1 και ελεγεν αυτοιϲ αμην λεγω υμιν οτι ειϲιν τινεϲ των ωδε εϲτηκοτων οιτινεϲ ου μη γευϲωνται θανατου εωϲ ιδωϲιν την βαϲιλειαν του θ̅υ̅ εληλυθυειαν εν δυναμει
2 και μεθ ημεραϲ εξ παραλαμβανει ο ι̅ϲ̅ τον πετρον και τον ιακωβον και τον ιωαννην και αναφερει αυτουϲ ειϲ οροϲ υψηλον καθ ιδιαν μονουϲ και εν τω προϲευχεϲθαι αυτουϲ μετεμορφωθη ο ι̅ϲ̅ εμπροϲθεν αυτων
3 και τα ιματια αυτου εγενετο ϲτιλβοντα λευκα λιαν ωϲ γναφευϲ επι τηϲ γηϲ ου δυναται λευκαναι
4 και ιδου ωφθη αυτοϲ ηλιαϲ ϲυν μωυϲη και ηϲαν ϲυνλαλουντεϲ τω ι̅υ̅
5 και αποκριθειϲ ειπεν πετροϲ τω ι̅υ̅ ραββει καλον εϲτιν ωδε ημαϲ ειναι και θελειϲ ποιηϲω ωδε ϲκηναϲ τριϲ ϲοι μιαν και μωυϲη μιαν και ηλια μιαν
6 ου γαρ ηδει τι λαλει ηϲαν γαρ εκφοβοι
7 και ιδου εγενετο νεφελη επιϲκιαζουϲα αυτουϲ και φωνη εκ τηϲ νεφεληϲ λεγουϲα ουτοϲ εϲτιν ο υιοϲ μου ο αγαπητοϲ ακουετε αυτου
8 και εξαπινα περιβλεπομενοι ουκετι ουδενα ειδον αλλα τον ι̅ν̅ μονον μεθ εαυτων
9 καταβαινοντων δε αυτων απο του ορουϲ διεϲτιλατο αυτοιϲ ινα μηδενι α ειδον εξηγηϲονται ει μη οταν ο υιοϲ του α̅ν̅ο̅υ̅ εκ νεκρων αναϲτη
10 οι δε τον λογον εκρατηϲαν προϲ εαυτουϲ ϲυνζητουντεϲ τι εϲτιν οταν εκ νεκρων αναϲτη
11 και επηρωτηϲαν αυτον λεγοντεϲ τι ουν λεγουϲιν οι γραμματιϲ οτι ηλιαν δει ελθειν πρωτον
12 ο δε αποκριθειϲ ειπεν αυτοιϲ ηλιαϲ ελθων πρωτοϲ αποκαθιϲτανι πα̅τα και πωϲ γεγραπται επι τον υιον του α̅ν̅ο̅υ̅ ινα πολλα παθη και εξουθενηθη
13 αλλα λεγω υμιν οτι ηδη ηλιαϲ ηλθεν και εποιηϲαν αυτω οϲα ηθεληϲαν καθωϲ γεγραπται επ αυτω
14 και ελθοντεϲ προϲ τουϲ μαθηταϲ ιδον οχλον περι αυτουϲ και γραμματιϲ ϲυνζητουνταϲ προϲ αυτουϲ
15 και ευθυϲ παϲ ο οχλοϲ ιδοντεϲ αυτον εξεθαμβηθηϲαν και προϲτρεχοντεϲ ηϲπαζοντο αυτον
16 και επηρωτηϲεν αυτουϲ τι ϲυνζητειτε προϲ εαυτουϲ
17 και αποκριθειϲ εκ του οχλου ειϲ ειπεν αυτω διδαϲκαλε ηνεγκα τον υιον μου προϲ ϲε εχοντα π̅ν̅α̅ αλαλον
18 και οπου αν αυτον καταλαβη ρηϲϲει και αφριζει και τριζει τουϲ οδονταϲ και ξηρενετε και ειπα τοιϲ μαθηταιϲ ϲου ινα αυτο εκβαλωϲιν και ουκ ηδυνηθηϲα̅ εκβαλειν αυτο
19 και αποκριθειϲ αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ λεγει ω γενεα απιϲτε και διεϲτραμμενη εωϲ ποτε προϲ υμαϲ εϲομαι εωϲ ποτε ανεξωμαι υμων φερεται αυτο̅ προϲ με
20 και ηνεγκαν αυτον προϲ αυτο̅ ιδων αυτον ευθεωϲ το π̅ν̅α̅ εϲπαραξεν και πεϲων επι τηϲ γηϲ εκυλιετο αφριζων
21 και επηρωτηϲεν αυτου τον π̅ρ̅α̅ λεγων ποϲοϲ χρονοϲ εϲτιν εξ ου τουτο γεγονεν αυτω ο δε ειπεν εκ παιδοθεν
22 και πολλακειϲ αυτον ειϲ πυρ εβαλεν και ειϲ υδατα ινα απολεϲη αυτον αλλα ει τι δυνη βοηθηϲον ημιν ϲπλαγχνιϲθειϲ εφ ημαϲ
23 ο δε ι̅ϲ̅ ειπεν αυτω τουτο ει δυνη παντα δυνατα τω πιϲτευοντι
24 και ευθεωϲ κραξαϲ το π̅ν̅α̅ του παιδαριου ειπεν πιϲτευω βοηθηϲον μου τη απιϲτια
25 ιδων δε ο ι̅ϲ̅ οτι ϲυντρεχει ο οχλοϲ επετιμηϲε τω π̅ν̅ι̅ λεγων αυτω το αλαλον ϗ κωφον π̅ν̅α̅ εγω επιταϲϲω ϲοι εξελθε εξ αυτου και μηκετι ειϲελθηϲ ειϲ αυτον
26 και κραξαϲ και πολλα ϲπαραξαϲ εξηλθεν και εγενετο ωϲει νεκροϲ ωϲτε πολλουϲ λεγειν οτι απεθανεν
27 ο δε ι̅ϲ̅ κρατηϲαϲ τηϲ χειροϲ ηγειρεν αυτον
28 και ειϲελθοντοϲ αυτου ειϲ οικον προϲηλθον αυτω οι μαθηται κατ ιδιαν και επηρωτηϲαν αυτον λεγοντεϲ οτι ημειϲ ουκ ηδυνηθημεν εκβαλειν αυτο
29 και ειπε̅ αυτοιϲ τουτο το γενοϲ εν ουδενι δυνατε εξελθειν ει μη εν προϲευχη ϗ νηϲτια
30 και εκειθεν εξελθοντεϲ παρεπορευοντο δια τηϲ γαλιλαιαϲ και ουκ ηθελεν ινα τιϲ γνω
31 εδιδαϲκεν γαρ τουϲ μαθηταϲ αυτου και λεγει αυτοιϲ οτι ο υ̅ϲ̅ του α̅ν̅ο̅υ̅ παραδιδοτε ειϲ χειραϲ α̅ν̅ω̅ν̅ και αποκτενουϲιν αυτον και αποκτανθειϲ τη τριτη ημερα εγειρεται
32 οι δε ηγνοουν το ρημα και εφοβουντο αυτον ερωτηϲαι
33 και ηλθον ειϲ καφαρναουμ και εν τη οικεια γενομενοϲ επηρωτα αυτουϲ τι εν τη οδω διελεχθητε προϲ εαυτουϲ
34 οι δε εϲιωπων προϲ αλληλουϲ γαρ διελεχθηϲαν εν τη οδω τιϲ αυτων μειζο̅ ειη
35 καθειϲαϲ εφωνηϲεν τουϲ ι̅β̅ και λεγει αυτοιϲ ει τιϲ θελει πρωτοϲ ειναι εϲτε παντων εϲχατοϲ και παντων διακονοϲ
36 και λαβων παιδιον εϲτηϲεν μεϲω αυτω̅ και ενανκαλιϲαμενοϲ αυτο ειπεν αυτοιϲ
37 οϲ αν εκ των τοιουτων παιδιον δεξηται εν τω ονοματι μου εμε δεχεται και οϲ αν εμε δεξηται ουκ εμε δεχεται αλλα τον αποϲτιλαντα με
38 και απεκριθη αυτω ο ιωαννηϲ ειπεν διδαϲκαλε ειδομεν τινα εν τω ονοματι ϲου εκβαλλοντα δαιμονια οϲ ουκ ηκολουθει ημιν και εκωλυϲαμε̅ αυτον
39 ο δε ειπεν μη κωλυετε αυτον ουδειϲ γαρ εϲτιν οϲ ποιηϲει δυναμιν εν τω ονοματι μου και δυνηϲονται με κακολογηϲαι
40 οϲ γαρ ουκ εϲτιν καθ ημων υπερ ημων εϲτιν
41 οϲ αν γαρ ποτιϲη υμαϲ ποτηριον υδατοϲ εν ονοματι μου οτι χ̅ρ̅ϲ̅ εϲται αμην λεγω υμιν οτι ου μη απολεϲη τον μιϲθον αυτου
42 και οϲ αν ϲκανδαλιϲη ενα των μικρων μου των πιϲτευοντω̅ ειϲ εμε καλον εϲτιν μαλλον ει περιεκειτο μυλον ονικον περι τον τραχηλον αυτου και εβληθη ειϲ την θαλαϲϲαν
43 και εαν ϲκανδαλιϲη ϲε η χειρ ϲου αποκοψον αυτη̅ καλον ϲοι εϲτιν ειϲ την ζωην ειϲελθει̅ κυλλον η ταϲ δυο χειραϲ εχοντα απελθειν ειϲ το πυρ το αϲβεϲτον
44 [отсутствует]
45 και εαν ο πουϲ ϲου ϲκανδαλιϲη ϲε κοψον αυτον καλον ϲοι εϲτιν ειϲελθειν ειϲ την ζωη̅ χωλον η τουϲ δυο ποδαϲ εχοντα απελθει̅ ειϲ την γεενναν
46 [отсутствует]
47 και ει ο οφθαλμοϲ ϲου ϲκανδαλιϲη ϲε εκβαλε αυτον καλον εϲτιν μονοφθαλμον ειϲελθειν ειϲ την βαϲιλειαν του θ̅υ̅ η δυο οφθαλμουϲ εχοντα ειϲ την γεενναν
48 οπου ο ϲκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου ϲβεννυεται
49 παϲ γαρ πυρι αλιϲγηθηϲεται
50 καλον το αλα εαν δε το αλα μωρανθη εν τινι αυτο αρτυϲηται υμειϲ ουν εν εαυτοιϲ εχεται αλα και ειρηνευεται εν αλληλοιϲ
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Марка, 9 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Вашингтонский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.