1 παυλοϲ δουλοϲ ι̅υ̅ χ̅υ̅ κλητοϲ αποϲτολοϲ αφωριϲμενοϲ ειϲ ευαγγελιον θ̅υ̅
2 ο προεπηγγιλατο δια των προφητω̅ αυτου εν γραφαιϲ αγιαιϲ
3 περι του υιου αυτου του γενομενου εκ ϲπερματοϲ δ̅α̅δ̅ κατα ϲαρκα
4 του οριϲθεντοϲ υιου θ̅υ̅ εν δυναμι κατα π̅ν̅α̅ αγιωϲυνηϲ εξ αναϲταϲεωϲ νεκρων ι̅υ̅ χ̅υ̅ του κ̅υ̅ ημω̅
5 δι ου ελαβομεν χαριν και αποϲτολη̅ ειϲ υπακοην πιϲτεωϲ εν παϲιν τοιϲ εθνεϲιν υπερ του ονοματοϲ αυτου
6 εν οιϲ εϲτε και υμιϲ κλητοι ι̅υ̅ χ̅υ̅
7 παϲι̅ τοιϲ ουϲιν εν ρωμη αγαπητοιϲ θ̅υ̅ κλητοιϲ αγιοιϲ χαριϲ υμιν και ειρηνη απο θ̅υ̅ π̅ρ̅ϲ̅ ημων και κ̅υ̅ ι̅υ̅ χ̅υ̅
8 πρωτον μεν ευχαριϲτω τω θ̅ω̅ μου {} [1] περι παντων υμω̅ οτι η πιϲτιϲ υμων καταγγελλεται εν ολω τω κοϲμω
9 μαρτυϲ γαρ μου εϲτιν ο θ̅ϲ̅ ω λατρευω εν τω π̅ν̅ι̅ μου εν τω ευαγγελιω του υ̅υ̅ αυτου ωϲ αδιαλειπτωϲ μνιαν υμω̅ ποιουμαι
10 παντοτε επι των προϲευχων μου δεομενοϲ ει πωϲ ηδη ποτε ευοδωθηϲομε εν τω θεληματι του θ̅υ̅ ελθιν προϲ υμαϲ
11 επιποθω γαρ ιδιν υμαϲ ινα τι μεταδω χαριϲμα υμι̅ π̅ν̅ι̅κ̅ο̅ν̅ ειϲ το ϲτηριχθηναι υμαϲ
12 τουτο δε εϲτιν ϲυνπαρακληθηναι {ην} [2] υμιν δια τηϲ εν αλληλοιϲ πιϲτεωϲ υμων τε και εμου
13 ου θελω δε υμαϲ αγνοειν αδελφοι οτι πολλακιϲ προεθεμην ελθιν προϲ υμαϲ και εκωλυθη̅ αχρι του δευρο ινα τινα καρπον ϲχω και εν υμιν καθωϲ και εν τοιϲ λοιποιϲ εθνεϲιν
14 ελληϲιν τε και βαρβαροιϲ ϲοφοιϲ τε και ανοητοιϲ οφιλετηϲ ειμι
15 ουτω το κατ εμε προθυμον και υμιν τοιϲ εν ρωμη ευαγγελιϲαϲθαι
16 ου γαρ επαιϲχυνομαι το ευαγγελιον δυναμιϲ γαρ θ̅υ̅ εϲτιν ειϲ ϲωτηριαν παντι τω πιϲτευο̅τι {ιουδε} [3] πρωτον ϗ ελληνι
17 δικαιοϲυνη γαρ θ̅υ̅ εν αυτω αποκαλυπτεται εκ πιϲτεωϲ ειϲ πιϲτιν καθωϲ γεγραπται ο δε διϗοϲ εκ πιϲτεωϲ ζηϲεται
18 αποκαλυπτεται γαρ οργη θ̅υ̅ απ ουρανου επι παϲαν αϲεβεια̅ και αδικιαν ανθρωπων των την αληθιαν εν αδικια κατεχοντων
19 διοτι το γνωϲτον του θ̅υ̅ φανερον εϲτι̅ εν αυτοιϲ ο θ̅ϲ̅ γαρ αυτοιϲ εφανερωϲεν
20 τα γαρ αορατα αυτου απο κτιϲεωϲ κοϲμου τοιϲ ποιημαϲιν νοουμενα καθορατε η τε αιδιοϲ αυτου δυναμιϲ και θειοτηϲ ειϲ το ειναι αυτουϲ αναπολογητουϲ
21 διοτι γνοντεϲ τον θ̅ν̅ ουχ ωϲ θ̅ν̅ εδοξαϲαν η ηυχαριϲτηϲαν αλλ εματαιωθηϲαν εν τοιϲ διαλογιϲμοιϲ αυτω̅ και εϲκοτιϲθη η αϲυνετοϲ αυτων καρδια
22 φαϲκοντεϲ ειναι ϲοφοι εμωρανθηϲαν
23 και ηλλαξαν την δοξαν του αφθαρτου θ̅υ̅ εν ομοιωματι εικονοϲ φθαρτου α̅θρωπου και πετινων και τετραποδων και ερπετω̅
24 διο παρεδωκεν αυτουϲ ο θ̅ϲ̅ εν ταιϲ επιθυμιαιϲ των καρδιων αυτων ειϲ ακαθαρϲιαν του ατιμαζεϲθαι τα ϲωματα αυτων εν αυτοιϲ
25 οιτινεϲ μετηλλαξαν την αληθιαν του θ̅υ̅ εν τω ψευδει και εϲεβαϲθηϲαν και ελατρευϲα̅ τη κτιϲει παρα τον κτιϲαντα οϲ εϲτι̅ ευλογητοϲ ειϲ τουϲ αιωναϲ αμην
26 δια τουτο παρεδωκεν αυτουϲ ο θ̅ϲ̅ ειϲ παθη ατιμιαϲ αι τε γαρ θηλειαι αυτω̅ μετηλλαξαν την φυϲικην χρηϲιν ειϲ την παρα φυϲιν
27 ομοιωϲ τε και οι αρρενεϲ αφεντεϲ τη̅ φυϲικην χρηϲιν τηϲ θηλειαϲ εξεκαυθηϲαν εν τη ορεξει αυτων ειϲ αλληλουϲ {αρρενεϲ εν αρρεϲι} [4] την αϲχημοϲυνη̅ κατεργαζομενοι και την αντιμιϲθιαν ην εδει τηϲ πλανηϲ αυτων εν εαυτοιϲ απολαμβανοντεϲ
28 και καθωϲ ουκ εδοκιμαϲαν τον θ̅ν̅ εχειν εν επιγνωϲι παρεδωκεν αυτουϲ {} [5] ειϲ αδοκιμον νου̅ ποιειν τα μη καθηκοντα
29 πεπληρωμενουϲ παϲη αδικια πονηρια κακια πλεονεξια μεϲτουϲ φθονου φονου εριδοϲ δολου κακοηθιαϲ ψιθυριϲταϲ
30 καταλαλουϲ θεοϲτυγειϲ υβριϲταϲ υπερηφανουϲ αλαζοναϲ εφευρεταϲ κακων γονευϲιν απιθειϲ
31 αϲυνετουϲ αϲυνθετουϲ αϲτοργουϲ ανελεημοναϲ
32 οιτινεϲ το δικαιωμα του θ̅υ̅ επιγνοντεϲ οτι οι τα τοιαυτα πραϲϲοντεϲ αξιοι θανατου ειϲιν ου μονον αυτα ποιουϲιν αλλα και ϲυνευδοκουϲιν τοιϲ πραϲϲουϲιν
Примечания:
8 [1] {δια ι̅υ̅ χ̅υ̅}
12 [2] {ε̅ν}
16 [3] {ιουδαιω τε}
27 [4] {αρϲενεϲ εν αρϲεϲι}
28 [5] {ο θ̅ϲ̅}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Послание к Римлянам апостола Павла, 1 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Синайский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.