1 αμην αμην λεγω υμιν ο μη ειϲερχομενοϲ δια τηϲ θυραϲ ειϲ τη̅ αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινοϲ κλεπτηϲ εϲτι̅ και ληϲτηϲ
2 ο δε ειϲερχομενοϲ δια τηϲ θυραϲ εκεινοϲ εϲτιν ο ποιμην τω̅ προβατων
3 τουτω ο θυρωροϲ ανοιγει και τα προβατα τηϲ φωνηϲ αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα
4 οταν τα ιδια παντα εκβαλη εμπροϲθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδαϲιν την φωνην αυτου
5 αλλοτριω δε ου μη ακολουθηϲωϲιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδαϲιν τω̅ αλλοτριων την φωνην
6 ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ εκεινοι δε ουκ εγνωϲαν τινα ην α ελαλει αυτοιϲ
7 ειπεν ουν αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμει η θυρα των προβατων
8 παντεϲ οϲοι ηλθον προ εμου κλεπται ειϲιν και ληϲται αλλ ουκ ηκουϲαν αυτων τα προβατα
9 εγω ειμει η θυρα δι εμου αν τιϲ ειϲελθη ϲωθηϲεται και εξελευϲεται και νομη̅ ευρηϲει
10 ο κλεπτηϲ ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυϲη και απολεϲη εγω ηλθον ινα ζωην εχωϲιν και περιϲον εχωϲιν
11 εγω ειμει ο ποιμην ο καλοϲ ο ποιμην ο καλοϲ την ψυχην αυτου τιθηϲιν υπερ των προβατων
12 ο μιϲθωτοϲ και ουκ ων ποιμην ου ουκ εϲτιν τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιηϲιν τα προβατα και φευγει και ο λυκοϲ αρπαζει αυτα και ϲκορπιζει
13 και ου μελει αυτω περι των προβατων
14 εγω ειμει ο ποιμην ο καλοϲ και γινωϲκω τα εμα και γινωϲκουϲιν με τα εμα
15 καθωϲ γεινωϲκει με ο π̅η̅ρ̅ καγω γινωϲκω τον π̅ρ̅α̅ και την ψυχην μου διδωμι υπερ των προβατων
16 και αλλα προβατα εχω α ουκ εϲτιν {} [10] τηϲ αυληϲ ταυτηϲ κακεινα δει με αγαγειν και τηϲ φωνηϲ μου ακουϲωϲιν και γενηϲονται μια ποιμνη ειϲ ποιμην
17 δια τουτο ο π̅η̅ρ̅ με αγαπα οτι εγω τιθημει την ψυχην μου ινα παλιν λαβω {αυταν} [11]
18 ουδειϲ ερει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημει αυτην απ εμαυτου και εξουϲιαν εχω θειναι αυτην και εξουϲιαν εχω παλι̅ λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον {απο} [12] του π̅ρ̅ϲ̅ μου
19 ϲχιϲμα παλιν εγενετο εν τοιϲ ιουδαιοιϲ δια τουϲ λογουϲ τουτουϲ
20 ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουεται
21 ελεγον δε αλλοι ταυτα τα ρηματα ουκ εϲτιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμουϲ ανοιξαι
22 εγενετο τοτε τα ενκενια εν τοιϲ ιεροϲολυμοιϲ χειμων ην
23 και περιεπατει ο ι̅ϲ̅ εν τω ιερω εν τη ϲτοα του ϲαλομωντοϲ
24 εκυκλωϲαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εωϲ ποτε την ψυχην ημων ερειϲ ει ϲυ ει ο χ̅ϲ̅ ειπε ημιν παρρηϲια
25 απεκριθη αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ ειπον υμιν και ου πιϲτευεται τα εργα α εγω ποιω εν ονοματι του π̅ρ̅ϲ̅ μου αυτα ταυτα τα εργα μαρτυρηϲει περι εμου
26 αλλα υμειϲ ου πιϲτευεται οτι ουκ γαρ εϲται εκ των προβατων των εμων
27 τα προβατα τα εμα τηϲ φωνηϲ μου ακουουϲιν καγω γινωϲκω αυτα και ακολουθουϲιν μοι
28 καγω διδωμει αυτοιϲ ζωην αιωνιον και ου μη απολωνται ειϲ τον αιωνα και ουχ αρπαϲει τιϲ αυτα εκ τηϲ χειροϲ μου
29 ο π̅η̅ρ̅ μου ο δεδωκεν μοι παντων μειζων εϲτιν και ουδειϲ δυναται αρπαζειν εκ τηϲ χειροϲ του π̅ρ̅ϲ̅ μου
30 εγω και ο π̅η̅ρ̅ {μου} [13] εν εϲμεν
31 εβαϲταϲαν παλιν λιθουϲ ινα λιθαϲωϲιν αυτο̅ απεκριθη
32 αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ πολλα εργα εδειξα υμιν εκ του π̅ρ̅ϲ̅ μου δια ποιον ουν εργον λιθαζεται με
33 απεκριθηϲαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν ϲε αλλα περι βλαϲφημιαϲ και οτι ϲυ α̅ν̅ο̅ϲ̅ ων ποιειϲ ϲεαυτον θ̅ν̅
34 απεκριθη αυτοιϲ ι̅ϲ̅ ουκ εϲτιν γεγραμμενον εν τω νομω υμω̅ οτι εγω ειπα θεοι εϲται
35 ει εκεινουϲ ειπεν θεουϲ προϲ ουϲ ο λογοϲ του θ̅υ̅ εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
36 ον ο π̅η̅ρ̅ ηγιαϲεν και απεϲτιλεν ειϲ τον κοϲμον υμειϲ λεγεται οτι βλαϲφημειϲ οτι ειπον υιοϲ θ̅υ̅ ειμει
37 ει ου ποιω τα εργα του π̅ρ̅ϲ̅ μου μη πιϲτευεται μοι
38 ει δε ποιω καν εμοι μη πιϲτευεται τοιϲ εργοιϲ πιϲτευεται αναγνωτε και γινωϲκεται οτι εν εμοι ο π̅η̅ρ̅ καγω εν τω π̅ρ̅ι̅
39 εζητουν ουν αυτον παλιν πιαϲαι και εξηλθεν εκ τηϲ χειροϲ αυτων
40 και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου ειϲ τον τοπον οπου ην ιωαννηϲ το πρωτον βαπτιζω̅ και εμειν εκει
41 και πολλοι ηλθον προϲ αυτον και ελεγον οτι ιωαννηϲ μεν εποιηϲεν ϲημιον ουδε εν παντα δε οϲα ειπεν περι τουτου αληθη ην
42 πολλοι ουν επιϲτευϲαν ειϲ αυτον εκει
Примечания:
16 [10] {εκ}
17 [11] {αυτην}
18 [12] {παρα}
30 [13] {}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Иоанна, 10 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Вашингтонский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.