1 και ηλθον ειϲ το περαν και ειϲ την χωραν των {γεραν} [18]
2 και εξελθοντων αυτων εκ του πλοιου ευθεωϲ υπηντηϲεν αυτω ανθρωποϲ εκ των μνημιων εν π̅ν̅ι̅ ακαθαρτω
3 οϲ ειχεν την κατοικηϲιν εν τοιϲ μνημειοιϲ και ουδε αλυϲεϲιν ουκετι ουδειϲ αυτον εδυνατο δηϲαι
4 οτι πολλακιϲ αυτον δεδεμενον πεδεϲ και αλυϲεϲιν εν αιϲ εδηϲαν διεϲπακεναι και ταϲ πεδαϲ ϲυντετριφεναι και μηδενα αυτον {ιϲχυν} [19] δαμαϲαι
5 νυκτοϲ δε και ημεραϲ εν τοιϲ ορεϲιν και εν τοιϲ μνημειοιϲ ην κραζον και κατακοπτων εαυτον λιθοιϲ
6 ιδων δε τον ι̅η̅ν̅ απο μακροθεν εδραμεν και προϲεκυνηϲεν αυτω
7 και κραξαϲ φωνη μεγαλη ειπεν τι εμοι και ϲοι ι̅η̅υ̅ υιε του θ̅υ̅ του υψιϲτου ορκιζω ϲε τον θ̅ν̅ μη με βαϲανιϲηϲ
8 ελεγεν γαρ αυτω ο ι̅η̅υ̅ εξελθε το π̅ν̅α̅ το ακαθαρτο̅ εκ του ανθρωπου
9 και επηρωτα αυτον τι ϲοι ονομα εϲτιν και απεκριθη εϲτιν μοι ονομα λεγιων οτι πολλοι εϲμεν
10 και παρεκαλει αυτον πολλα ινα μη αυτουϲ αποϲτειλη εξω τηϲ χωραϲ
11 ην δε εκει προϲ τω ορει αγελη χοιρων βοϲκομενη
12 και {παρεκαλου τον} [20] τα δαιμονια ειποντα πεμψον ημαϲ ειϲ τουϲ χοιρουϲ ινα ειϲ αυτουϲ απελθωμεν
13 και ευθεωϲ κ̅ϲ̅ ι̅η̅ϲ̅ επεμψεν αυτουϲ ειϲ τουϲ χοιρουϲ και εξελθοντα τα π̅ν̅α̅ τα ακαθαρτα ειϲηλθον ειϲ τουϲ χοιρουϲ και ωρμηϲεν η αγελη κατα του κρημνου ειϲ την θαλαϲϲαν ωϲ διϲχειλιοι και επνιγοντο εν τη θαλαϲϲη
14 οι δε βοϲκοντεϲ αυτοϲ εφυγον και απηγγειλαν ειϲ την πολιν και ειϲ τουϲ αγρουϲ και εξηλθον ειδειν τι εϲτιν το γεγονοϲ
15 και ερχονται προϲ τον ι̅η̅ν̅ και θεωρουϲιν αυτο̅ τον δαιμονιζομενον καθημενον ειματιϲμενον και ϲωφρονουντα και εφοβηθηϲαν
16 διηγηϲαντο δε αυτοιϲ οι ειδοντεϲ πωϲ εγενετο αυτω τω δαιμονιζομενω και περι των χοιρων
17 και παρακαλουν αυτον ινα απελθη απο των οριων αυτων
18 και ενβαινοντοϲ αυτου ειϲ το πλοιον ηρξατο παρακαλειν αυτον ο δαιμονιϲθειϲ ινα η μετ αυτου
19 ο δει ι̅η̅ϲ̅ ουκ αφηκεν αυτον και ειπεν αυτω υπαγε ειϲ τον οικον ϲου προϲ τουϲ ϲουϲ και διαγγειλον αυτοιϲ οϲα ϲοι ο θ̅ϲ̅ εποιηϲεν και οτι ηλεηϲεν ϲε
20 και απηλθεν και ηρξατο κηρυϲϲειν εν τη δεκαπολει οϲα εποιηϲεν αυτω ο ι̅η̅ϲ̅ και παντεϲ εθαυμαζο̅
21 και διαπεραϲαντοϲ του ι̅η̅υ̅ ειϲ το περαν παλιν ϲυνηχθη οχλοϲ πολυϲ προϲ αυτον παρα την θαλαϲϲαν
22 και ερχεται τιϲ των αρχιϲυναγωγων και προϲεπεϲεν προϲ τουϲ ποδαϲ αυτου
23 παρακαλων αυτον και λεγων το θυγατριον μου εϲχατωϲ εχει ελθε αψαι αυτηϲ εκ των χειρων ϲου ινα ϲωθη και ζηϲη
24 και υπηγεν μετ αυτου και ηκολουθει αυτω οχλοϲ πολυϲ και ϲυνεθλειβον αυτον
25 και γυνη τιϲ ουϲα εν ρυϲει αιματοϲ ετη ι̅β̅
26 η πολλα παθουϲα υπο πολλων ιατρω̅ και δαπανηϲαϲα τα εαυτηϲ παντα και μηδεν ωφελιθειϲα αλλα μαλλον επι το χειρον
27 ακουϲαϲα πε του ι̅η̅υ̅ ελθουϲα οπιϲθεν και ηψατο του ιματιου αυτου εν τω οχλω
28 λεγουϲα εν εαυτη οτι καν του ιματιου εαυτου αψωμαι ϲωθηϲομαι
29 και ευθεωϲ εξηρανθη η πηγη του αιματοϲ αυτηϲ και εγνω τω ϲωματι οτι ειαται απο τηϲ μαϲτιγοϲ
30 και ευθεωϲ επιγνουϲ και ο ι̅η̅ϲ̅ την δυναμιν εξελθουϲαν απ αυτου και επιϲτραφειϲ εν τω οχλω ειπεν τιϲ ηψατο των ιματιων μου
31 οι δε μαθηται αυτου λεγουϲιν αυτω βλεπειϲ τον οχλον ϲυνθλειβοντα ϲε και λεγειϲ τιϲ μου ηψατο
32 και περιεβλεπετο ειδειν την τουτο ποιηϲαϲα̅
33 η δε γυνη φοβηθιϲα και τρεμουϲα διο πεποιηκει λαθρα ειδυια ο γεγονεν αυτη ηλθεν και προϲεπεϲεν αυτω και ειπεν αυτω παϲαν την αληθειαν
34 ο δε ι̅η̅ϲ̅ ειπεν αυτη θυγατηρ η πιϲτιϲ ϲου ϲεϲωκεν ϲε υπαγε ειϲ ειρηνην κα ιϲθι υγειηϲ απο τηϲ μαϲτιγοϲ ϲου
35 ετι αυτου λαλουντοϲ ερχονται απο του αρχιϲυναγωγου λεγοντεϲ αυτω οτι η θυγατηρ ϲου απεθανεν τι ετι ϲκυλλειϲ τον διδαϲκαλον
36 ο δε ι̅η̅ϲ̅ ακουϲαϲ τουτον τον λογον λεγει τω αρχιϲυναγωγω μη φοβου μονον πιϲτευε
37 και ουκ αφηκεν ουδε ενα παρακολουθηϲαι αυτω ει μη πετρον και ιακωβον και ιωαννην τον αδελφον αυτου
38 και ερχονται ειϲ την οικειαν του αρχιϲυναγωγου και εθεωρει θορυβον κλαιοντων και αλαλαζοντων πολλα
39 και ειϲελθων λεγει αυτοιϲ τι θορυβιϲθαι και τι κλαιετε το παιδιον ουκ απεθανεν αλλα καθευδει
40 οι δε κατεγελων αυτου αυτοϲ δε εκβαλων τουϲ οχλουϲ εξω παραλαμβανει τον πατερα και την μητερα του παιδιου και τουϲ μετ αυτου ονταϲ και ειϲεπορευετο οπου ην το παιδιον
41 και κρατηϲαϲ την χειρα του παιδιου λεγει αυτη ραββι θαβιτα κουμι ο εϲτιν μεθηρμενευομενον το κοραϲιον ϲοι λεγω εγειρε
42 και ευθεωϲ ανεϲτη το κοραϲιον και περιεπατει ην δε ετων ι̅β̅ και εξεϲτηϲαν παντεϲ εκϲταϲι μεγαλη
43 και διεϲτειλατο αυτοιϲ ινα μηδειϲ γνοι τουτο και ειπεν δουναι αυτη φαγειν
Примечания:
1 [18] {γεραϲηνων}
4 [19] {ιϲχυιν}
12 [20] {παρεκαλουν αυτον}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Марка, 5 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Кодекс Безы — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.