅ο̅ι̅ϲ̅ η δε του π̅ν̅ϲ̅ βλαϲφημια ουκ αφεθηϲεται τοιϲ ανθρωποιϲ
32 και οϲ εαν ειπη λογον κατα του υιου του α̅ν̅ο̅υ̅ αφεθηϲεται αυτω οϲ δ αν ειπη κατα του π̅ν̅ϲ̅ του αγιου ουκ αφεθηϲεται αυτω ουτε εν τουτω τω αιωνι ουτε εν τω μελλοντι
33 η ποιηϲηται το δενδρον καλον και τον καρπον αυτου καλον η ποιηϲατε το δενδρον ϲαπρον και τον καρπο̅ αυτου ϲαπρον εκ γαρ του καρπου το δενδρον γινωϲκεται
34 γεννηματα αιχιδνων πωϲ δυναϲθε αγαθα λαλιν πονηροι οντεϲ εκ γαρ του περιϲευματοϲ τηϲ καρδιαϲ το ϲτομα λαλει
35 ο αγαθοϲ α̅ν̅ο̅ϲ̅ εκ του αγαθου θηϲαυρου εκβαλλει αγαθα και ο πονηροϲ α̅ν̅ο̅ϲ̅ εκ του πονηρου θηϲαυρου εκβαλλει πονηρα
36 λεγω δε υμιν οτι παν ρημα αργον ο εαν λαληϲωϲιν οι ανθρωποι αποδωϲωϲιν περι αυτου λογον εν ημερα κριϲεωϲ
37 εκ γαρ των λογων ϲου δικαιωθηϲη και εκ των λογων ϲου καταδικαϲθηϲη
38 τοτε απεκριθηϲαν τινεϲ των γραμματεων και φαριϲεων λεγοντεϲ διδαϲκαλε θελομεν απο ϲου ϲημιον ιδειν
39 ο δε αποκριθειϲ ειπεν αυτοιϲ γενεα πονηρα και μοιχαλιϲ ϲημιον επιζητει και ϲημιον ου δοθηϲεται αυτη ει μη το ϲημιον ιωνα του προφητου
40 ωϲπερ γαρ ην ιωναϲ εν τη κοιλια του κητουϲ τριϲ ημεραϲ και τριϲ νυκταϲ ουτωϲ εϲται και ο υιοϲ του ανθρωπου εν τη καρδια τηϲ γηϲ τριϲ ημεραϲ και τριϲ νυκταϲ
41 ανδρεϲ νινευειται αναϲτηϲονται εν τη κριϲει μετα τηϲ γενεαϲ ταυτηϲ και κατακρινουϲιν αυτην οτι μετενοηϲαν ειϲ το κηρυγμα ιωνα και ιδου πλιον ιωνα ωδε
42 βαϲιλιϲϲα νοτου εγερθηϲεται εν τη κριϲει μετα τηϲ γενεαϲ ταυτηϲ και κατακρινει αυτην οτι ηλθεν εκ των περατων τηϲ γηϲ ακουϲαι την ϲοφιαν ϲολομωνοϲ και ιδου πλιον ϲολομωνοϲ ωδε
43 οταν δε το ακαθαρτον π̅ν̅α̅ εξελθη απο του ανθρωπου διερχεται δι ανυδρων τοπων ζητουν αναπαυϲιν και ουχ ευριϲκει
44 τοτε λεγει επιϲτρεψω ειϲ τον οικον μου οθεν εξηλθον και ελθον ευριϲκει ϲχολαζοντα ϲεϲαρωμενον και κεκοϲμημενον
45 τοτε πορευεται και παραλαμβανει μεθ εαυτου επτα ετερα π̅ν̅τ̅α̅ πονηροτερα εαυτου και ειϲελθοντα κατοικει εκει και γεινεται τα εϲχατα του α̅ν̅ο̅υ̅ εκεινου χειρονα των πρωτων ουτωϲ εϲται και τη γενεα ταυτη τη πονηρα
46 ετι δε αυτου λαλουντοϲ τοιϲ οχλοιϲ ιδου η μ̅η̅ρ̅ και οι αδελφοι αυτου ιϲτηκειϲαν εξω ζητουντεϲ αυτω λαληϲαι
47 ειπεν δε τιϲ αυτω ιδου η μ̅η̅ρ̅ ϲου και οι αδελφοι ϲου εξω εϲτηκαϲιν ζητουντεϲ ϲοι λαληϲαι
48 ο δε αποκριθειϲ ειπεν τιϲ εϲτιν η μ̅η̅ρ̅ μου η τινεϲ οι αδελφοι μου
49 και εκτιναϲ την χειρα αυτου επι τουϲ μαθηταϲ αυτου ειπεν ιδου η μ̅η̅ρ̅ μου και οι αδελφοι μου
50 οϲτιϲ γαρ αν ποιηϲη το θελημα του π̅ρ̅ϲ̅ μου του εν ουρανοιϲ αυτοϲ μου αδελφοϲ και αδελφη κα μ̅η̅ρ̅ εϲτι̅
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Матфея, 12 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Вашингтонский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.