1 επειδη επληρωϲεν παντα τα ρηματα αυτου ειϲ ταϲ ακοαϲ του λαου ειϲηλθεν ειϲ καφαρναουμ
2 εκατονταρχου δε τινοϲ δουλοϲ κακωϲ εχων ημελλεν τελευταν οϲ ην αυτω εντιμοϲ
3 ακουϲαϲ δε περι του ι̅υ̅ απεϲτιλεν προϲ αυτον πρεϲβυτερουϲ των ιουδαιων ερωτων αυτο οπωϲ ελθων διαϲωϲη τον δουλον αυτου
4 οι δε παραγενομενοι προϲ τον ι̅ν̅ παρεκαλουν αυτον ϲπουδεωϲ λεγοντεϲ οτι αξιοϲ εϲτιν ω παρεξη τουτο
5 αγαπα γαρ το εθνοϲ ημων και την ϲυναγωγην αυτοϲ εποιηϲεν ημιν
6 ο δε ι̅ϲ̅ επορευετο ϲυν αυτοιϲ ηδη δε αυτου ου μακραν εχοντοϲ απο τηϲ οικειαϲ επεμψεν προϲ αυτουϲ φιλουϲ ο εκατο̅ταρχηϲ λεγων αυτω κ̅ε̅ μη ϲκυλλου ου γαρ εικανοϲ ειμει ινα μου υπο την ϲτεγην ειϲελθηϲ
7 διο ουδε εμαυτον ηξιωϲα προϲ ϲε ελθειν αλλα ειπε λογω και ιαθηϲεται ο παιϲ μου
8 και γαρ εγω ανθρωποϲ ειμει υπο εξουϲιαν ταϲϲομενοϲ εχων υπ εμαυτον ϲτρατιωταϲ και λεγω τουτω πορευθητι και πορευεται και αλλω ερχου και ερχεται και τω δουλω μου ποιηϲον τουτο και ποιει
9 ακουϲαϲ δε ταυτα ο ι̅ϲ̅ εθαυμαϲεν αυτο̅ και ϲτραφειϲ τω οχλω ειπεν λεγω υμιν ουδε εν τω ιϲραηλ τοϲαυτην πιϲτιν ευρον
10 και υποϲτρεψαντεϲ ειϲ τον οικον οι πεμφθεντεϲ ευρον τον δουλον υγιαινοντα
11 και εγενετο τη εξηϲ επορευθη ειϲ πολι̅ καλουμενην ναιν και ϲυνεπορευοντο αυτω οι μαθηται αυτου και οχλοϲ πολυϲ
12 ωϲ δε ηγγειζεν τη πυλη τηϲ πολεωϲ και ιδου εξεκομιζετο τεθνηκωϲ μονογενηϲ υιοϲ τη μητρι αυτου και αυτη χηρα και οχλοϲ τηϲ πολεωϲ ικανοϲ ην ϲυν αυτη
13 και ιδων αυτην ο ι̅ϲ̅ εϲπλαγχνιϲθη επ αυτη και ειπεν αυτη μη κλεε
14 και προϲελθων ηψατο τηϲ ϲορου οι δε βαϲταζοντεϲ εϲτηϲαν και ειπεν νεανιϲκε ϲοι λεγω εγερθητι
15 και ανεκαθειϲεν ο νεκροϲ και ηρξατο λαλειν και εδωκεν αυτον τη μητρι αυτου
16 ελαβεν δε φοβοϲ απανταϲ και εδοξαζον τον θ̅ν̅ λεγοντεϲ οτι προφητηϲ μεγαϲ εγηγερται εν ημιν και οτι επεϲκεψατο ο θ̅ϲ̅ τον λαον αυτου
17 και εξηλθεν ο λογοϲ ουτοϲ εν ολη τη ιουδαια περι αυτου και παϲη τη περιχωρω
18 και απηγγειλον ιωαννη οι μαθηται αυτου περι παντων τουτων και προϲκαλεϲαμενοϲ δυο τιναϲ των μαθητων αυτου ο ιωαννηϲ
19 επεμψεν προϲ τον ι̅ν̅ λεγων ϲυ ει ο ερχομενοϲ η ετερον προϲδοκωμεν
20 παραγενομενοι δε προϲ αυτον οι ανδρεϲ ειπον ιωαννηϲ ο βαπτιϲτηϲ απεϲτιλεν ημαϲ προϲ ϲε λεγων ϲυ ει ο ερχομενοϲ η ετερον προϲδοκωμε̅
21 εν εκεινη τη ωρα εθεραπευϲεν πολλουϲ απο νοϲων και μαϲτιγων και πνευματων πονηρων και τυφλοιϲ πολλοιϲ εχαριϲατο το βλεπειν
22 και αποκριθειϲ ειπεν αυτοιϲ πορευθεντεϲ ειπατε ιωαννη α ειδατε και ηκουϲατε τυφλοι αναβλεπουϲιν και χωλοι περιπατουϲιν λεπροι καθαριζονται και κωφοι ακουουϲιν νεκροι εγειρο̅ται πτωχοι ευαγγελιζονται
23 και μακαριοϲ εϲτιν οϲ αν μη ϲκανδαλιϲθη εν εμοι
24 απελθοντων δε των αγγελων ιωαννου ηρξατο λεγειν προϲ τουϲ οχλουϲ περι ιωαννου τι εξηλθατε ειϲ την ερημον θεαϲαϲθαι καλαμον υπο ανεμου ϲαλευομενον
25 αλλα τι εξηλθατε ιδειν ανθρωπον εν μαλακοιϲ ιματιοιϲ ημφιεϲμενον ιδου οι εν ιματιϲμω ενδοξω και τρυφη υπαρχοντεϲ εν τοιϲ βαϲιλειοιϲ ειϲιν
26 αλλα τι εξεληλυθατε ιδει̅ προφητην νε λεγω υμιν και περιϲϲοτερον προφητου
27 ουτοϲ εϲτιν περι ου γεγραπται ιδου αποϲτελλω τον αγγελον μου προ προϲωπου ϲου οϲ καταϲκευαϲει την οδον ϲου εμπροϲθεν ϲου
28 λεγω δε υμιν οτι μιζων εν γεννητοιϲ γυναικων ιωαννου ουδειϲ εϲτιν και ο μικροτεροϲ εν τη βαϲιλεια του θ̅υ̅ μιζων αυτου εϲτιν
29 και παϲ ο λαοϲ ακουϲαϲ και οι τελωναι εδικαιωϲαν τον θ̅ν̅ βαπτιϲθεντεϲ το βαπτιϲμα ιωαννου
30 οι δε φαριϲαιοι και οι νομικοι την βουλην του θ̅υ̅ ηθετηϲαν ειϲ {αυτουϲ} [10] μη βαπτιϲθεντεϲ υπ αυτου
31 το βαπτιϲμα ιωαννου τινι ουν ομοιωϲω τουϲ ανθρωπουϲ τηϲ γενεαϲ ταυτηϲ και τινι ειϲιν ομοιοι
32 ομοιοι ειϲιν παιδιοιϲ τοιϲ ε̅ αγοραιϲ καθημενοιϲ και προϲφωνουϲιν αλληλοιϲ λεγοντα ηυληϲαμεν υμιν και ουκ ωρχηϲαϲθε εθρηνηϲαμεν και ουκ εκλαυϲατε
33 εληλυθεν γαρ ο ιωαννηϲ ο βαπτιϲτηϲ μη εϲθιων αρτον μηδε πινων οινο̅ και λεγεται δαιμονιον εχει
34 εληλυθεν ο υιοϲ του ανθρωπου εϲθιων και πινων και λεγεται ιδου ανθρωποϲ φαγοϲ και οινοποτηϲ φιλοϲ τελωνων και αμαρτωλων
35 και εδικαιωθη η ϲοφια απο παντων των τεκνων αυτηϲ
36 ηρωτα δε τιϲ αυτον των φαριϲαιων ινα φαγη μετ αυτου και ειϲελθων ειϲ τον οικον του φαριϲαιου ανεκλιθη
37 και ιδου γυνη τιϲ ην εν τη πολει αμαρτωλοϲ και επιγνουϲα οτι κατακειται εν τη οικεια του φαριϲαιου κομιϲαϲα αλαβαϲτρον μυρου
38 και ϲταϲα οπιϲω παρα τουϲ ποδαϲ αυτου κλαιουϲα τοιϲ δακρυϲιν ηρξατο βρεχειν τουϲ ποδαϲ αυτου και ταιϲ θριξιν τηϲ κεφαληϲ {αυτου} [11] εξεμαξεν και κατεφιλει τουϲ ποδαϲ αυτου και ηλιφεν τω μυρω
39 ιδων δε ο φαριϲαιοϲ ο καλεϲαϲ αυτον ειπεν εν εαυτω ουτοϲ ει ην προφητηϲ εγιγνωϲκεν αν τιϲ και ποταπη η γυνη ητιϲ απτεται αυτου οτι αμαρτωλοϲ εϲτιν
40 και αποκριθειϲ ειπεν ο ι̅ϲ̅ προϲ αυτον ϲιμων εχω ϲοι τι ειπειν ο δε διδαϲκαλε φηϲι ειπε
41 δυο χρεοφιλεται ηϲαν δανιϲτη τινι ο ειϲ ωφιλεν δηναρια πεντακοϲια ο δε ετεροϲ πεντηκοντα
42 μη εχοντων δε αυτων αποδουναι αμφοτεροιϲ εχαριϲατο τιϲ ουν αυτων πλεον αγαπηϲει αυτον
43 ο δε ϲιμων ειπεν υπολαμβανω οτι ω το πλιον εχαριϲατο ο δε ι̅ϲ̅ ειπε̅ αυτω ορθωϲ εκριναϲ
44 και ϲτραφειϲ προϲ την γυναικα τω ϲιμωνι εφη βλεπειϲ ταυτην την γυναικα ειϲηλθον ϲου ειϲ τον οικον υδωρ υπο ποδαϲ μοι ουκ επεδωκαϲ αυτη δε τοιϲ δακρυϲιν εβρεξεν μου τουϲ ποδαϲ και ταιϲ θριξιν αυτηϲ εξεμαξεν
45 φιλημα μοι ουκ εδωκαϲ αυτη δε αφ ηϲ ειϲηλθον ου διελειπεν καταφιλουϲα μου τουϲ ποδαϲ
46 ελεω την κεφαλην μου ουκ ηλιψαϲ αυτη δε μυρω ηλιψεν
47 ου χαριν λεγω ϲοι αφιενται αυτηϲ αι αμαρτιαι αι πολλαι οτι ηγαπηϲεν πολυ ω δε ολειγον αφιεται ολιγον αγαπα
48 ειπεν δε αυτη αφιενται ϲου αι αμαρτιαι
49 και ηρξαντο οι ϲυνανακειμενοι λεγειν προϲ {αυτουϲ} [12] τιϲ ουτοϲ εϲτιν οϲ και αμαρτιαϲ αφιηϲιν
50 ειπεν δε προϲ την γυναικα η πιϲτιϲ ϲου ϲεϲωκεν ϲε πορευου ειϲ ειρηνην
Примечания:
30 [10] {εαυτουϲ}
38 [11] {αυτηϲ}
49 [12] {εαυτουϲ}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 7 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Вашингтонский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.