1 ο ουν ι̅ϲ̅ προ εξ ημερων του παϲχα ηλθε̅ ειϲ βηθανιαν οπου ην λαζαροϲ ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ι̅ϲ̅
2 εποιηϲαν ουν αυτω διπνον εκει και η μαρθα διηκονει αυτω ο δε λαζαροϲ ειϲ ην των ϲυνανακειμενων αυτω
3 η ουν μαρια λαβουϲα λιτραν μυρου ναρδου πιϲτικηϲ πολυτιμου ηλιψε̅ τουϲ ποδαϲ του ι̅υ̅ και εξεμαξεν ταιϲ θριξιν αυτηϲ τουϲ ποδαϲ αυτου η δε οικεια επληρωθη τηϲ οϲμηϲ του μυρου
4 λεγει δε ιουδαϲ ο ιϲκαριωτηϲ ειϲ των μαθητων αυτου ο μελλω̅ αυτον παραδιδοναι
5 δια τι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοϲιων δηναριων και εδοθη πτωχοιϲ
6 ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ οτι κλεπτηϲ ην και το γλωϲϲοκομιον εχον και τα βαλλομενα εβαϲταζεν
7 ειπεν ουν ο ι̅ϲ̅ αφεϲ αυτην ινα ειϲ τη̅ ημεραν του ενταφιαϲμου μου τηρηϲη αυτο
8 τουϲ πτωχουϲ γαρ παντοτε εχεται μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχεται
9 εγνω ουν ο οχλοϲ ο πολυϲ των ιουδαιων οτι εκει εϲτιν και ηλθον ου δια τον ι̅ν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωϲιν ον ηγειρε̅
10 εβουλευϲαντο δε οι αρχιερειϲ ινα και τον λαζαρον αποκτινωϲιν
11 οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιϲτευον ειϲ τον ι̅ν̅
12 τη επαυριον οχλοϲ πολυϲ ο ελθων ειϲ την εορτην ακουϲαντεϲ οτι ερχεται ι̅ϲ̅ ειϲ ιεροϲολυμα
13 ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον ειϲ υπα̅τηϲιν αυτω και εκραυγαζον ωϲαννα ευλογημενοϲ ο ερχομενοϲ εν ονοματι κ̅υ̅ και ο βαϲιλευϲ του ι̅η̅λ̅
14 ευρων δε ο ι̅ϲ̅ οναριον εκαθειϲεν επ αυτο καθωϲ εϲτιν γεγραμμενον
15 μη φοβου θυγατηρ ϲιων ιδου ο βαϲιλευϲ ϲου ερχεται καθημενοϲ επι πωλον ονου
16 ταυτα ουκ εγνωϲαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξαϲθη ο ι̅ϲ̅ εμνηϲθηϲαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιηϲαν αυτω
17 εμαρτυρι ουν ο οχλοϲ ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνηϲεν εκ του μνημιου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
18 δια τουτο και υπηντηϲεν αυτω οχλοϲ οτι ηκουϲαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το ϲημιον
19 οι ουν φαριϲαιοι ειπον προϲ εαυτουϲ θεωρειται οτι ουκ ωφελειται ουδεν ειδε ο κοϲμοϲ οπιϲω αυτου απηλθεν
20 ηϲαν δε ελληνεϲ τινεϲ εκ των αναβαντων ινα προϲκυνηϲωϲιν εν τη εορτη
21 ουτοι ουν προϲηλθον τω φιλιππω τω απο βηδϲαιδα τηϲ γαλιλαιαϲ και ηρωτων αυτον λεγοντεϲ κ̅ε̅ θελομεν τον ι̅ν̅ ιδειν
22 ερχεται φιλιπποϲ και λεγει τω ανδρεα και παλιν ανδρεαϲ και ο φιλιπποϲ λεγουϲι̅ τω ι̅υ̅
23 ο δε ι̅ϲ̅ αποκρινεται αυτοιϲ λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξαϲθη ο υιοϲ του α̅ν̅ο̅υ̅
24 αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκοϲ του ϲιτου πεϲω̅ ειϲ την γην αποθανη αυτοϲ μονοϲ μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
25 ο φιλων την ψυχην αυτου απολλυει αυτην και ο μιϲων την ψυχην αυτου εν τω κοϲμω τουτω φυλαξει αυτην ειϲ ζωην αιωνιον
26 εαν εμοι τιϲ διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου εγω ειμει εκει και ο διακονοϲ ο εμοϲ εϲται εαν τιϲ εμοι διακονη τιμηϲει αυτον ο π̅η̅ρ̅
27 νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω π̅ε̅ρ̅ ϲωϲον με εκ τηϲ ωραϲ ταυτηϲ αλλα δια τουτο ηλθον ειϲ την ωραν ταυτην
28 π̅ε̅ρ̅ δοξαϲον ϲου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξαϲα και παλιν δοξαϲω
29 ο δε οχλοϲ ο εϲτηκωϲ και ακουϲαϲ ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι δε ελεγον αγγελοϲ αυτω λελαληκεν
30 απεκριθη ι̅ϲ̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμαϲ
31 νυν κριϲειϲ εϲτιν του κοϲμου νυν ο αρχων του κοϲμου τουτου εκβληθηϲεται εξω
32 καγω εαν υψωθω εκ τηϲ γηϲ πανταϲ ελκυϲω προϲ εμαυτον
33 τουτο δε ελεγεν ϲημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνηϲκειν
34 απεκριθη ουν αυτω ο οχλοϲ ημειϲ ηκουϲαμεν εκ του νομου οτι ο χ̅ϲ̅ μενει ειϲ τον αιωνα και πωϲ λεγειϲ ϲυ οτι δει υψωθηναι τον υιον του α̅ν̅ο̅υ̅ τιϲ εϲτιν ουτοϲ ο υιοϲ του α̅ν̅ο̅υ̅
35 ειπεν ουν αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ ετι μικρον χρονον το φωϲ εν υμιν εϲτιν περιπατειται ωϲ το φωϲ εχεται ινα μη ϲκοτια υμαϲ λαβη και ο περιπατων εν τη ϲκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
36 ωϲ το φωϲ εχεται πιϲτευεται ειϲ το φωϲ ινα υιοι φωτοϲ γενηϲθαι ταυτα ελαληϲεν ο ι̅ϲ̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
37 τοϲαυτα δε αυτου ϲημια πεποιηκοτοϲ εμπροϲθεν αυτων ουκ επιϲτευον ειϲ αυτον
38 ινα ο λογοϲ ηϲαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κ̅ε̅ τιϲ επιϲτευϲεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κ̅υ̅ τινι απεκαλυφθη
39 δια τουτο ουκ ηδυναντο πιϲτευειν οτι παλιν ειπεν ηϲαιαϲ
40 τετυφλωκεν αυτων τουϲ οφθαλμουϲ και επηρωϲεν αυτων την καρδιαν ινα μη ειδωϲιν τοιϲ οφθαλμοιϲ και νοηϲωϲιν τη καρδια και επιϲτρεψωϲιν και ιαϲομαι αυτουϲ
41 ταυτα ειπε̅ ηϲαιαϲ επει ειδεν την δοξαν αυτου και ελαληϲεν περι αυτου
42 ομωϲ μεντοι πολλοι των αρχοντων επιϲτευϲαν ειϲ αυτον αλλα δια τουϲ φαριϲαιουϲ ουχ ωμολογουν ινα μη αποϲυναγωγοι γενωνται
43 ηγαπηϲαν γαρ την δοξαν των α̅ν̅ω̅ν̅ μαλλον υπερ την δοξαν του θ̅υ̅
44 εκραξεν δε ο ι̅ϲ̅ και ειπε̅ ο πιϲτευων ειϲ εμε ου πιϲτευει ειϲ εμε αλλα ειϲ τον πεμψαντα με
45 και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
46 εγω φωϲ ειϲ τον κοϲμον εληλυθα ινα παϲ ο πιϲτευων ειϲ εμε εν τη ϲκοτια μη μεινη
47 και εαν τιϲ μου μη ακουϲη των ρηματων μηδε φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοϲμον αλλα ινα ϲωϲω τον κοϲμον
48 ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογοϲ ον ελαληϲα εκεινοϲ κρινει αυτον εν εϲχατη ημερα
49 οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαληϲα αλλ ο πεμψαϲ με π̅η̅ρ̅ αυτοϲ εντολην μοι δεδωκεν τι ειπω και τι λαληϲω
50 και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιοϲ εϲτιν α ουν εγω λαλω καθωϲ ειρηκεν μοι ο π̅η̅ρ̅ ουτωϲ λαλω
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Иоанна, 12 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Вашингтонский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.