1 και ηρξατο αυτοιϲ εν παραβολαιϲ λεγειν ανπελωνα εφυτευϲεν ανθρωποϲ και περιεθηκεν φραγμον και ωρυξεν υποληνιον και ωκοδομηϲεν πυργο̅ και εξεδοτο αυτον τοιϲ γεωργοιϲ και απεδημηϲεν
2 και απεϲτειλεν προϲ τουϲ γεωργουϲ τω καιρω δουλον ινα απο του καρπου του αμπελωνοϲ δωϲουϲιν αυτω
3 και λαβοντεϲ αυτον εδειραν και απεϲτειλαν καινον προϲ αυτον
4 και παλιν απεϲτειλεν προϲ αυτουϲ αλλον δουλον και εκεινον εκεφαλαιωϲαν και ητιμηϲαν
5 και αλλον απεϲτειλεν δουλον κακεινον απεκτειναν και πολλουϲ αλλουϲ ουϲ μεν δεροντεϲ αλλουϲ δε αποκτεννοντεϲ
6 ετι ουν ενα εχων υιον αγαπητον κακεινον απεϲτειλεν εϲχατον λεγων οτι τον υιον μου εντραπηϲονται
7 οι δε γεωργοι ειπαν προϲ εαυτουϲ ουτοϲ εϲτιν ο κληρονομοϲ δευτε αποκτεινωμεν αυτον και ημων εϲται η κληρονομια
8 και λαβοντεϲ αυτον απεκτειναν και εξεβαλον αυτον εξω του αμπελωνοϲ
9 τι ουν ποιηϲει ο κ̅ϲ̅ του αμπελωνοϲ ελευϲεται και απολεϲει τουϲ γεωργουϲ και δωϲει τον αμπελωνα αλλοιϲ
10 ουδε την γραφην ταυτην ανεγνωτε λιθον ον απεδοκιμαϲαν οι οικοδομουντεϲ ουτοϲ εγενηθη ειϲ κεφαλην γωνειαϲ
11 παρα κ̅υ̅ εγενετο αυτη και εϲτιν θαυμαϲτη εν οφθαλμοιϲ ημων
12 και εζητουν αυτον κρατηϲαι και εφοβηθηϲαν τον οχλον εγνωϲαν γαρ οτι προϲ αυτουϲ την παραβολην ειπεν και αφεντεϲ αυτον απηλθαν
13 και αποϲτελλουϲιν τιναϲ των φαριϲαιων και των ηρωδιανων ινα αυτον παγιδευϲωϲιν λογω
14 και επηρωτων αυτον οι φαριϲαιοι διδαϲκαλε οιδαμεν οτι αληθηϲ ει και ου μελει ϲοι περι ουδενοϲ ου γαρ βλεπειϲ ειϲ προϲωπον ανθρωπων αλλα επ αληθειαϲ την οδον του θ̅υ̅ διδαϲκειϲ ειπε ουν ημειν ει εξεϲτιν ημαϲ δουναι επικαιφαλαιον καιϲαρι η ου
15 ο δε ι̅η̅ϲ̅ ειδων αυτων την υποκριϲιν ειπεν αυτοιϲ τι με πειραζετε φερετε μοι δηναριον ινα ειδω
16 οι δε ηνεγκαν και λεγει αυτοιϲ τινοϲ η εικων αυτη και η επιγραφη ειπαν αυτω καιϲαροϲ
17 αποκριθειϲ δε ο ι̅η̅ϲ̅ ειπεν αποδοτε τα του καιϲαροϲ τω καιϲαρι και τα του θ̅υ̅ τω θ̅ω̅ και εθαυμαζοντο επ αυτον
18 και ερχονται προϲ αυτον ϲαδδουκαιοι οιτινεϲ λεγουϲιν αναϲταϲιν μη ειναι και επηρωτων αυτον λεγοντεϲ
19 διδαϲκαλε μωυϲηϲ ημειν εγραψεν εαν τινοϲ αδελφοϲ αποθανη και εχη γυναικα και τεκνα μη αφη ινα λαβη ο αδελφοϲ αυτου την γυναικα αυτου και εξαναϲτηϲη ϲπερμα τω αδελφω αυτου
20 ηϲαν ουν παρ ημειν ζ̅ αδελφοι και ο πρωτοϲ ελαβεν γυναικα και απεθανεν και ουκ αφηκεν ϲπερμα
21 και ο δευτεροϲ ελαβεν αυτην και απεθανεν και ουδε αυτοϲ ουκ αφηκεν ϲπερμα
22 και ωϲαυτωϲ ελαβον αυτην οι ζ̅ και ουκ αφηκαν ϲπερμα και η γυνη απεθανεν
23 εν τη αναϲταϲι ουν τινοϲ αυτων εϲται η γυνη οι γαρ ζ̅ εϲχον αυτην γυναικα
24 αποκριθειϲ δε ο ι̅η̅ϲ̅ ειπεν αυτοιϲ ου δια τουτο πλαναϲθαι μη γεινωϲκοντεϲ ταϲ γραφαϲ μηδε την δυναμιν του θ̅υ̅ οιδατε
25 οταν γαρ εκ νεκρων αναϲτηϲουϲιν ου γαμουϲιν ουδε γαμιζουϲιν αλλα ειϲιν ωϲ αγγελοι εν τοιϲ ουρανοιϲ
26 περι δε των νεκρων οτι εγειρονται ουκ ανεγνωται εν τη βυβλω μωυϲεωϲ επι τηϲ βατου ωϲ ειπεν αυτω ο θ̅ϲ̅ λεγων εγω θ̅ϲ̅ αβρααμ και θ̅ϲ̅ ιϲακ και θ̅ϲ̅ ιακωβ
27 ουκ εϲτιν θ̅ϲ̅ νεκρων αλλα ζωντων υμειϲ ουν πολυ πλαναϲθαι
28 και προϲελθων ειϲ των γραμματεων ακουϲαϲ αυτω ϲυνζητουντων και ειδων οτι καλωϲ αυτοιϲ απεκριθη επηρωτηϲεν αυτον λεγων διδαϲκαλε ποια εϲτιν εντολη πρωτη
29 αποκριθειϲ δε ο ι̅η̅ϲ̅ ειπεν αυτω παντων πρωτη ακουε ιϲτραηλ κ̅ϲ̅ ο θ̅ϲ̅ ημων κ̅ϲ̅ ειϲ εϲτιν
30 και αγαπηϲειϲ κ̅ν̅ τον θ̅ν̅ ϲου εξ οληϲ {} [50] καρδιαϲ ϲου και εξ οληϲ τηϲ ψυχηϲ ϲου και εξ οληϲ τηϲ ιϲχυοϲ ϲου αυτη πρωτη εντολη
31 δευτερα δε ομοια ταυτη αγαπηϲειϲ τον πληϲιον ϲου ωϲ ϲεαυτον μειζων τουτων εντολη αλλη ουκ εϲτιν
32 και ειπεν αυτω ο γραμματευϲ καλωϲ ειπεϲ διδαϲκαλε επ αληθειαϲ οτι ειϲ εϲτιν ο θ̅ϲ̅ και ουκ εϲτιν πλην αυτου
33 και το αγαπαν αυτον εξ οληϲ τηϲ καρδιαϲ και εξ οληϲ τηϲ δυναμεωϲ και εξ οληϲ τηϲ ψυχηϲ αυτου και το αγαπαν τον πληϲιον ωϲ ϲεαυτον πλειον εϲτιν παντων των ολοκαυτωματω̅ και θυϲιων
34 και ο ι̅η̅ϲ̅ ειδων οτι νουνεχωϲ απεκριθη ειπεν αυτω ου μακραν ει απο τηϲ βαϲιλειαϲ του θ̅υ̅ και ουδειϲ ετολμα αυτον επερωτηϲε
35 και αποκριθειϲ ο ι̅η̅ϲ̅ διδαϲκων εν τω ιερω ειπεν πωϲ λεγουϲιν οι γραμματειϲ οτι ο χ̅ρ̅ϲ̅ υιοϲ δαυειδ εϲτιν
36 και ουτοϲ δαυειδ ειπεν εν τω π̅ν̅ι̅ τω αγιω λεγει κ̅ϲ̅ τω κ̅ω̅ μου καθου εκ δεξιων μου εωϲ θω ϲω τουϲ εκχθουϲ ϲου υποκατω των ποδων ϲου
37 αυτοϲ δαυειδ λεγει αυτον κ̅ν̅ και ποθεν εϲτιν υιοϲ αυτου και πολυϲ οχλοϲ και ηδεωϲ αυτου ηκουεν
38 ο δε διδαϲκων αμα ελεγεν αυτοιϲ βλεπετε απο των γραμματαιων και των τελωνων εν ϲτολαιϲ περιπατειν και αϲπαϲμουϲ εν ταιϲ αγοραιϲ ποιειϲθαι
39 και πρωτοκαθεδριαϲ εν ταιϲ ϲυναγωγαιϲ και πρωτοκλιϲιαϲ εν τοιϲ δειπνοιϲ
40 οι κατεϲθιουϲιν οικειαϲ χηρων και ορφανων προφαϲει μακρα προϲευχομενοι ουτοι λημψονται περιϲϲοτερον κριμα
41 και κατεναντι του γαζοφυλακιου καθεζομενοϲ ο ι̅η̅ϲ̅ εθεωρει πωϲ ο οχλοϲ εβαλλον πολλα
42 ελθουϲα δε αμα χηρα εβαλεν λεπτα δυο ο εϲτιν κοδραντηϲ
43 και προϲκαλεϲαμενοϲ τουϲ μαθηταϲ αυτου ειπεν αυτοιϲ αμην λεγω υμειν οτι η χηρα η πτωχη αυτη πλειον παντων εβαλεν των βαλλοντων ειϲ το γαζοφυλακιον
44 παντεϲ γαρ ουτοι εκ του περιϲϲευοντοϲ αυτοιϲ εβαλον αυτη δε εκ τηϲ υϲτερηϲεωϲ αυτηϲ παντα οϲα ειχεν εβαλεν ολον τον βιον αυτηϲ
Примечания:
30 [50] {τηϲ}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Марка, 12 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Кодекс Безы — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.