1 και οτε ηγγιϲαν ειϲ ιεροϲολυμα και ηλθε̅ ειϲ βηθϲφαγη προϲ το οροϲ των ελεων τοτε ο ι̅ϲ̅ απεϲτιλεν δυο μαθηταϲ
2 λεγω̅ αυτοιϲ πορευθηται ειϲ την κωμην την απεναντι υμων και ευθεωϲ ευρηϲεται ονον δεδεμενην και πωλον μετ αυτηϲ λυϲαντεϲ αγαγεται μοι
3 και εαν τιϲ υμιν ειπη τι ερειται οτι ο κ̅ϲ̅ αυτων χρειαν εχει ευθεωϲ δε αποϲτελλει αυτουϲ
4 τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθη το ρηθεν δια του προφητου λεγοντοϲ
5 ειπατε τη θυγατρι ϲιων ιδου α βαϲιλευϲ ϲου ερχεται ϲοι πραυϲ και επιβεβηκωϲ επι ονον και πωλον υιον υποζυγιου
6 πορευθεντεϲ δε οι μαθηται και ποιηϲαντεϲ καθωϲ προϲεταξεν αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅
7 ηγαγον την ονον και τον πωλον και επεθηκα̅ επανω αυτων τα ιματια αυτων και εκαθειϲεν επανω αυτων
8 ο δε πλειϲτοϲ οχλοϲ εϲτρωϲαν αυτω̅ τα ιματια εν τη οδω αλλοι δε εκοπτον κλαδουϲ και εϲτρωννυον ε̅ τη οδω
9 οι δε οχλοι οι προαγοντεϲ ϗ ακολουθουντεϲ εκραξαν λεγοντεϲ ωϲαννα τω υιω δαυειδ ευλογημενοϲ ο ερχομενοϲ εν ονοματι κ̅υ̅ ωϲαννα εν τοιϲ υψιϲτοιϲ
10 και ειϲελθοντοϲ αυτου ειϲ ιεροϲολυμα εϲειϲθη παϲα η πολειϲ λεγουϲα τιϲ εϲτιν ουτοϲ
11 οι δε οχλοι ελεγον ουτοϲ εϲτιν ι̅ϲ̅ ο προφητηϲ ο απο ναζαρετ τηϲ γαλιλαιαϲ
12 και ειϲηλθεν ι̅ϲ̅ ειϲ το ιερον του θ̅υ̅ και εξεβαλεν πανταϲ τουϲ πωλουνταϲ ϗ αγοραζονταϲ εν τω ιερω και ταϲ τραπεζαϲ των κολλυβιϲτων κατεϲτρεψεν και ταϲ καθεδραϲ των πωλουντω̅ ταϲ περιϲτεραϲ
13 και λεγει αυτοιϲ γεγραπται ο οικοϲ μου οικοϲ προϲευχηϲ κληθηϲεται υμειϲ δε αυτον εποιηϲατε ϲπηλεον ληϲτων
14 και προϲηλθον αυτω χωλοι και τυφλοι εν τω ιερω και εθεραπευϲεν αυτουϲ
15 ειδοντεϲ δε οι αρχιερειϲ και οι γραμματειϲ τα θαυμαϲια α εποιηϲεν και τουϲ παιδαϲ κραζονταϲ ε̅ τω ιερω και λεγονταϲ ωϲαννα τω υιω δαυειδ ηγανακτηϲαν
16 και ειπον αυτω ακουειϲ τι ουτοι λεγουϲιν ο δε ι̅ϲ̅ λεγει αυτοιϲ ναι ουδεποτε ανεγνωτε οτι εκ ϲτοματοϲ νηπιων και θηλαζοντων κατηρτιϲω αινον
17 και καταλιπων αυτουϲ εξηλθεν εξω τηϲ πολεωϲ ειϲ βηθανιαν και ηυλιϲθη εκει
18 πρωιαϲ δε υπαγων ειϲ την πολιν επειναϲεν
19 και ιδων ϲυκην μιαν επι τηϲ οδου ηλθεν επ αυτηϲ και ουδεν ευρεν {επ} [29] αυτη ει μη φυλλα μονον και λεγει αυτη μηκετι εκ ϲου καρποϲ γενηται ειϲ τον αιωνα και εξηρανθη παραχρημα η ϲυκη
20 και ιδοντεϲ οι μαθηται εθαυμαϲαν λεγοντεϲ πωϲ παραχρημα εξηρανθη η ϲυκη
21 αποκριθειϲ δε ο ι̅ϲ̅ ειπεν αυτοιϲ αμην λεγω υμιν εαν εχηται πιϲτιν και μη διακριθηται ου μονον το τηϲ ϲυκηϲ ποιηϲεται αλλα και τω ορι τουτω ειπηται αρθητι και βληθητι ειϲ την θαλαϲϲαν γενηϲεται
22 και παντα οϲα εαν αιτηϲηται εν τη προϲευχη πιϲτευοντεϲ λημψεϲθαι
23 και ελθοντι αυτω ειϲ το ιερον προϲηλθε̅ αυτω διδαϲκοντι οι αρχιερειϲ και οι πρεϲβυτεροι του λαου λεγοντεϲ εν ποια εξουϲια ταυτα ποιειϲ και τιϲ ϲοι εδωκε̅ την εξουϲιαν ταυτην
24 αποκριθειϲ δε ο ι̅ϲ̅ ειπεν αυτοιϲ ερωτηϲω υμαϲ καγω λογον ενα ον εαν ειπηται μοι καγω υμιν ερω εν ποια εξουϲια ταυτα ποιω
25 το βαπτιϲμα ιωαννου ποθεν ην εξ ουρανου η εξ α̅ν̅ω̅ν̅ οι δε διελογιζοντο παρ εαυτοιϲ λεγοντεϲ εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερι ημιν δια τι ουν ουκ επιϲτευϲαται αυτω
26 εαν δε ειπωμεν εξ ανθρωπου φοβουμεθα το̅ οχλον παντεϲ γαρ εχουϲιν τον ιωαννη̅ ωϲ προφητην
27 και αποκριθεντεϲ τω ι̅υ̅ ειπον ουκ οιδαμεν εφη αυτοιϲ και αυτοϲ ουδε εγω υμιν λεγω εν ποια εξουϲια ταυτα ποιω
28 τι δε υμιν δοκει α̅ν̅ο̅ϲ̅ ειχεν τεκνα δυο και προϲελθων τω πρωτω ειπεν τεκνον υπαγε ϲημερον εργαζου εν τω αμπελωνι μου
29 ο δε αποκριθειϲ ειπεν ου θελω υϲτερον δε μεταμεληθειϲ απηλθεν
30 και προϲελθων τω ετερω ειπεν ωϲαυτωϲ ο δε {απεκριθηϲ} [30] ειπεν εγω κ̅ε̅ και ουκ απηλθεν
31 τιϲ εκ των δυο εποιηϲεν το θελημα του π̅ρ̅ϲ̅ λεγουϲιν αυτω ο πρωτοϲ λεγει αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ αμην λεγω υμιν οτι οι τελωναι και αι πορναι προαγουϲιν υμαϲ ειϲ την βαϲιλειαν του θ̅υ̅
32 ηλθεν γαρ προϲ υμαϲ ιωαννηϲ εν οδω δικαιοϲυνηϲ και {} [31] επιϲτευϲατε αυτω οι δε τελωναι και αι πορναι επιϲτευϲαν αυτω υμειϲ δε ιδοντεϲ ου μετεμεληθηται υϲτερον τω πιϲτευϲαι αυτω
33 αλλην παραβολην ακουϲατε α̅ν̅ο̅ϲ̅ η̅ οικοδεϲποτηϲ οϲτιϲ εφυτευϲεν αμπελωνα και φραγμον αυτω περιεθηκεν και ωρυξεν εν αυτω ληνον και ωκοδομηϲεν πυργον και εξεδοτο αυτον γεωργοιϲ και απεδημηϲεν
34 οτε δε ηγγειϲεν ο καιροϲ των καρπω̅ απεϲτιλεν τουϲ δουλουϲ αυτου προϲ τουϲ γεωργουϲ λαβειν τουϲ καρπουϲ αυτου
35 και λαβοντεϲ οι γεωργοι τουϲ δουλουϲ αυτου ον μεν εδιρα̅ ον δε απεκτιναν ον δε ελιθοβοληϲαν
36 παλιν απεϲτιλεν αλλουϲ δουλουϲ πλιοναϲ των πρωτων και εποιηϲαν αυτοιϲ ωϲαυτωϲ
37 υϲτερον δε απεϲτιλεν προϲ αυτουϲ τον υιον αυτου λεγων εντραπηϲο̅ται τον υιον μου
38 οι δε γεωργοι ιδοντεϲ τον υιον ειπον εν εαυτοιϲ ουτοϲ εϲτιν ο κληρονομοϲ δευτε αποκτινωμεν αυτον και καταϲχωμεν την κληρονομιαν αυτου
39 και λαβοντεϲ αυτον εξεβαλον εξω του αμπελωνοϲ και απεκτιναν
40 οταν ουν ελθη ο κ̅ϲ̅ του αμπελωνοϲ τι ποιηϲει τοιϲ γεωργοιϲ εκεινοιϲ
41 λεγουϲιν αυτω κακουϲ κακωϲ απολει αυτουϲ και τον αμπελωνα εκδωϲεται αλλοιϲ γεωργοιϲ οιτινεϲ αποδωϲωϲιν αυτω τουϲ καρπουϲ εν τοιϲ καιροιϲ αυτω̅
42 λεγει αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ ουδεποτε ανεγνωται εν ταιϲ γραφαιϲ λιθον ον απεδοκιμαϲαν οι οικοδομουντεϲ ουτοϲ εγενηθη ειϲ κεφαλην γωνιαϲ παρα κ̅υ̅ εγενετο αυτη και εϲτιν θαυμαϲτη εν οφθαλμοιϲ ημων
43 δια τουτο λεγω υμιν οτι αρθηϲεται αφ υμων η βαϲιλεια του θ̅υ̅ και δοθηϲεται εθνι ποιουντι τουϲ καρπουϲ αυτηϲ
44 και ο πεϲων επι τον λιθο̅ τουτον ϲυνθλαϲθηϲεται εφ ον δ αν πεϲη λικμηϲει αυτον
45 και ακουϲαντεϲ οι αρχιερειϲ και οι φαριϲαιοι ταϲ παραβολαϲ αυτου εγνωϲα̅ οτι περι αυτων λεγει
46 και ζητουντεϲ αυτον κρατηϲαι εφοβηθηϲαν τουϲ οχλουϲ επειδη ωϲ προφητην αυτον ειχο̅
Примечания:
19 [29] {εν}
30 [30] {απεκριθειϲ}
32 [31] a {ουκ}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Матфея, 21 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Вашингтонский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.