Іаана 20 глава

Святое Евангелле паводле Іаана
Пераклад праваслаўнай царквы → Новый русский перевод

 
 

А ў першы дзень тыдня Марыя Магдаліна прыхо́дзіць ра́на, калі было́ яшчэ цёмна, да магілы і бачыць, што ка́мень адва́лены ад магілы;
 
Рано утром в первый день недели[137], когда было ещё темно, Мария Магдалина пошла к гробнице и увидела, что камень, закрывавший вход в гробницу, убран.

тады бяжы́ць яна і прыхо́дзіць да Сíмана Пятра і да другога вучня, якога любíў Іісус, і кажа ім: узялí Госпада з магілы, і не ведаем, дзе пакла́лі Яго.
 
Она побежала к Симону Петру и к ученику, которого Иисус любил, и сказала: — Они забрали Господа из гробницы, и мы не знаем, куда они Его положили!

Вы́йшаў тады Пётр і другі вучань, і пайшлі да магілы;
 
Петр и другой ученик сразу же пошли к гробнице.

яны бе́глі або́два разам, але другі вучань бег хутчэ́й за Пятра і прыйшоў першым да магілы,
 
Они оба бежали, но второй ученик обогнал Петра и пришёл к гробнице первым.

і, нахілíўшыся, бачыць, што ляжаць пало́тны; аднак не ўвайшоў.
 
Он заглянул внутрь и увидел льняные полотна, но внутрь не зашел.

Прыхо́дзіць тады Сíман Пётр усле́д за ім і ўвахо́дзіць у магілу, і бачыць, што ляжа́ць пало́тны
 
Затем и Симон Петр, который был позади него, подошел и вошел в гробницу. Он увидел лежащие льняные полотна

і што ху́ста, якая была́ на галаве Яго, не з пало́тнамі ляжы́ць, а асо́бна скру́чаная на іншым ме́сцы.
 
и погребальный платок, которым была обвязана голова Иисуса. Платок лежал сложенным отдельно от льняных полотен.

Тады ўвайшоў і другі вучань, што першым прыйшо́ў да магілы, і ўбачыў ён, і ўве́раваў;
 
Тогда и другой ученик, прибежавший к гробнице первым, тоже вошел внутрь. Он увидел и поверил.

бо яны яшчэ не ведалі з Пісання, што нале́жыць Яму з мёртвых уваскрэ́снуць.
 
(Тогда они ещё не понимали, что, согласно Писанию Иисус должен был воскреснуть из мертвых[138].)

Тады пайшлі вучні зноў да сябе.
 
Ученики возвратились домой.

Марыя ж стаяла зво́нку каля магілы, пла́чучы; і калі плакала, яна нахілíлася да магілы
 
Мария же стояла у могилы и плакала. Плача, она заглянула в гробницу

і бачыць двух Ангелаў у белым адзе́нні, якія сядзя́ць адзін у галава́х, другі ў нага́х, дзе ляжа́ла было́ це́ла Іісусава.
 
и увидела двух ангелов в белом. Они сидели там, где раньше лежало тело Иисуса, один в изголовье и один в ногах.

І яны кажуць ёй: жанчына! чаго ты пла́чаш? Яна кажа ім: узялí Госпада майго, і не ведаю, дзе пакла́лі Яго.
 
Ангелы спросили Марию: — Женщина, почему ты плачешь? — Унесли моего Господа, — ответила Мария, — и я не знаю, куда Его положили.

Сказа́ўшы гэта, яна абярну́лася назад і ўба́чыла, што стаíць Іісус, але не пазна́ла, што гэта Іісус.
 
Сказав это, она обернулась и увидела, что там стоит Иисус, хотя она не узнала Его.

Кажа ёй Іісус: жанчына! чаго ты пла́чаш? каго шука́еш? Яна, ду́маючы, што гэта садоўнік, кажа Яму: гаспада́р! калі ты ўзяў Яго, скажы мне, дзе ты пакла́ў Яго, і я вазьму Яго.
 
— Женщина, — сказал Иисус, — почему ты плачешь? Кого ты ищешь? Она подумала, что это садовник, и сказала: — Господин, если это Ты унес Его, то скажи, куда Ты Его положил, и я пойду и возьму Его.

Кажа ёй Іісус: Марыя! Яна, абярну́ўшыся, кажа Яму: Раввунí! што значыць: Вучыцель!
 
— Мария, — сказал ей Иисус. Она повернулась к Нему и воскликнула на еврейском языке: — Раббуни (что значит «Учитель мой»)!

Кажа ёй Іісус: не дакрана́йся да Мяне, бо Я яшчэ не ўзышо́ў да Айца Майго, але ідзі да братоў Маіх і скажы ім: узыхо́джу да Айца Майго і Айца вашага, і Бога Майго і Бога вашага.
 
Иисус сказал: — Не удерживай Меня, потому что Я ещё не поднимался к Отцу. Пойди лучше к Моим братьям и скажи им: Я поднимаюсь к Моему Отцу и к вашему Отцу, к Моему Богу и к вашему Богу.

Прыхо́дзіць Марыя Магдалíна і абвяшча́е ву́чням, што ба́чыла Госпада і што Ён гэта сказаў ёй.
 
Мария Магдалина пошла к ученикам и сказала: — Я видела Господа! — И она пересказала им всё, что Он ей говорил.

І ўве́чары таго ж першага дня тыдня, калі дзве́ры там, дзе сабра́ліся вучні, былí замкнёныя з-за стра́ху перад Іудзеямі, прыйшо́ў Іісус і стаў пасярэ́дзіне, і кажа ім: мір вам!
 
Вечером в первый день недели, когда ученики собрались вместе и двери дома, где они находились, были заперты из боязни перед иудеями, пришёл Иисус. Он стал посреди них и сказал: — Мир вам!

І, сказаўшы гэта, паказаў ім ру́кі і бок Свой. І ўзра́даваліся ву́чні, уба́чыўшы Госпада.
 
Сказав это, Он показал им Свои руки и бок. Увидев Господа, ученики обрадовались.

Іісус жа зноў сказаў ім: мір вам! як паслаў Мяне Айцец, так і Я пасыла́ю вас.
 
Иисус опять сказал им: — Мир вам! Как Отец послал Меня, так и Я посылаю вас. —

Сказаўшы гэта, дзьму́хнуў і кажа ім: прымíце Духа Святога;
 
С этими словами Он дунул на них и сказал: — Примите Святого Духа.

каму адпу́сціце грахí, таму будуць адпу́шчаны; на кім пакíнеце, на тым застану́цца.
 
Кому вы простите грехи, тем они будут прощены, а на ком оставите грехи, на тех они останутся[139].

А Фама́, адзін з двана́ццаці, называ́ны Блізню́к, не быў з імі, калі прыхо́дзіў Іісус;
 
Одного из двенадцати, Фомы, которого ещё называли Дидимус, не было с другими учениками, когда приходил Иисус.

казалі яму іншыя вучні: мы бачылі Госпада. Але ён сказаў ім: калі не ўбачу на рука́х Яго ран ад цвіко́ў і не ўкладу́ пальца майго ў ра́ны ад цвіко́ў, і не ўкладу́ рукí маёй у бок Яго, не паве́ру.
 
И когда другие ученики сказали: — Мы видели Господа! Фома ответил: — Пока я не увижу следов от гвоздей на Его руках, не коснусь их пальцем и не потрогаю рану в Его боку, я не поверю.

І праз восем дзён зноў былí ў доме вучні Яго і Фама́ з імі. Прыхо́дзіць Іісус, калі дзверы былí замкнёныя; стаў пасярэ́дзіне і сказаў: мір вам!
 
Неделю спустя ученики опять собрались в доме, и на этот раз Фома был с ними. Двери были заперты, но Иисус пришёл, стал посреди них и сказал: — Мир вам!

Потым кажа Фаме́: дай палец твой сюды́ і паглядзí на ру́кі Мае́; і дай руку́ тваю і ўкладзí ў бок Мой; і не будзь няве́руючым, а будзь ве́руючым.
 
Затем Он сказал Фоме: — Протяни палец, посмотри, вот Мои руки. Протяни руку и потрогай Мой бок; не сомневайся, но верь.

У адказ Фама́ сказаў Яму: Гасподзь мой і Бог мой!
 
— Господь мой и Бог мой! — сказал Ему в ответ Фома.

Кажа яму Іісус: ты ўве́раваў, таму што ўбачыў Мяне; блажэ́нныя тыя, якія не бачылі і ўве́равалі.
 
Иисус ответил: — Ты поверил, потому что увидел Меня. Блаженны те, кто поверил, не видя Меня.

Многа яшчэ зрабіў Іісус перад вучнямі Сваімі і іншых цу́даў, пра якія не напíсана ў кнíзе гэтай;
 
Иисус совершил в присутствии Своих учеников и много других знамений, о которых в этой книге не написано.

а гэта напíсана, каб вы ўве́равалі, што Іісус ёсць Хрыстос, Сын Божы, і каб, ве́руючы, жыццё ме́лі ў імя́ Яго.
 
А то, что здесь написано, написано для того, чтобы вы поверили[140], что Иисус есть Христос, Сын Бога, и, веруя, имели бы жизнь во имя Его.

Примечания:

 
 
Новый русский перевод
1 [137] — У иудеев неделя начиналась с воскресенья.
9 [138] — См. Пс 15:10; Ис 53:10-12; ср. Деян 2:24-32.
23 [139] — Основываясь на многих стихах Писания (напр., Пс 50:4; Лк 5:21), нужно понять, что всякий грех направлен против Бога, и только Он может его простить. И этот стих, по-видимому, следует понимать так, что верующие, водимые Святым Духом, могут объявлять покаявшемуся о прощении его грехов Богом (или непрощении, в случае его упорства).
31 [140] — Или: продолжали верить.
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.