1 ϲυμεων πετροϲ δουλοϲ και αποϲτολοϲ ι̅υ̅ χ̅υ̅ τοιϲ ιϲοτιμον ημιν λαχουϲιν πιϲτιν ειϲ δικαιοϲυνην του κ̅υ̅ ημων και ϲωτηροϲ ι̅υ̅ χ̅υ̅
2 χαριϲ υμιν και ειρηνη πληθυνθιη εν επιγνωϲι του θ̅υ̅ και ι̅υ̅ χ̅υ̅ του κ̅υ̅ ημων
3 ωϲ τα πα̅τα ημιν τηϲ θιαϲ δυναμεωϲ αυτου τα προϲ τον θ̅ν̅ και ζωην και ευϲεβιαν δεδωρημενηϲ δια τηϲ επιγνωϲεωϲ του καλεϲαντοϲ ημαϲ ιδια δοξη και αρετη
4 δι ω̅ τα τιμια ημιν και μεγιϲτα επαγγελματα δεδωρηται ινα δια τουτων γενηϲθε θειαϲ φυϲεωϲ κοινωνοι αποφυγοντεϲ την εν τω κοϲμω επιθυμιαν φθοραϲ
5 και αυτο δε τουτο ϲπουδην παϲα̅ παρειϲενεγκαντεϲ {χορηγηϲατε} [1] εν τη πιϲτι υμων την αρετην εν δε τη αρετη την γνωϲιν
6 εν δε τη γνωϲι την εγκρατιαν εν δε τη εγκρατια την υπομονην εν δε τη υπομονη την ευϲεβειαν
7 εν δε την ευϲεβια την φιλαδελφιαν εν δε τη φιλαδελφια την αγαπην
8 ταυτα γαρ υμιν υπαρχοντα και πλεοναζοντα ουκ αργουϲ ουδε ακαρπουϲ {ουδ} [2] καθιϲτηϲιν ειϲ την του κ̅υ̅ ημων ι̅υ̅ χ̅υ̅ επιγνωϲιν
9 ω γαρ μη παρεϲτιν ταυτα τυφλοϲ εϲτι̅ μυωπαζων ληθη̅ λαβων του καθαριϲμου των παλαι αυτου αμαρτηματων
10 διο μαλλον αδελφοι ϲπουδαϲατε ινα δια των καλων εργων βεβαιαν υμων την κληϲιν και εκλογην ποιειϲθαι ταυτα γαρ ποιουντεϲ ου μη πτεϲητε ποτε
11 ουτωϲ γαρ πλουϲιωϲ επιχορηγηθηϲεται υμιν ειϲοδοϲ ειϲ την αιωνιον βαϲιλιαν του κ̅υ̅ ημων και ϲωτηροϲ ι̅υ̅ χ̅υ̅
12 διο μελληϲω αει περι τουτων υπομιμνηϲκιν υμαϲ
13 εν τη υπομνηϲει
14 ειδωϲ οτι ταχεινη εϲτι̅ η αποθεϲιϲ του ϲκηνωματοϲ μου ι̅ϲ̅ χ̅ϲ̅ εδηλωϲεν μοι
15 ϲπουδαζω δε και εκαϲτοτε εχειν υμαϲ μετα την εμην εξοδον τη̅ τουτων μνημη̅ ποιειϲθαι
16 ου γαρ ϲεϲοφιϲμενοιϲ μυθοιϲ εξακολουθηϲαντεϲ εγνωριϲαμεν υμιν τη̅ του κ̅υ̅ ημων ι̅υ̅ χ̅υ̅ δυναμιν και παρουϲιαν αλλ εποπται γενηθεντεϲ τηϲ εκεινου μεγαλειοτητοϲ
17 λαβων γαρ παρα του θ̅υ̅ πατροϲ τιμην και δοξαν φωνηϲ ενεχθιϲηϲ αυτω τοιαϲδε υπο τηϲ μεγαλοπρεπουϲ δοξηϲ ουτοϲ εϲτι̅ ο υ̅ϲ̅ μου ο αγαπητοϲ ειϲ ον εγω ευδοκηϲα
18 και ταυτην την φωνην ημειϲ ηκουϲαμεν εκ του ουρανου ενεχθειϲαν ουν αυτω οντεϲ εν τω ορι τω αγιω
19 και εχομεν βεβαιοτερον τον προφητικον λογο̅ ω καλωϲ ποιειται προϲεχοντεϲ ωϲ λυχνω φαινοντι εν αυχμηρω τοπω εωϲ ου η ημερα διαυγαϲη και φωϲφοροϲ ανατιλη εν ταιϲ καρδιαιϲ υμω̅
20 τουτο πρωτον γινωϲκοντεϲ οτι παϲα προφητια γραφηϲ ιδιαϲ επιλυϲεωϲ ου γινεται
21 ου γαρ θεληματι ανθρωπου ηνεχθη ποτε προφητεια αλλα υπο π̅ν̅ϲ̅ αγιου φερομενοι ελαληϲαν αγιοι θ̅υ̅ ανθρωποι
Примечания:
5 [1] {επιχορηγηϲατε}
8 [2] {}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Второе соборное послание апостола Петра, 1 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Синайский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.