1 παυλοϲ και τειμοθεοϲ δουλοι χ̅υ̅ ι̅υ̅ παϲιν τοιϲ αγιοιϲ εν χ̅ω̅ ι̅υ̅ τοιϲ ουϲιν εν φιλιπποιϲ ϲυ̅ επιϲκοποιϲ και διακονοιϲ
2 χαριϲ υμιν και ειρηνη απο θ̅υ̅ πατροϲ ημων και κ̅υ̅ ι̅υ̅ χ̅υ̅
3 ευχαριϲτω τω θ̅ω̅ μου επι παϲη τη μνεια υμω̅
4 παντοτε εν παϲη δεηϲει μου υπερ παντων υμων μετα χαραϲ την δεηϲιν ποιουμενοϲ
5 επι τη κοινωνια υμω̅ ειϲ το ευαγγελιον απο τηϲ πρωτηϲ ημεραϲ αχρι του νυν
6 πεποιθωϲ αυτο τουτο οτι ο εναρξαμενοϲ εν υμιν εργο̅ αγαθον επιτελεϲει αχρι ημεραϲ χ̅υ̅ ι̅υ̅
7 καθωϲ εϲτιν δικαιον εμοι τουτο φρονειν υπερ παντων υμων δια το εχει̅ με εν τη καρδια υμαϲ εν τε τοιϲ δεϲμοιϲ μου και εν τη απολογια και βεβαιωϲει του ευαγγελιου ϲυνκοινωνουϲ μου τηϲ χαριτοϲ πανταϲ υμαϲ ονταϲ
8 μαρτυϲ γαρ μου ο θ̅ϲ̅ ωϲ επιποθω πανταϲ υμαϲ ε̅ ϲπλαγχνοιϲ χ̅υ̅ ι̅υ̅
9 και τουτο προϲευχομαι ινα η αγαπη υμων ετι μαλλον και μαλλον περιϲϲευϲη εν επιγνωϲει και παϲη αιϲθηϲει
10 ειϲ το δοκιμαζειν υμαϲ τα διαφεροντα ινα ητε ειλικρινειϲ και απροϲκοποι ειϲ ημεραν χ̅υ̅
11 πεπληρωμενοι καρπο̅ δικαιοϲυνηϲ δια ι̅υ̅ χ̅υ̅ ειϲ δοξαν και επαινον θ̅υ̅
12 γεινωϲκειν δε υμαϲ βουλομαι αδελφοι οτι τα κατ εμε μαλλο̅ ειϲ προκοπην του ευαγγελιου εληλυθεν
13 ωϲτε τουϲ δεϲμουϲ μου φανερουϲ εν χ̅ω̅ γενεϲθαι εν ολω τω πραιτωριω και τοιϲ λοιποιϲ παϲιν
14 και τουϲ πλειοναϲ των αδελφων ε̅ κ̅ω̅ πεποιθοταϲ τοιϲ δεϲμοιϲ μου περιϲϲοτερωϲ τολμαν αφοβωϲ τον λογον του θ̅υ̅ λαλειν
15 τινεϲ μεν και δια φθονον και εριν τινεϲ δε και δι ευδοκιαν το̅ χ̅ν̅ κηρυϲϲουϲιν
16 οι με̅ εξ αγαπηϲ ειδοτεϲ οτι ειϲ απολογιαν του ευαγγελιου κειμαι οι δε εξ ερειθιαϲ χ̅ν̅ καταγγελλουϲιν ουχ αγνωϲ οιομενοι θλειψιν εγειρειν τοιϲ δεϲμοιϲ μου
17 [отсутствует]
18 τι γαρ οτι παντι τροπω ειτε προφαϲει ειτε αληθεια χ̅ϲ̅ καταγγελλετε και εν τουτω χαιρω αλλα και χαρηϲομαι
19 οιδα δε οτι τουτο μοι αποβηϲεται ειϲ ϲωτηριαν δια τηϲ υμων δεηϲεωϲ και επιχορηγιαϲ του πνευματοϲ ι̅υ̅ χ̅υ̅
20 κατα την αποκαραδοκιαν και ελπιδα μου οτι εν ουδενι αιϲχυνθηϲομαι αλλ εν παϲη παρρηϲια ωϲ παντοτε και νυν μεγαλυνθηϲεται χ̅ϲ̅ εν τω ϲωματι μου ειτε δια ζωηϲ ειτε δια θανατου
21 εμοι γαρ το ζην χ̅ϲ̅ και το αποθανειν κερδοϲ
22 ει δε το ζη̅ εν ϲαρκι τουτο μοι καρποϲ εργου και τι αιρηϲωμαι ου γνωριζω
23 ϲυ̅εχομαι δε εκ των δυο την επιθυμιαν εχων ειϲ το αναλυϲαι και ϲυ̅ χ̅ω̅ ειναι πολλω γαρ μαλλον κρειϲϲον
24 το δε επιμειναι εν τη ϲαρκι αναγκαιοτερον δι υμαϲ
25 και τουτο πεποιθωϲ οιδα οτι μενω και παραμενω παϲιν υμιν ειϲ τη̅ υμων προκοπην και χαραν τηϲ πιϲτεωϲ
26 ινα το καυχημα υμων περιϲϲευη εν χ̅ω̅ ι̅υ̅ εν εμοι δια τηϲ εμηϲ παρουϲιαϲ παλιν προϲ υμαϲ
27 μονον αξιωϲ του ευαγγελιου του χ̅υ̅ πολειτευεϲθε ινα ειτε ελθων και ιδων υμαϲ ειτε απων ακουω τα περι υμων οτι ϲτηκετε εν ενι πνευματι μια ψυχη ϲυναθλου̅τεϲ τη πιϲτει του ευαγγελιου
28 και μη πτυρομενοι εν μηδενι υπο των αντικειμενω̅ ητιϲ εϲτιν αυτοιϲ ε̅δειξιϲ απωλειαϲ υμω̅ δε ϲωτηριαϲ και τουτο απο θ̅υ̅
29 οτι υμιν εχαριϲθη το υπερ χ̅υ̅ ου μονον το ειϲ αυτον πιϲτευειν αλλα και το υπερ αυτου παϲχειν
30 τον αυτον αγωνα εχο̅ οιον ειδετε εν εμοι και νυν ακουετε εν εμοι
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Послание к Филиппийцам апостола Павла, 1 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.