1 ιακωβοϲ θ̅υ̅ και κ̅υ̅ ι̅υ̅ χ̅υ̅ δουλοϲ ταιϲ δωδεκα φυλαιϲ ταιϲ εν τη διαϲπορα χαιρειν
2 παϲαν χαραν ηγηϲαϲθαι αδελφοι οταν πιραϲμοιϲ περιπεϲηται ποικιλοιϲ
3 γινωϲκοντεϲ οτι το δοκιμειον υμων τηϲ πιϲτεωϲ κατεργαζεται υπομονην
4 η δε υπομονη εργον τελιον εχετω ινα ητε τελιοι και ολοκληροι εν μηδενι λειπομενοι
5 ει δε τιϲ υμων λειπεται ϲοφιαϲ αιτιτω παρα του διδοντοϲ θ̅υ̅ παϲιν απλωϲ και μη ονιδιζοντοϲ ϗ δοθηϲεται αυτω
6 αιτειτω δε εν πιϲτι μηδεν διακρινομενοϲ ο γαρ διακρινομενοϲ εοικεν κλυδωνι θαλαϲϲηϲ ανεμιζομενω και ριπιζομενω
7 μη γαρ οιεϲθω ο ανθρωποϲ εκεινοϲ οτι λημψετε παρα του κ̅υ̅
8 ανηρ διψυχοϲ ακαταϲτατοϲ εν παϲαιϲ ταιϲ οδοιϲ αυτου
9 καυχαϲθω δε ο αδελφοϲ ο ταπινοϲ εν τω υψει αυτου
10 ο δε πλουϲιοϲ εν τη ταπινωϲει αυτου οτι ωϲ ανθοϲ χορτου παρελευϲεται
11 ανετιλεν γαρ ο ηλιοϲ ϲυν τω καυϲωνι και εξηρανεν τον χορτον και το ανθοϲ αυτου εξεπεϲεν και η ευπρεπια του προϲωπου αυτου απωλετο ουτωϲ και ο πλουϲιοϲ εν ταιϲ ποριαιϲ αυτου μαρανθηϲεται
12 μακαριοϲ ανηρ οϲ υπομενι πειραϲμον οτι δοκιμοϲ γενομενοϲ λημψεται τον ϲτεφανον τηϲ ζωηϲ ον επηγγιλατο τοιϲ αγαπωϲιν αυτον
13 μηδιϲ πιραζομενοϲ λεγετω οτι υπο θ̅υ̅ πειραζομαι ο γαρ θ̅ϲ̅ απειραϲτοϲ εϲτιν κακων πειραζει δε αυτοϲ ουδενα
14 εκαϲτοϲ δε πιραζετε υπο τηϲ ιδιαϲ επιθυμιαϲ εξελκομενοϲ και δελεαζομενοϲ
15 ειτα η επιθυμια ϲυλλαβουϲα τικτει αμαρτιαν η δε αμαρτια αποτελεϲθιϲα αποκυει θανατον
16 μη πλαναϲθαι αδελφοι μου αγαπητοι
17 παϲα δοϲιϲ αγαθη και παν δωρημα τελειον ανωθε̅ εϲτιν καταβενον απο του πατροϲ τω̅ φωτων παρ ω ουκ εϲτιν παραλλαγη η τροπηϲ αποϲκιαϲματοϲ
18 βουληθιϲ απεκυηϲεν ημαϲ λογω αληθιαϲ ειϲ το ειναι ημαϲ απαρχην τινα τω̅ αυτου κτιϲματω̅
19 ιϲτω αδελφοι μου αγαπητοι εϲτω δε παϲ ανθρωποϲ ταχυϲ ειϲ το ακουϲαι βραδυϲ ειϲ το λαληϲαι βραδυϲ ειϲ οργη̅
20 οργη γαρ ανδροϲ δικαιοϲυνην θ̅υ̅ ουκ εργαζεται
21 διο αποθεμενοι παϲαν ρυπαριαν και περιϲϲιαν κακιαϲ εμ πραυτητι δεξαϲθαι τον εμφυτον λογον τον δυναμενον ϲωϲαι ταϲ ψυχαϲ υμων
22 γεινεϲθαι δε ποιηται λογου και μη μονον ακροαται παραλογιζομενοι εαυτουϲ
23 οτι ει τιϲ ακροατηϲ λογου εϲτι̅ και ου ποιητηϲ ουτοϲ εοικεν ανδρι κατανοουντεϲ το προϲωπον τηϲ γενεϲεωϲ αυτου εν εϲοπτρω
24 κατενοηϲεν γαρ εαυτον και απεληλυθεν και ευθεωϲ επελαθετο οποιοϲ ην
25 ο δε παρακυψαϲ ειϲ νομον τελειον τον τηϲ ελευθεριαϲ και παραμιναϲ ουκ ακροατηϲ επιληϲμονηϲ γενομενοϲ αλλα ποιητηϲ εργου ουτοϲ μακαριοϲ εν τη ποιηϲει αυτου εϲται
26 ει τιϲ δοκει θρηϲκοϲ ειναι μη χαλιναγωγων γλωϲϲαν αυτου αλλα απατω̅ καρδιαν αυτου του ματαιοϲ η θρηϲκια
27 θρηϲκια καθαρα και αμιαντοϲ παρα θ̅ω̅ και πατρι αυτη εϲτιν επιϲκεπτεϲθε ορφανουϲ και χηραϲ εν τη θλιψει αυτων αϲπιλο̅ εαυτον τηριν απο του κοϲμου
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Соборное послание апостола Иакова, 1 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Синайский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.