1 μετα δε ταυτα ανεδειξεν ο κ̅ϲ̅ και ετερουϲ εβδομηκοντα και απεϲτιλεν αυτουϲ ανα δυο προ προϲωπου αυτου ειϲ παϲαν πολιν και τοπο̅ ου ημελλεν αυτοϲ ερχεϲθαι
2 ελεγεν ουν προϲ αυτουϲ ο μεν θεριϲμοϲ πολυϲ οι δε εργαται ολειγοι δεηθηται ουν του κ̅υ̅ του θεριϲμου οπωϲ εκβαλη εργαταϲ ειϲ τον θεριϲμον αυτου
3 υπαγεται ιδου εγω αποϲτελλω υμαϲ ωϲ αρναϲ εν μεϲω λυκω̅
4 μη βαϲταζεται βαλαντιον μη πηρα̅ μηδε υποδηματα και μηδενα κατα την οδον αϲπαϲαϲθαι
5 ειϲ ην δ αν οικειαν ειϲερχηϲθαι πρωτον λεγεται ειρηνη τω οικω τουτω
6 και εαν η εκει υιοϲ ειρηνηϲ επαναπαυϲηται επ αυτον η ειρηνη υμων ει δε μη γε εφ υμαϲ ανακαμψει
7 εν αυτη δε τη οικεια μενεται εϲθιο̅τεϲ τα παρ αυτων αξιοϲ γαρ ο εργατηϲ του μιϲθου αυτου εϲτιν μη μεταβαινεται εξ οικειαϲ ειϲ οικιαν
8 και ειϲ ην αν πολιν ειϲερχηϲθαι και δεχονται υμαϲ εϲθιεται τα παρατιθεμενα υμιν
9 και θεραπευεται τουϲ εν αυτη αϲθενειϲ και λεγεται αυτοιϲ ηγγικεν εφ υμαϲ η βαϲιλεια του θ̅υ̅
10 ειϲ ην δ αν πολιν ειϲερχηϲθαι και μη δεχωνται υμαϲ εξελθοντεϲ ειϲ ταϲ πλατιουϲ αυτηϲ ειπατε
11 και τον κονιορτον τον κολληθεντα {υμιν} [21] εκ τηϲ πολεωϲ {} [22] ειϲ τουϲ ποδαϲ ημων απομαϲϲομεθα υμιν πλην τουτο γινωϲκεται οτι ηγγεικεν εφ υμαϲ η βαϲιλεια του θ̅υ̅
12 λεγω υμιν οτι ϲοδομοιϲ εν τη ημερα εκεινη ανεκτοτερον εϲται η τη πολει εκεινη
13 ουα ϲοι χωρεζειν ουαι ϲοι βηθϲαιδα̅ οτι εν τυρω και ϲιδονει εγενοντο αι δυναμειϲ αι γενομεναι εν υμιν παλαι αν εν ϲακκω και ϲποδω καθημεναι μετενοηϲαν
14 πλην τυρω και ϲιδονι ανεκτοτερον εϲται εν τη κριϲει η υμιν
15 και ϲυ καπερναουμ η εωϲ του ουρανου υψωθειϲα εωϲ αδου καταβιβαϲθηϲη
16 ο ακουων υμων εμου ακουει και ο αθετων υμαϲ εμε αθετει ο δε εμε αθετων αθετει τον αποϲτιλαντα με
17 υπεϲτρεψαν δε οι εβδομηκοντα μετα χαραϲ λεγοντεϲ κ̅ε̅ και τα δαιμονια υποταϲϲεται ημιν εν ω ονοματι ϲου
18 ειπεν δε αυτοιϲ εθεωρουν τον ϲατανα̅ ωϲ αϲτραπην εκ του ουρανου πεϲοντα
19 ιδου δεδωκα υμιν την εξουϲια̅ πατιν επανω οφεων και ϲκορπιω̅ και επι παϲαν την δυναμιν του εχθρου και ουδεν υμαϲ ου μη αδικηϲει
20 πλην εν τουτω μη χαιρεται οτι τα π̅ν̅α̅ υμιν υποταϲϲεται χαιρεται δε οτι τα ονοματα υμων εγραφη εν τοιϲ ουρανοιϲ
21 εν αυτη τη ωρα ηγαλλιαϲατο τω π̅ν̅ι̅ ο ι̅ϲ̅ και ειπεν εξομολογουμαι ϲοι πατερ κ̅ε̅ του ουρανου και τηϲ γηϲ οτι απεκρυψαϲ ταυτα απο ϲοφων και ϲυνετων και απεκαλυψαϲ αυτα νηπιοιϲ ναι ο π̅η̅ρ̅ οτι ουτωϲ εγενετο ευδοκεια εμπροϲθεν ϲου
22 και ϲτραφειϲ προϲ τουϲ μαθηταϲ ειπε̅ παντα μοι παρεδοθη υπο του π̅ρ̅ϲ̅ μου και ουδειϲ γιγνωϲκει τιϲ εϲτιν ο υιοϲ ει μη ο π̅η̅ρ̅ και τιϲ εϲτιν ο π̅η̅ρ̅ ει μη ο υιοϲ και ω εαν βουλεται ο υιοϲ αποκαλυψαι
23 και ϲτραφειϲ προϲ τουϲ μαθηταϲ καθ ιδιαν ειπεν μακαριοι οι οφθαλμοι οι βλεποντεϲ α βλεπεται
24 λεγω γαρ υμιν οτι πολλοι προφηται και βαϲιλειϲ ηθεληϲαν ιδειν α υμειϲ βλεπεται και ουχ ειδον και ακουϲαι α ακουεται και ουκ ηκουϲαν
25 και ιδου νομικοϲ τιϲ ανεϲτη εκπειραζων αυτον και λεγων διδαϲκαλε τι ποιηϲαϲ ζωην αιωνιον κληρονομηϲω
26 ο δε ειπεν προϲ αυτον εν τω νομω τι γεγραπται πωϲ αναγιγνωϲκειϲ
27 ο δε αποκριθειϲ ειπε̅ αγαπηϲειϲ κ̅ν̅ τον θ̅ν̅ ϲου εξ οληϲ τηϲ καρδιαϲ ϲου και εξ οληϲ τηϲ ψυχηϲ ϲου και εξ οληϲ τηϲ ιϲχυοϲ ϲου και εξ οληϲ τηϲ διανοιαϲ ϲου και τον πληϲιον ϲου ωϲ ϲεαυτον
28 ειπεν δε αυτω ορθωϲ απεκριθηϲ τουτο ποιει και ζηϲη
29 ο δε θελων δικαιουν εαυτον ειπεν προϲ τον ι̅ν̅ και τιϲ εϲτιν μου πληϲιον
30 υπολαβων δε ο ι̅ϲ̅ ειπεν ανθρωποϲ τιϲ κατεβαινεν απο ιερουϲαλημ ειϲ ιεριχω και ληϲταιϲ περιεπεϲεν οι και εκδυϲαντεϲ αυτον και πληγαϲ επιθεντεϲ απηλθον αφεντεϲ ημιθανη τυγχανοντα
31 κατα ϲυνκυριαν δε ιερευϲ τιϲ καταβαινων εν τη οδω εκεινη και ιδων αυτον αντιπαρηλθεν
32 ομοιωϲ και λευειτηϲ γενομενοϲ κατα τον τοπον ελθων και ιδων αντιπαρηλθεν
33 ϲαμαριτηϲ δε τιϲ οδευων ηλθεν κατ αυτον και ιδων αυτον εϲπλαγχνιϲθη
34 και προϲελθων κατεδηϲεν τα τραυματα αυτου επιχεων ελαιον και οινον επιβιβαϲαϲ δε αυτον επι το ιδιον κτηνοϲ ηγαγε̅ αυτον ειϲ πανδοχιον και επεμεληθη αυτου
35 και επι την αυριον εξελθων εκβαλων δυο δηναρια εδωκεν τω πανδοχει και ειπεν αυτω επιμεληθητι αυτου και ο τι αν προϲδαπανηϲηϲ εγω εν τω επανερχεϲθαι με αποδωϲω ϲοι
36 τιϲ ουν τουτων των τριων πληϲιον δοκει ϲοι γεγονεναι του εμπεϲοντοϲ ειϲ τουϲ ληϲταϲ
37 ο δε ειπεν ο ποιηϲαϲ το ελεοϲ μετ αυτου ειπεν ουν ο ι̅ϲ̅ πορευου και ϲυ ποιει ομοιωϲ
38 εγενετο δε εν τω πορευεϲθαι αυτουϲ και αυτοϲ ειϲηλθεν ειϲ κωμην τινα γυνη δε τιϲ ονοματι μαρθα υπεδεξατο αυτον ειϲ τον οικον αυτηϲ
39 και ταυτη ην αδελφη καλουμενη μαριαμ η και παρακαθειϲαϲα παρα τουϲ ποδαϲ του ι̅υ̅ ηκουεν τον λογον αυτου
40 η δε μαρθα περιεϲπατο περι πολλην διακονιαν επιϲταϲα δε ειπεν κ̅ε̅ ου μελει ϲοι οτι η αδελφη μου μονην με ενκατελιψεν διακονειν ειπε ουν αυτη ινα μοι ϲυναντιλαβηται
41 αποκριθειϲ δε ειπεν αυτη ο ι̅ϲ̅ μαρθα μαρθα μεριμναϲ και θορυβαζη περι πολλα
42 ενοϲ δε εϲτιν χρεια μαρια δε την αγαθην μεριδα εξελεξατο ητιϲ ουκ αφερεθηϲεται απ αυτηϲ
Примечания:
11 [21] a {ημιν} {ημιν}
11 [22] a {υμων} {}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 10 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Вашингтонский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.