1 ι̅ϲ̅ δε πληρηϲ π̅ν̅ϲ̅ αγιου υπεϲτρεψεν απο του ιορδανου και ηγετο εν τω π̅ν̅ι̅ εν τη ερημω
2 ημεραϲ μ̅ πειραζομενοϲ υπο του διαβολου και ουκ εφαγεν ουδεν εν ταιϲ ημεραιϲ εκειναιϲ και ϲυντελεϲθειϲων αυτων επιναϲεν
3 ειπεν δε αυτω ο διαβολοϲ ει υιοϲ ει του θ̅υ̅ ειπε τω λιθω τουτω ινα γενηται αρτοϲ
4 και απεκριθη προϲ αυτον ο ι̅ϲ̅ γεγραπται οτι ουκ επ αρτω ζηϲεται ο α̅ν̅ο̅ϲ̅
5 και αναγαγων αυτον ειϲ οροϲ εδειξεν αυτω παϲαϲ ταϲ βαϲιλειαϲ τηϲ γηϲ εν ϲτιγμη χρονου
6 και ειπεν αυτω ο διαβολοϲ ϲοι δωϲω την εξουϲιαν παϲα̅ ταυτην και την δοξαν αυτων οτι εμοι παραδεδοται και ω εαν θελω παραδιδωμι αυτην
7 ϲυ ουν εαν προϲκυνηϲηϲ ενωπιον εμου εϲται ϲου παντα
8 και αποκριθειϲ ο ι̅ϲ̅ ειπεν αυτω γεγραπται κ̅ν̅ τον θ̅ν̅ ϲου προϲκυνηϲειϲ και αυτω μονω λατρευϲειϲ
9 ηγαγεν δε αυτον ειϲ ιερουϲαλημ και εϲτηϲεν αυτον επι το πτερυγιον του ιερου και ειπεν αυτω ει υιοϲ ει του θ̅υ̅ βαλε ϲεαυτον εντευθεν κατω
10 γεγραπται γαρ οτι τοιϲ αγγελοιϲ αυτου εντελειται περι ϲου περι ϲου του διαφυλαξαι ϲε
11 και οτι επι χειρων αρουϲιν ϲε μηποτε προϲκοψηϲ προϲ λιθον τον ποδα ϲου
12 και αποκριθειϲ ειπεν αυτω ο ι̅ϲ̅ γεγραπται ουκ εκπειραϲειϲ κ̅ν̅ τον θ̅ν̅ ϲου
13 και ϲυντελεϲαϲ παντα πιραϲμον ο διαβολοϲ απεϲτη απ αυτου αχρι καιρου
14 και υπεϲτρεψεν ο ι̅ϲ̅ εν τη δυναμει του π̅ν̅ϲ̅ ειϲ την γαλιλαιαν και φημη εξηλθεν καθ οληϲ τηϲ περιχωρου περι αυτου
15 και αυτοϲ εδιδαϲκεν εν ταιϲ ϲυναγωγαιϲ αυτων δοξαζομενοϲ υπο παντων
16 και ηλθεν ειϲ ναζαρεθ ου ην ανατεθραμμενοϲ και ειϲηλθεν κατα το ιωθοϲ αυτω εν τη ημερα των ϲαββατων ειϲ την ϲυναγωγην και ανεϲτη αναγνωναι
17 και επεδοθη αυτω βιβλιον του προφητου ηϲαιου και ανοιξαϲ το βιβλιον ευρεν τοπον ου ην γεγραμμενον
18 π̅ν̅α̅ κ̅υ̅ επ εμε ου εινεκεν εχριϲεν με ευαγγελιϲαϲθαι πτωχοιϲ απεϲταλκεν με κηρυξαι αιχμαλωτοιϲ αφεϲιν και τυφλοιϲ αναβλεψιν αποϲτιλαι τεθρωμενουϲ εν αφεϲει
19 κηρυξαι ενιαυτον κ̅υ̅ δεκτον
20 και πτυξαϲ το βιβλιον και αποδουϲ τω υπηρετη εκαθειϲεν και παντων οι οφθαλμοι εν τη ϲυναγωγη ηϲαν ατενιζοντεϲ αυτω
21 ηρξατο δε λεγειν προϲ αυτουϲ ϲημερον πεπληρωται η γραφη αυτη εν τοιϲ ωϲιν υμων
22 και παντεϲ εμαρτυρουν αυτω και εθαυμαζον επι τοιϲ λογοιϲ τηϲ χαριτοϲ τοιϲ εκπορευομενοιϲ εκ του ϲτοματοϲ αυτου και ελεγον ουχι υιοϲ εϲτιν ιωϲηφ ουτοϲ
23 και ειπεν προϲ αυτουϲ παντωϲ ερειται μοι την παραβολην ταυτην ιατρε θεραπευϲον ϲεαυτον οϲα ηκουϲαμεν γενομενα ειϲ την καφαρναουμ ποιηϲον και ωδε εν τη πατριδι ϲου
24 ειπεν δε αμην λεγω υμιν οτι ουδειϲ προφητηϲ δεκτοϲ εϲτιν εν τη πατριδι εαυτου
25 επ αληθειαϲ δε λεγω υμιν οτι πολλαι χηραι ηϲαν εν ταιϲ ημεραιϲ ηλιου εν τω ιϲραηλ οτε εκλιϲθη ο ουρανοϲ επι ετη τρια και μηναϲ εξ ωϲ εγενετο λιμοϲ μεγαλη επι παϲαν τη̅ γην
26 και προϲ ουδεμιαν αυτων επεμφθη ηλιαϲ ει μη ειϲ ϲαραπτα τηϲ ϲειδωνιαϲ προϲ γυναικα χηραν
27 και πολλοι λεπροι ηϲαν εν τω ιϲραηλ επι ελειϲεου του προφητου και ουδειϲ αυτων εκαθαριϲθη ει μη ναιμαν ο ϲυροϲ
28 και επληϲθηϲαν παντεϲ θυμου εν τη ϲυναγωγη ακουοντεϲ ταυτα
29 και αναϲταντεϲ εξεβαλον αυτον εξω τηϲ πολεωϲ και ηγαγον αυτον εωϲ οφρυοϲ του ορουϲ εφ ου η πολειϲ ωκοδομητο αυτων ωϲτε κατακρημνιϲαι αυτον
30 αυτοϲ δε διελθων δια μεϲου αυτων επορευετο
31 και κατηλθεν ειϲ καφαρναουμ πολι̅ τηϲ γαλιλαιαϲ και ην διδαϲκων αυτουϲ εν τοιϲ ϲαββαϲιν
32 και εξεπληϲϲοντο επι τη διδαχη αυτου οτι εν εξουϲια ην ο λογοϲ αυτου
33 και εν τη ϲυναγωγη ην ανθρωποϲ εχω̅ π̅ν̅α̅ δαιμονιου ακαθαρτου και ανεκραξεν φωνη μεγαλη
34 εα τι ημιν και ϲοι ι̅υ̅ ναζαρηνε ηλθεϲ απολεϲαι ημαϲ οιδα ϲε τιϲ ει ο αγιοϲ του θ̅υ̅
35 και επετιμηϲεν αυτω ο ι̅ϲ̅ λεγων φιμωθητι και εξελθε απ αυτου και ριψαν αυτον το δαιμονιον ειϲ το μεϲο̅ εξηλθεν απ αυτου
36 και εγενετο θαμβοϲ επι πανταϲ και ϲυνελαλουν προϲ αλληλουϲ λεγοντεϲ τιϲ ο λογοϲ ουτοϲ οτι εν εξουϲια και {δυναμε} [2] επιταϲϲει τοιϲ ακαθαρτοιϲ πνευμαϲιν και εξερχονται
37 και εξεπορευετο ηχοϲ περι αυτου ειϲ παντα τοπον τηϲ περιχωρου
38 αναϲταϲ δε απο τηϲ ϲυναγωγηϲ ειϲηλθεν ειϲ την οικειαν ϲιμωνοϲ η πενθερα δε του ϲιμωνοϲ ην ϲυνεχομενη πυρετω μεγαλω και ηρωτηϲα̅ αυτον περι αυτηϲ
39 και επιϲταϲ επανω αυτηϲ επετιμηϲεν τω πυρετω και αφηκεν αυτην παραχρημα δε αναϲταϲα διηκονι αυτοιϲ
40 δυνοντοϲ δε του ηλιου παντεϲ οϲοι ειχον αϲθενουνταϲ νοϲοιϲ ποικειλαιϲ ηγον αυτουϲ προϲ αυτον ο δε ενι εκαϲτω αυτων ταϲ χειραϲ επιτιθειϲ εθεραπευεν αυτουϲ
41 εξηρχετο δε και δαιμονια πολλων κραυγαζοντα και λεγοντα οτι ϲυ ει ο υιοϲ του θ̅υ̅ και επιτιμων ουκ ηα λαλειν αυτα οτι ηδιϲαν τον χ̅ν̅ αυτον ειναι
42 γενομενηϲ δε ημεραϲ εξελθων επορευθη ειϲ ερημον τοπον και οι οχλοι επεζητουν αυτον και ηλθον εωϲ αυτου και κατειχον αυτον του μη πορευεϲθαι απ αυτων
43 ο δε ειπεν προϲ αυτουϲ οτι και ταιϲ ετεραιϲ πολεϲιν ευαγγελιϲαϲθαι δει με την βαϲιλειαν του θ̅υ̅ οτι επι τουτο απεϲταλην
44 και ην κηρυϲϲων ειϲ ταϲ ϲυναγωγαϲ τω̅ ιουδαιων
Примечания:
36 [2] {δυναμει}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 4 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Вашингтонский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.