1 και παλιν ερχεται ειϲ καφαρναουμ και ηκουϲθη οτι εν οικω εϲτιν
2 και ϲυνηχθηϲαν πολλοι ωϲτε μηκετι χωριν και ελαλει προϲ αυτουϲ τον λογον
3 και ιδου ανδρεϲ ερχονται προϲ αυτον βαϲταζοντεϲ εν κρεβαττω παραλυτικον
4 και μη δυναμενοι προϲελθειν αυτω απο του οχλου απεϲτεγαϲαν την ϲτεγην οπου ην και χαλωϲιν τον κραβαττον ειϲ ον ο παραλυτικοϲ κατεκειτο
5 ιδων δε ο ι̅ϲ̅ την πιϲτιν αυτων λεγει τω παραλυτικω τεκνον αφεωνται ϲου αι αμαρτιαι
6 ηϲαν δε τινεϲ των γραμματεων εκει καθημενοι και διαλογιζομενοι εν ταιϲ καρδιαιϲ αυτων λεγοντεϲ
7 τι ουτοϲ ουτωϲ λαλει βλαϲφημιαϲ τιϲ δυναται αφειναι αμαρτιαϲ ει μη ειϲ ο θ̅ϲ̅
8 και επιγνουϲ ο ι̅ϲ̅ τω π̅ν̅ι̅ οτι διαλογιζονται λεγει αυτοιϲ τι διαλογειζεϲθαι εν ταιϲ καρδιαιϲ υμων
9 τι γαρ εϲτιν ευκοπωτερον ειπειν αφεωνται ϲου αι αμαρτιαι η ειπειν εγειρε και περιπατει
10 ινα δε ειδηται οτι εξουϲιαν εχει ο υιοϲ του ανθρωπου αφειεναι αμαρτιαϲ λεγει τω παραλυτικω
11 εγειρε και αρον το̅ κραβαττον ϲου και υπαγε ειϲ τον οικο̅ ϲου
12 ο δε εγερθειϲ και αραϲ αυτου τον κραβαττον εμπροϲθεν παντων απηλθεν ωϲτε θαυμαζειν αυτουϲ και δοξαζειν τον θ̅ν̅ οτι ουτωϲ ουδεποτε ειδον
13 και εξηλθεν παλιν παρα την θαλαϲϲαν και παϲ ο οχλοϲ ηρχετο προϲ αυτον και εδιδαϲκεν αυτουϲ
14 και παραγων ειδεν λευειν τον του αλφεου καθημενον επι του τελωνιου και λεγει αυτω ακολουθει μοι και αναϲταϲ ηκολουθει αυτω
15 και γεινεται ανακειμενων αυτων εν τη οικεια πολλοι τελωναι και αμαρτωλοι ϲυνανεκιντο τω ι̅υ̅ και τοιϲ μαθηταιϲ αυτου ηϲαν γαρ πολλοι και ηκολουθηϲαν αυτω
16 και οι γραμματειϲ των φαριϲαιων ελεγον τοιϲ μαθηταιϲ αυτου δια τι μετα των τελωνων και αμαρτωλων εϲθιει
17 και ακουϲαϲ ο ι̅ϲ̅ λεγει ου χρειαν εχουϲιν οι ιϲχυο̅τεϲ ιατρου αλλα οι κακωϲ εχοντεϲ ουκ εληλυθα καλεϲαι δικαιουϲ αλλα αμαρτωλουϲ
18 και ηϲαν οι μαθηται ιωαννου και οι μαθηται των φαριϲαιων νηϲτευοντεϲ και ερχονται και λεγουϲιν αυτω δια τι οι μαθηται ιωαννου και των φαριϲαιων νηϲτευουϲιν οι δε ϲοι μαθηται ου νηϲτευουϲιν
19 και ειπεν αυτοιϲ μη δυνανται οι νυμφιοι του νυμφωνοϲ εν ω ο νυμφιοϲ μετ αυτων εϲτιν νηϲτευει̅
20 ελευϲονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιοϲ και τοτε νηϲτευϲουϲιν εν εκεινη τη ημερα
21 ουδειϲ επιβλημα ρακουϲ αγναφου επιϲυναπτι ιματιω παλαιω ει δε μη ερει απ αυτου το πληρωμα το καινον του παλαιου και πλειω ϲχιϲμα γεινεται
22 και ουδειϲ βαλλει οινον νεον ειϲ αϲκουϲ παλαιουϲ αλλ ειϲ καινουϲ ει δε μη διαρρηϲϲονται οι αϲκοι και ο οινοϲ εκχειται και οι αϲκοι απολλυνται αλλα οινον νεον ειϲ αϲκουϲ καινουϲ βαλλουϲιν
23 και εγενετο αυτον εν τοιϲ ϲαββαϲιν πορευεϲθαι δια των εϲπαρμενων και οι μαθηται αυτου ηρξαντο τιλλειν τουϲ ϲταχυαϲ
24 οι δε φαριϲαιοι ελεγον αυτω ειδε τι ποιουϲιν τοιϲ ϲαββαϲιν ο ουκ εξεϲτιν
25 και λεγει αυτοιϲ ουδε τουτο ανεγνωτε {ο} [2] εποιηϲεν δαυειδ οτε χρειαν εϲχεν και επιναϲεν αυτοϲ και οι μετ αυτου
26 πωϲ ειϲελθων ειϲ τον οικον του θ̅υ̅ εφαγεν τουϲ αρτουϲ τηϲ προθεϲεωϲ και εδωκεν και τοιϲ μετ αυτου ουϲ ουκ εξεϲτιν φαγειν ει μη τοιϲ ιερευϲιν
27 λεγω δε αυτοιϲ οτι το ϲαββατον δια τον ανθρωπον εκτιϲθη
28 ωϲτε κ̅ϲ̅ εϲτιν ο υιοϲ του ανθρωπου και του ϲαββατου
Примечания:
25 [2] a {τι}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Марка, 2 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Вашингтонский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.