От Марка 8 глава

Евангелие от Марка
Синодальный перевод → Пераклад В. Гадлеўскага

В те дни, когда собралось весьма много народа и нечего было им есть, Иисус, призвав учеников Своих, сказал им:

У тыя дні ізноў, як была вялікая грамада, і ня мелі чаго есьці, паклікаўшы вучняў сваіх, сказаў ім:

жаль Мне народа, что уже три дня находятся при Мне, и нечего им есть.

Шкада мне грамады, бо вось ужо тры дні трываюць пры мне і не маюць чаго есьці.

Если неевшими отпущу их в домы их, ослабеют в дороге, ибо некоторые из них пришли издалека.

І калі пушчу іх галодных дамоў, аслабеюць у дарозе, бо некаторыя з іх здалёку прыйшлі.

Ученики Его отвечали Ему: откуда мог бы кто взять здесь в пустыне хлебов, чтобы накормить их?

І адказалі яму ягоныя вучні: Скуль мог-бы хто накарміць іх хлебам тут у пустыні?

И спросил их: сколько у вас хлебов? Они сказали: семь.

І спытаўся ў іх: Колькі хлябоў маеце? Яны сказалі: Сем.

Тогда велел народу возлечь на землю; и, взяв семь хлебов и воздав благодарение, преломил и дал ученикам Своим, чтобы они раздали; и они раздали народу.

І загадаў грамадзе пасесьці на зямлі. І ўзяўшы сем хлябоў, учыніўшы падзяку, ламаў, і даваў вучням сваім, каб раздавалі, і раздавалі грамадзе.

Было у них и немного рыбок: благословив, Он велел раздать и их.

І мелі некалькі рыбак, і іх багаславіў і загадаў раздаць.

И ели, и насытились; и набрали оставшихся кусков семь корзин.

І елі, і наеліся, і набралі, што асталося з кавалкаў, сем кашоў.

Евших же было около четырёх тысяч. И отпустил их.

А тых, што елі, было каля чатырох тысяч. І адпусьціў іх.

И, тотчас войдя в лодку с учениками Своими, прибыл в пределы Далмануфские.

І зараз увайшоўшы ў лодку са сваімі вучнямі, прыбыў у староны Дальмануцкія.

Вышли фарисеи, начали с Ним спорить и требовали от Него знамения с неба, искушая Его.

І выйшлі фарызэі і пачалі з ім спрачацца, дамагаючыся ад яго знаку з неба, спакушаючы яго.

И Он, глубоко вздохнув, сказал: для чего род сей требует знамения? Истинно говорю вам, не дастся роду сему знамение.

І ўздыхнуўшы ў душы, сказаў: Нашто гэты род дамагаецца знаку? Сапраўды кажу вам, ня будзе дадзены знак гэтаму роду.

И, оставив их, опять вошёл в лодку и отправился на ту сторону.

І адправіўшы іх, увайшоў ізноў у лодку і палыў на другі бок.

При сём ученики Его забыли взять хлебов и кроме одного хлеба не имели с собою в лодке.

І забыліся ўзяць хлеба, і ня мелі з сабой у лодцы, апрача аднэй булкі хлеба.

А Он заповедал им, говоря: смотрите, берегитесь закваски фарисейской и закваски Иродовой.

І загадаў ім, кажучы: Глядзеце ды сьцеражэцеся кісьлі фарызэяў і кісьлі Гэрада.

И, рассуждая между собою, говорили: это значит, что хлебов нет у нас.

І разважалі паміж сабою, кажучы: Што ня маем хлеба.

Иисус, уразумев, говорит им: что рассуждаете о том, что нет у вас хлебов? Ещё ли не понимаете и не разумеете? Ещё ли окаменено у вас сердце?

Пазнаўшы гэтае, Езус сказаў ім: Што вы думаеце, што хлеба ня маеце? Ці-ж яшчэ ня ведаеце і не разумееце? Ці яшчэ маеце закамянелае сэрца вашае?

Имея очи, не видите? имея уши, не слышите? и не помните?

Маючы вочы, ня бачыце і маючы вушы, ня чуеце? І ня помнеце,

Когда Я пять хлебов преломил для пяти тысяч человек, сколько полных коробов набрали вы кусков? Говорят Ему: двенадцать.

калі я пяць хлябоў паламаў на пяць тысячаў, колькі вы поўных кашоў набралі кавалкаў? Кажуць яму: Дванаццаць.

А когда семь для четырёх тысяч, сколько корзин набрали вы оставшихся кусков? Сказали: семь.

А калі сем хлябоў на чатары тысячы, колькі кашоў кавалкаў вы набралі? І кажуць яму: Сем.

И сказал им: как же не разумеете?

І сказаў ім: Якжа-ж яшчэ не разумееце?

Приходит в Вифсаиду; и приводят к Нему слепого, и просят, чтобы прикоснулся к нему.

І прыйшлі ў Бэтсайду. І прывялі да яго сьляпога і прасілі яго, каб дакрануўся да яго.

Он, взяв слепого за руку, вывел его вон из селения и, плюнув ему на глаза, возложил на него руки и спросил его: видит ли что?

І ўзяўшы за руку сьляпога, вывеў яго за сяло і, плюнуўшы на вочы ягоныя, узлажыўшы свае рукі, пытаўся ў яго, ці што бачыць?

Он, взглянув, сказал: вижу проходящих людей, как деревья.

А ён, гледзячы, сказаў: Бачу людзей, што як дрэвы ходзяць.

Потом опять возложил руки на глаза ему и велел ему взглянуть. И он исцелел и стал видеть всё ясно.

Потым ізноў узлажыў рукі на вочы ягоны і ён пачаў відзець. І аздароўлены быў так, што бачыў усё ясна.

И послал его домой, сказав: не заходи в селение и не рассказывай никому в селении.

І паслаў яго ў ягоны дом, кажучы: Ідзі ў дом твой, і калі ўвойдзеш у сяло, нікому не кажы.

И пошёл Иисус с учениками Своими в селения Кесарии Филипповой. Дорогою Он спрашивал учеников Своих: за кого почитают Меня люди?

І пайшоў Езус і вучні ягоны ў сёлы Цэзарэі Філіпавай. І ў дарозе пытаўся ў сваіх вучняў, кажучы ім: За каго мяне маюць людзі?

Они отвечали: за Иоанна Крестителя; другие же — за Илию; а иные — за одного из пророков.

Яны адказалі яму, кажучы: За Яна Хрысьціцеля, другія за Гальяша, а іншыя як за аднаго з прарокаў.

Он говорит им: а вы за кого почитаете Меня? Пётр сказал Ему в ответ: Ты — Христос.

Тады сказаў ім: А вы за каго мяне маеце? Адказваючы Пётр сказаў яму: Ты ёсьць Хрыстус.

И запретил им, чтобы никому не говорили о Нём.

І прыгразіў ім, каб нікому не казалі аб ім.

И начал учить их, что Сыну Человеческому много должно пострадать, быть отвержену старейшинами, первосвященниками и книжниками, и быть убиту, и в третий день воскреснуть.

І пачаў іх навучаць, што трэба, каб Сын чалавечы многа цярпеў і быў адкінуты старшымі і кніжнікамі і архісьвятарамі і кніжнікамі і быў забіты і пасьля трох дзён уваскрэснуў.

И говорил о сём открыто. Но Пётр, отозвав Его, начал прекословить Ему.

І гаварыў слова адкрыта. І ўзяўшы яго Пётр, пачаў дакараць яму.

Он же, обратившись и взглянув на учеников Своих, воспретил Петру, сказав: отойди от Меня, сатана, потому что ты думаешь не о том, что Божие, но что человеческое.

А ён абярнуўшыся і бачачы вучняў сваіх, прыгразіў Пятру, кажучы: Адыйдзі ад мяне, шатане, бо не разумееш, што ёсьць Божае, але што чалавечае.

И, подозвав народ с учениками Своими, сказал им: кто хочет идти за Мною, отвергнись себя, и возьми крест свой, и следуй за Мною.

І паклікаўшы грамаду, разам з сваімі вучнямі, сказаў ім: Калі хто хоча ісьці за мною, няхай адрачэцц ад самога сябе, і няхай возьме крыж свой і ідзе за мною.

Ибо кто хочет душу свою сберечь, тот потеряет её, а кто потеряет душу свою ради Меня и Евангелия, тот сбережёт её.

Бо хто-б хацеў зьберагчы жыцьцё сваё, загубіць яго, а хто-ю загубіў жыцьцё сваё дзеля мяне і эванэліі, зьберажэ яго.

Ибо какая польза человеку, если он приобретёт весь мир, а душе своей повредит?

Бо якая карысьць чалавеку, калі-б ён увесь сьвет здабыў, а душы сваей пашкодзіў?

Или какой выкуп даст человек за душу свою?

Або што дасьць чалавек узамен за душу сваю?

Ибо кто постыдится Меня и Моих слов в роде сём прелюбодейном и грешном, того постыдится и Сын Человеческий, когда приидет в славе Отца Своего со святыми Ангелами.

Бо хто-б паўстыдаўся і слоў маіх паміж гэтым распусным і грэшным народам, паўстыдаецца яго і Сын чалавечы, калі прыйдзе ў славе Айца свайго з анёламі сваімі.

Примечания:

Синодальный перевод

33 обратившись — в смысле обернувшись, повернувшись.

38 приидет — придёт.

Пераклад В. Гадлеўскага

12 «Род» азначае тут фарызэяў.

15 Кісьля фарызэяў — гэта іх крывадушная і нездаровая для душы навука, а кісьля Гэрада — гэта дух гэтага сьвету, які загадывае быць пышным, карысталюбівым, срогім і няміласэрным.

23 І тут Езус выводзіць сьляпога за сяло, бо ня хоча розгаласу. Езус чыніў цуды ня дзеля сваей славы, але каб прабудзіць у людзях веру, а хворым аказаць помач.

30 Гл. Мт. 16:20. 32 Гл. Мт. 16:22-23.

34 Крыж г. зн. усе цярпеньні, якія Бог зсылае на чалавека.

39 Гл. Мт. 16:28.

« 7 глава 9 глава »