1 και ελεγεν αυτοιϲ αμην λεγω υμειν οτι ειϲιν τινε ωδε των εϲτηκοτων μετ εμου οιτινεϲ ου μη γευϲωνται θανατου εωϲ αν ειδωϲιν την βαϲιλειαν του θ̅υ̅ εληλυθυιαν εν δυναμει
2 και μετα ημεραϲ εξ παραλαμβανει ο ι̅η̅ϲ̅ τον πετρον και τον ιακωβον και τον ιωαννην και αναγει αυτουϲ ειϲ οροϲ υψηλον κατ ιδιαν μονουϲ και τα τε μορφωθη ενπροϲθεν αυτων
3 και τα ειματια αυτου εγενενοντο ϲτιλβοντα λευκα λια ωϲ χιων ωϲ ου {ναται} [36] τιϲ λευκαναι επι τηϲ γηϲ
4 και ωφθη αυτοιϲ ηλειαϲ ϲυν μωυϲει και ϲυνελαλουν τω ι̅η̅υ̅
5 και αποκριθειϲ ο πετροϲ ειπεν τω ι̅η̅υ̅ ραββει καλον εϲτιν ημαϲ ωδε ειναι θελειϲ ποιηϲω ϲκηναϲ γ̅ ϲοι μιαν και μωυϲει μιαν και ηλεια μειαν
6 ου γαρ ηδει τι λαληϲει εκφοβοι γαρ εγενοντο
7 και εγενετο νεφελη επιϲκιαζουϲα αυτοιϲ και ηλθεν φωνη εκ τηϲ νεφεληϲ λεγουϲα ουτοϲ εϲτιν ο υιοϲ μου ο αγαπητοϲ ακουετε {αυτου} [37] αυτου
8 και ευθεωϲ περιβλεψαμενοι ουκετι ουδενα ειδον ει μη τον ι̅η̅ν̅ μονον μεθ εαυτων
9 και καταβαινοντων αυτων εκ του ορουϲ διεϲτιλατο αυτοιϲ ινα μηδενει α ειδοϲαν διηγηϲωνται ει μη οταν ο υιοϲ του ανθρωπου εκ νεκρων αναϲτη
10 και τον λογον εκρατηϲαν προϲ εαυτουϲ ϲυνζητουντεϲ τι εϲτιν οταν εκ νεκρων αναϲτη
11 και επηρωτων αυτον λεγοντεϲ οτι οι γραμματειϲ λεγουϲιν ηλειαν δει πρωτον ελθειν
12 ο δε αποκριθειϲ ειπεν αυτοιϲ ει ηλειαϲ ελθων πρωτοϲ αποκαταϲτανει παντα και πωϲ γεγραπται επι τον υιον του ανθρωπου ινα πολλα παθη και εξουδενηθη
13 αλλα λεγω υμειν οτι και ηλειαϲ εληλυθε και εποιηϲαν αυτω οϲα ηθελον καθωϲ γεγραπται επ αυτον
14 και ελθων προϲ τουϲ μαθηταϲ ειδεν οχλον πολυν προϲ αυτουϲ και τουϲ γραμματειϲ ϲυνζητουνταϲ αυτοιϲ
15 και ευθεωϲ παϲ οχλοϲ ειδοντεϲ τον ι̅η̅ν̅ εθαμβηϲαν και προϲχεροντεϲ ηϲπαζοντο αυτον
16 και επηρωτηϲεν αυτουϲ τι ϲυνζητειτε εν υμειν
17 και απεκριθη αυτω ειϲ εκ του οχλου διδαϲκαλε ηνεγκα τον υιον μου προϲ ϲε εχοντα π̅ν̅α̅ αλαλον
18 και οπου αν αυτον καταλαβη ραϲϲει και αφριζει και τριζει τουϲ οδονταϲ και ξηρενεται και ειπον τοιϲ μαθηταιϲ ϲου ινα αυτο εκβαλωϲιν και ουκ ιϲχυϲαν εκβαλειν αυτο
19 και αποκριθειϲ αυτοιϲ λεγει ω γενεα απιϲτε εωϲ ποτε προϲ υμαϲ εϲομαι εωϲ ποτε ανεξομαι υμων φερετε αυτον προϲ με
20 και ηνεγκαν αυτον και ειδων αυτον το π̅ν̅α̅ εταραξεν αυτον και πεϲων επι τηϲ γηϲ εκυλιετο αφριζων
21 και επηρωτηϲεν τον πατερα αυτου ποϲοϲ χρονοϲ εϲτιν ωϲ τουτο γεγονεν αυτω ο δε ειπεν εκ παιδοϲ
22 και πολλακιϲ αυτον ειϲ πυρ και ειϲ υδατα βαλλει ινα αυτον απολεϲη αλλα ει τι δυνη βοηθηϲον ημειν κ̅ε̅ ϲπλαγχνιϲθειϲ εφ ημαϲ
23 ο δε ι̅η̅ϲ̅ ειπεν αυτω ει δυνη πιϲτευϲαι παντα δυνατα τω πιϲτευοντι
24 και ευθεωϲ κραξαϲ ο πατηρ του παιδιου μετα δακρυων λεγει πιϲτευω βοηθει τη απιϲτεια μου
25 και οτε ειδεν ι̅η̅ϲ̅ οτι επιϲυντρεχει οχλοϲ επετειμηϲεν τω π̅ν̅ι̅ τω ακαθαρτω ειπων αυτω το αλαλον και κωφον π̅ν̅α̅ εγω ϲοι επιταϲϲω εξελθελθε εξ αυτου και μηκετι ειϲελθηϲ ειϲ αυτον
26 και κραξαϲ και πολλα ϲπαραξαϲ εξηλθεν απ αυτου και εγενετο ωϲ νεκροϲ ωϲτε πολλουϲ λεγονταϲ οτι απεθανεν
27 ο δε ι̅η̅ϲ̅ κρατηϲαϲ τηϲ χειροϲ αυτου ηγειρεν αυτον και ανεϲτη
28 και ειϲελθοντοϲ αυτου ειϲ οικον οι μαθηται αυτου κατ ιαν ηρωτων αυτον δια τι ημειϲ ουκ ηδυνηθημεν εκβαλειν αυτο
29 και ειπεν αυτοιϲ τουτο το γενοϲ εν ουδεν δυναται εξελθειν ει μη εν προϲευχη και νηϲτεια
30 κακειθεν εξελθοντεϲ επορευοντο δια τηϲ γαλιλαιαϲ και ουκ ηθελεν ινα τιϲ γνοι
31 εδιδαϲκεν γαρ τουϲ μαθηταϲ αυτου και ελεγεν αυτοιϲ οτι υιοϲ του ανθρωπου παραδιδοται ειϲ χειραϲ ανθρωπου και αποκτεινουϲιν αυτον και μετα γ̅ ημεραϲ αναϲτηϲεται
32 οι δε ηγνοουν το ρημα και εφοβουντο αυτον επερωτηϲαι
33 και ηλθοϲαν ειϲ καφαρναουμ και εν τη οικεια γενομενοϲ επηρωτα αυτουϲ τι εν τη οδω διελογιζεϲθαι
34 οι δε εϲιωπων προϲ αλληλουϲ γαρ διελεχθηϲαν τιϲ μιζων γενηται αυτων
35 τοτε καθιϲαϲ εφωνηϲεν τουϲ ι̅β̅
36 και λαβων το παιδιον εϲτηϲεν αυτον εν μεϲω αυτων και ανακλιϲαμενοϲ αυτο ειπεν αυτοιϲ
37 οϲ αν των τοιουτων παιδιων δεξηται εν τω ονοματι μου εμε δεχεται και οϲ αν εμε δεξηται ουκ εμε δεχεται αλλα τον αποϲτειλαντα με
38 απεκριθη αυτω ιωαννηϲ και ειπεν διδαϲκαλε ειδαμεν τινα εν τω ονοματι ϲου εκβαλλοντα δαιμονια οϲ ουκ ακολουθει μεθ ημων και εκωλυομεν αυτον
39 ο δε αποκριθειϲ ειπε̅ μη κωλυετε ουδειϲ γαρ εϲτιν οϲ ποιηϲει δυναμιν επι τω ονοματι μου και δυνηϲεται ταχυ κακολογηϲαι με
40 οϲ γαρ ουκ εϲτιν καθ υμων υπερ υμων εϲτι̅
41 οϲ γαρ αν ποτιϲη υμαϲ ποτηριον υδατοϲ εν τω ονοματι μου οτι χ̅ρ̅υ̅ εϲται αμην λεγω υμειν οτι ου μη απολεϲει τον μιϲθον αυτου
42 και οϲ αν ϲκανδαλιζη ενα των μεικρων τουτων των πιϲτιν εχοντων καλον εϲτιν αυτω μαλλον ει περιεκειτο μυλοϲ ονικοϲ επι τον τραχηλο̅ αυτου και ειϲ την θαλαϲϲαν εβληθη
43 και εαν ϲκανδαλιζη ϲε η χειρ ϲου αποκοψον αυτην καλον εϲτιν ϲοι κυλλον {εελθειν} [38] ειϲ την ζωην η β̅ χειραϲ εχοντα βληθηναι ειϲ την γεενναν οπου εϲτιν το πυρ το αϲβεϲτον
44 οπου ο ϲκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου ϲβενυτε
45 καν ο πουϲ ϲου ϲκανδαλιζη ϲε αποκοψον αυτον καλον ϲοι εϲτιν χωλον ειϲελθειν ειϲ την ζωην αιωνιον η τουϲ β̅ ποδαϲ εχοντα βληθηναι ειϲ την γεενναν ειϲ το πυρ το αϲβεϲτον
46 οπου ο ϲκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου ϲβεννυτε
47 και ο οφθαλμοϲ ϲου {ι} [39] ϲκανδαλιζει ϲε εκβαλε αυτον καλον ϲοι εϲτιν μονοφθαλμον ειϲελθειν ειϲ την βαϲιλειαν του θ̅υ̅ η β̅ οφθαλμουϲ εχοντα απελθειν ειϲ την γεενα̅
48 οπου ο {ϲκωληξ} [40] αυτων ου τελευτα και το πυρ ου ϲβεννυτε
49 παϲα γαρ θυϲια αλι αλιϲθηϲεται
50 καλον το αλαϲ εαν δε το αλαϲ αναλον γενηϲεται εν τινι αυτο αρτυϲεται εχετε εν εαυτοιϲ αλα και ειρηνευεται εν αλληλοιϲ
Примечания:
3 [36] {δυναται}
7 [37] {}
43 [38] {ειϲελθειν}
47 [39] {ει}
48 [40] {ϲκωληϲ}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Марка, 9 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Кодекс Безы — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.