ΚΑΙΝΉ ΔΙΑΘΉΚΗ » Codex 032 Вашингтонский кодекс — 5 век

ΛΟΥΚΑΝ 12 ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 12 ΚΕΦΆΛΑΙΟ

1 εν οιϲ επιϲυναχθιϲων των μυριαδω̅ του οχλου ωϲτε καταπατειν αλληλουϲ ηρξατο λεγειν προϲ τουϲ μαθηταϲ αυτου πρωτον προϲεχεται εαυτοιϲ απο τηϲ ζυμηϲ των φαριϲαιων ητιϲ εϲτιν υποκριϲειϲ
2 ουδεν δε ϲυνκεκαλυμμενον εϲτι̅ ο ουκ αποκαλυφθηϲεται και κρυπτον ο ου γνωϲθηϲεται
3 ανθ ων οϲα εν τη ϲκοτια ειπατε εν τω φωτι ακουϲθηϲεται και ο προϲ το ουϲ ελαληϲατε εν τοιϲ ταμιοιϲ κηρυχθηϲεται επι των δωματων
4 λεγω δε υμιν τοιϲ φιλοιϲ μου μη φοβηθηται απο των αποκτενοντων το ϲωμα και μετα ταυτα μη εχοντω̅ περιϲϲοτερον τι ποιηϲαι
5 υποδειξω δε υμιν τινα φοβηθητε φοβηθητε τον μετα το αποκτιναι εχοντα εξουϲιαν βαλιν ειϲ την γεεννα̅ ναι λεγω υμιν τουτον φοβηθητε
6 ουχι πεντε ϲτρουθεια πωλειται δυο αϲϲαριων και εν εξ αυτων ουκ εϲτιν επιλεληϲμενον ενωπιον του θ̅υ̅
7 αλλα και αι τριχεϲ τηϲ κεφαληϲ υμων παϲαι ηριθμηνται μη ουν φοβιϲθαι πολλων ϲτρουθιων διαφερετε
8 λεγω δε υμιν παϲ οϲ αν ομολογηϲη εν εμοι εμπροϲθεν των ανθρωπων και ο υιοϲ του ανθρωπου ομολογηϲει εν αυτω εμπροϲθεν των αγγελων του θ̅υ̅
9 ο δε αρνηϲαμενοϲ με ενωπιον των ανθρωπων απαρνηθηϲεται ενωπιον των αγγελων του θ̅υ̅
10 και παϲ οϲ ερει λογον ειϲ τον υιον του ανθρωπου αφεθηϲεται αυτω τω δε ειϲ το αγιον π̅ν̅α̅ βλαϲφημηϲα̅τι ουκ αφεθηϲεται
11 οταν δε προϲφερωϲιν υμαϲ επι ταϲ ϲυναγωγαϲ και ταϲ αρχαϲ και ταϲ εξουϲιαϲ μη μεριμνατε πωϲ η τι απολογηϲεϲθαι η τι ειπηται
12 το γαρ αγιον π̅ν̅α̅ διδαξει υμαϲ εν αυτη τη ωρα α δει ειπειν
13 ειπεν δε τιϲ αυτω εκ του οχλου διδαϲκαλε ειπε τω αδελφω μου μεριϲαϲθαι μετ εμου την κληρονομιαν
14 ο δε ειπεν αυτω ανθρωπε τιϲ με κατεϲτηϲεν δικαϲτην η μεριϲτην εφ υμαϲ
15 ειπεν δε προϲ αυτουϲ ορατε και φυλαϲϲεϲθαι απο παϲηϲ πλεονεξιαϲ οτι ουκ εν τω περιϲϲευει̅ τινι η ζωη αυτων εϲτιν εκ των υπαρχοντων αυτων
16 ειπεν δε παραβολην προϲ αυτουϲ λεγω̅ ανθρωπου τινοϲ πλουϲιου ηυφορηϲεν η χωρα
17 και διελογιζετο εν εαυτω λεγων τι ποιηϲω οτι ουκ εχω που {ϲυ̅αξαι} [26] τουϲ καρπουϲ μου
18 και ειπεν τουτο ποιηϲω καθελω ταϲ αποθηκαϲ και μειζοναϲ οικοδομηϲω και ϲυναξω εκει παντα τα γενηματα μου και τα αγαθα μου
19 και ερω τη ψυχη μου ϲυ εχειϲ πολλα αγαθα κειμενα ειϲ ετη πολλα αναπαυου φαγε πιε ευφραινου
20 ειπεν δε αυτω ο θ̅ϲ̅ αφρον ταυτη τη νυκτι την ψυχην ϲου απαιτουϲιν απο ϲου α δε ητοιμαϲαϲ τινι εϲται
21 ουτωϲ ο θηϲαυριζων εν εαυτω και μη ειϲ θ̅ν̅ πλουτω̅
22 ειπεν δε προϲ τουϲ μαθηταϲ αυτου δια τουτο υμιν λεγω μη μεριμναται τη ψυχη τι φαγηται μηδε τω ϲωματι τι ενδυϲηϲθαι
23 η ψυχη πλιον εϲτι̅ τηϲ τροφηϲ και το ϲωμα του ενδυματοϲ
24 κατανοηϲατε τουϲ κορακαϲ οτι ου ϲπειρουϲιν ουδε θεριζουϲι̅ οιϲ ουκ εϲτιν ταμιον ουδε αποθηκη και ο θ̅ϲ̅ τρεφει αυτουϲ ποϲω μαλλο̅ υμειϲ διαφερετε των πετινων
25 τιϲ δε εξ υμων μεριμνων δυναται προϲθειναι επι την ηλικειαν αυτου πηχυν ενα
26 ει ουν ουτε ελαχιϲτον δυναϲθαι τι περι των λοιπων μεριμνατε
27 κατανοηϲατε τα κρινα πωϲ αυξανει ου κοπια ουδε νηθει λεγω δε υμιν ουδε ϲολομων εν παϲη τη δοξη αυτου περιεβαλετο ωϲ εν τουτων
28 ει δε τον χορτον ϲημερον εν αγρω οντα και αυριον ειϲ κλειβανον βαλλομενον ο θ̅ϲ̅ ουτωϲ αμφιεννυϲιν ποϲω μαλλον υμαϲ ολιγοπιϲτοι
29 και υμειϲ μη ζητειτε τι φαγηται η τι πιηται και μη μετεωριζεται
30 ταυτα γαρ παντα τα εθνη {} [27] επιζητει υμων δε ο π̅η̅ρ̅ οιδεν οτι χρηζετε τουτων
31 πλην ζητειτε την βαϲιλειαν του θ̅υ̅ και προϲτεθηϲεται υμιν
32 μη φοβου το μικρον ποιμνιον οτι ηυδοκηϲεν ο π̅η̅ρ̅ υμων δουναι υμιν την βαϲιλειαν
33 πωληϲατε τα υπαρχοντα υμων και δοτε ελεημοϲυνην ποιηϲατε εαυτοιϲ βαλλαντια μη παλαιουμενα θηϲαυρον ανεκλιπτον εν τοιϲ ουρανοιϲ οπου κλεπτηϲ ουκ ενγιζει ουδε ϲηϲ διαφθειρει
34 οπου γαρ εϲτιν ο θηϲαυροϲ υμων εκει και η καρδια υμων εϲται
35 εϲτωϲαν υμων αι οϲφυεϲ περιεζωϲμεναι και οι λυχνοι καιομενοι
36 και υμειϲ ομοιοι ανθρωποιϲ προϲδεχομενοιϲ τον κ̅ν̅ αυτων ποτε αναλυϲει εκ τω̅ γαμων ινα ελθοντοϲ και κρουϲαντοϲ ευθεωϲ ανοιξωϲιν αυτω
37 μακαριοι οι δουλοι εκεινοι ουϲ ελθων ο κ̅ϲ̅ ευρηϲει γρηγορουνταϲ αμην λεγω υμιν οτι περιζωϲεται και ανακλινει αυτουϲ και παρελθων διακονηϲει αυτοιϲ
38 και εαν εν τη τριτη φυλακη ελθη ϗ ευρη ουτωϲ μακαριοι ειϲιν οι δουλοι εκεινοι
39 τουτο δε γινωϲκεται οτι ει ηδει ο οικοδεϲποτηϲ ποια ωρα ο κλεπτηϲ ερχεται εγρηγορηϲεν αν και ουκ αφηκεν διορυγηναι τον οικον αυτου
40 και υμειϲ ουν γεινεϲθαι ετοιμοι οτι η ωρα ου δοκειται ο υιοϲ του ανθρωπου ερχεται
41 ειπεν δε αυτω ο πετροϲ κ̅ε̅ προϲ ημαϲ την παραβολην ταυτην λεγειϲ η και προϲ πανταϲ
42 ειπεν δε ο κ̅ϲ̅ τιϲ αρα εϲτιν ο πιϲτοϲ οικονομοϲ ο φρονιμοϲ ον καταϲτηϲει ο κ̅ϲ̅ επι τηϲ θεραπιαϲ αυτου δουναι εν καιρω το ϲιτομετριον
43 μακαριοϲ ο δουλοϲ εκεινοϲ ον ελθων ο κ̅ϲ̅ αυτου ευρηϲει ποιουντα ουτωϲ
44 αληθωϲ λεγω υμιν επι παϲιν τοιϲ υπαρχουϲιν αυτω καταϲτηϲει αυτον
45 εαν δε ειπη ο δουλοϲ εκεινοϲ εν τη καρδια αυτου χρονιζει ο κ̅ϲ̅ μου ερχεϲθαι και αρξηται τυπτειν τουϲ παιδαϲ και ταϲ παιδιϲκαϲ αιϲθιειν τε και πινει̅ και μεθυϲκεϲθαι
46 ηξει ο κ̅ϲ̅ του δουλου εκεινου εν ημερα η ου προϲδοκα και εν ωρα η ου γιγνωϲκει και διχοτομηϲει αυτον και το μεροϲ αυτου μετα των απιϲτων θηϲει
47 εκεινοϲ δε ο δουλοϲ ο γνουϲ το θελημα του κ̅υ̅ {αυτου} [28] και μη ετοιμαϲαϲ προϲ το θελημα αυτου δαρηϲεται πολλαϲ
48 ο δε μη γνουϲ ποιηϲαϲ δε αξια πληγων δαρηϲεται ολειγα παντι δε ω εδοθη το πολυ πολυ ζητηθηϲεται παρ αυτου και ω παρεθεντο το πολυ περιϲϲοτερον αιτηϲουϲιν αυτον
49 πυρ ηλθον βαλιν ειϲ την γην και τι θελω ει ηδη ανηφθη
50 βαπτιϲμα δε εχω βαπτιϲθηναι και πωϲ ϲυνεχομαι εωϲ {} [29] τελεϲθη
51 δοκειται οτι ειρηνην παρεγενομη̅ δουναι εν τη γη ουχι λεγω υμιν αλλ η διαμεριϲμον
52 εϲονται γαρ απο του νυν πεντε εν οικω ενι διαμεμεριϲμενοι τριϲ επι δυϲιν και δυο επι τριϲιν
53 διαμεριϲθηϲονται π̅η̅ρ̅ επι υιω και υιοϲ επι π̅ρ̅ι̅ μητηρ επι θυγατρι πενθερα επι την νυμφην αυτηϲ και νυμφη επι την πενθεραν αυτηϲ
54 ελεγεν δε και τοιϲ οχλοιϲ οταν ειδηται την νεφελην ανατελλουϲαν απο δυϲμων ευθεωϲ λεγεται ομβροϲ ερχεται και γεινεται ουτωϲ
55 και οταν νοτον πνεοντα λεγεται οτι καυϲων ερχεται και γεινεται
56 υποκρειται το προϲωπον τηϲ γηϲ του ουρανου οιδατε δοκιμαζειν τον δε καιρον τουτον πωϲ ου δοκιμαζεται
57 τι δε και αφ εαυτων ου κρεινεται το δικαιον
58 ωϲ γαρ υπαγειϲ μετα του α̅τιδικου ϲου επ αρχοντα εν τη οδω δοϲ εργαϲιαν απηλλαχθαι απ αυτου μηποτε καταϲυρη ϲε προϲ τον κριτη̅ και ο κριτηϲ ϲε παραδω τω πρακτορι και ο πρακτωρ ϲε βαλη ειϲ φυλακην
59 λεγω ϲοι ου μη εξελθηϲ εκειθεν εωϲ ου και το εϲχατον λεπτον αποδωϲ

Примечания:

17  [26] a {ϲυ̅αξω}
30  [27] a {του κοϲμου}
47  [28] a {εαυτου}
50  [29] a {οπου}

Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите: Ctrl + Enter

Евангелие от Луки, 12 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Вашингтонский кодекс — 5 век.

Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.

Я ХОЧУ ПОМОЧЬ

ΛΟΥΚΑΝ 12 ΚΕΦΆΛΑΙΟ в переводах:
ΛΟΥΚΑΝ 12 ΚΕΦΆΛΑΙΟ, комментарии:
  1. Новой Женевской Библии
  2. Толкование Мэтью Генри
  3. Комментарии МакДональда
  4. Толковая Библия Лопухина
  5. Комментарии Баркли
  6. Комментарии Джона Райла
  7. Толкования Августина
  8. Толкование Феофилакта Болгарского
  9. Новый Библейский Комментарий
  10. Лингвистический. Роджерс
  11. Комментарии Давида Стерна
  12. Библия говорит сегодня
  13. Комментарии Скоуфилда


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.