1 ϲυνκαλεϲαμενοϲ δε τουϲ δωδεκα εδωκεν αυτοιϲ δυναμιν και εξουϲια̅ επι παντα τα δαιμονια και νοϲουϲ θεραπευειν
2 και απεϲτιλεν αυτουϲ κηρυϲϲιν την βαϲιλειαν του θ̅υ̅ και ειαϲαϲθαι τουϲ αϲθενουνταϲ
3 και ειπεν προϲ αυτουϲ μηδεν ερεται ειϲ την οδον μητε ραβδον μητε πηραν μητε αρτον μητε αργυριον μητε ανα δυο χειθωναϲ εχειν
4 και ειϲ ην αν οικειαν ειϲελθηται εκει μενεται και εκειθεν εξερχεϲθαι
5 και οϲοι αν μη δεχωνται υμαϲ εξερχομενοι απο τηϲ πολεωϲ εκεινηϲ τον κονιορτον απο των ποδων υμω̅ αποτιναξατε ειϲ μαρτυριον επ αυτουϲ
6 εξερχομενοι δε διηρχοντο κατα ταϲ κωμαϲ ευαγγελιζομενοι και θεραπευοντεϲ πανταχου
7 ηκουϲεν δε ηρωδηϲ ο τετραρχηϲ τα γεινομενα υπ αυτου παντα και διηπορει δια το λεγεϲθαι υπο τινων οτι ιωαννηϲ εγηγερται εκ νεκρων
8 υπο τινων δε λεγοντων οτι ηλιαϲ εφανη αλλων δε οτι προφητηϲ ειϲ των αρχαιων ανεϲτη
9 και ειπεν ηρωδηϲ ιωαννην εγω απεκεφαλιϲα {τι} [18] δε εϲτιν ουτοϲ περι ου εγω ακουω τοιαυτα και εζητει ιδει̅ αυτον
10 και υποϲτρεψαντεϲ οι αποϲτολοι διηγηϲαντο αυτω οϲα εποιηϲαν και παραλαβων αυτουϲ υπεχωρηϲεν κατ ιδιαν ειϲ τοπον ερημον πολεωϲ καλουμενηϲ βηθϲαιδαν
11 οι δε οχλοι γνοντεϲ ηκολουθηϲαν αυτω και δεξομενοϲ αυτουϲ ελαλει αυτοιϲ περι τηϲ βαϲιλειαϲ του θ̅υ̅ και τουϲ χρειαν εχονταϲ θεραπειαϲ ειατο
12 η δε ημερα ηρξατο κλεινειν προϲελθοντεϲ οι δωδεκα ειπον αυτω απολυϲον τον οχλον ινα απελθοντεϲ ειϲ ταϲ κυκλω κωμαϲ και τουϲ αγρουϲ καταλυϲωϲιν και ευρωϲιν επιϲιτιϲμον οτι ωδε εν ερημω τοπω εϲμεν
13 ειπεν δε προϲ αυτουϲ δοτε αυτοιϲ υμειϲ φαγειν οι δε ειπον ουκ ειϲιν ημιν πλειον η πεντε αρτων και ιχθυεϲ δυο ει μητι πορευθεντεϲ ημειϲ αγοραϲωμεν ειϲ παντα τον λαον τουτον βρωματα
14 ηϲαν γαρ ωϲει ανδρεϲ πεντακειϲχειλιοι ειπεν δε προϲ τουϲ μαθηταϲ αυτου κατακλεινατε αυτουϲ κλιϲιαϲ ανα πε̅τηκοντα
15 και εποιηϲαν ουτωϲ και ανεκλειναν απανταϲ
16 λαβων δε τουϲ πεντε αρτουϲ και τουϲ δυο ιχθυαϲ αναβλεψαϲ ειϲ τον ουρανον ηυλογηϲεν αυτουϲ και κατεκλαϲεν και εδιδου τοιϲ μαθηταιϲ παρατιθεναι τω οχλω
17 και εφαγον και εχορταϲθηϲαν παντεϲ και ηρθη το περιϲϲευμα αυτων των κλαϲματω̅ κοφινουϲ δωδεκα
18 και εγενετο εν τω ειναι αυτον προϲευχομενον κατα μοναϲ ϲυνηϲαν αυτω οι μαθηται αυτου και επηρωτηϲεν αυτουϲ λεγων τινα με λεγουϲι̅ οι οχλοι ειναι
19 οι δε αποκριθεντεϲ ειπον ιωαννην τον βαπτιϲτην αλλοι δε ηλιαν αλλοι δε οτι προφητηϲ τιϲ των αρχεων ανεϲτη
20 ειπεν δε αυτοιϲ υμειϲ δε τινα με λεγεται ειναι αποκριθειϲ δε πετροϲ ειπεν τον χ̅ρ̅ν̅ του θ̅υ̅
21 ο δε επιτιμηϲαϲ αυτοιϲ παρηγγειλε̅ μηδενι λεγειν τουτο
22 ειπων οτι δει τον υιον του ανθρωπου πολλα παθει̅ και αποδοκιμαϲθηναι απο των πρεϲβυτερων και αρχιερεων και γραμματεων και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα εγερθηναι
23 ελεγεν δε προϲ πανταϲ ει τιϲ θελει οπιϲω μου ερχεϲθαι απαρνηϲαϲθω εαυτον και αρατω τον ϲταυρον αυτου καθ ημεραν και ακολουθειτω μοι
24 οϲ γαρ αν θελη την ψυχην ϲωϲαι απολεϲει αυτην οϲ δ αν απολεϲει την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ουτοϲ ϲωϲει αυτην
25 τι γαρ ωφελειται ανθρωποϲ κερδηϲαϲ τον κοϲμον ολον εαυτον δε απολεϲαϲ η ζημιωθειϲ
26 οϲ γαρ αν επεϲχυνθη με και τουϲ εμουϲ λογουϲ τουτον ο υιοϲ του ανθρωπου επεϲχυνθηϲεται οταν ελθη εν τη δοξη αυτου και του π̅ρ̅ϲ̅ και των αγιων αγγελων
27 λεγω δε υμιν αληθωϲ ειϲιν τινεϲ των ωδε εϲτωτων οι ου μη γευϲω̅ται θανατου εωϲ αν ιδωϲιν την βαϲιλειαν του θ̅υ̅
28 εγενετο δε μετα τουϲ λογουϲ τουτουϲ ωϲει ημεραι οκτω και παραλαβων πετρον και ιωαννην και ιακωβον ανεβη ειϲ το οροϲ προϲευξαϲθαι
29 και εγενετο εν τω προϲευχεϲθαι αυτον το ειδοϲ του προϲωπου αυτου ετερον και ο ιματιϲμοϲ αυτου λευκοϲ εξαϲτραπτων
30 και ιδου ανδρεϲ δυο ϲυνελαλουν αυτω οιτινεϲ ηϲαν μωυϲηϲ και ηλιαϲ
31 οι οφθεντεϲ εν τη δοξη ελεγον την εξοδον αυτου ην ημελλεν πληρουν εν ιερουϲαλημ
32 ο δε πετροϲ και οι ϲυν αυτω ηϲαν βεβαρημενοι υπνω διαγρηγορηϲαντεϲ δε ειδον την δοξαν αυτου και τουϲ δυο ανδραϲ τουϲ ϲυνεϲτωταϲ αυτω
33 και εγενετο εν τω διαχωριζεϲθαι αυτουϲ απ αυτου ειπεν πετροϲ προϲ τον ι̅ν̅ επιϲτατα καλον εϲτιν ημαϲ ωδε ειναι και ποιηϲωμεν ϲκηναϲ τριϲ μιαν ϲοι και μιαν μωυϲει και μιαν ηλεια μη ειδωϲ ο λεγει
34 ταυτα δε αυτου λεγοντοϲ εγενετο λεφελη και επεϲκιαϲεν αυτουϲ εφοβηθηϲαν δε εν τω εκεινουϲ ειϲελθειν ειϲ την νεφελην
35 και φωνη εγενετο εκ τηϲ νεφεληϲ λεγουϲα ουτοϲ εϲτιν ο υιοϲ μου ο αγαπητοϲ αυτου ακουεται
36 και εν τω γενεϲθαι την φωνην ευρεθη ο ι̅ϲ̅ μονοϲ και αυτοι εϲειγηϲα̅ και ουδενι απηγγειλον εν εκειναιϲ ταιϲ ημεραιϲ ουδεν ων εορακαϲιν
37 εγενετο δε τη εξηϲ ημερα κατελθο̅των αυτων απο του ορουϲ ϲυνηντηϲεν αυτω οχλοϲ πολυϲ
38 και ιδου ανηρ απο του οχλου ανεβοηϲεν λεγω̅ διδαϲκαλε {δαιομαι} [19] ϲου επιβλεψον επι τον υιον μου οτι μονογενηϲ εϲτιν μοι
39 και ιδου π̅ν̅α̅ λαμβανει αυτο̅ και εξεφνηϲ κραζει και ϲπαραϲϲει αυτον μετα αφρου και μολιϲ αποχωρει απ αυτου ϲυντριβον αυτον
40 και εδεηθην των μαθητων ϲου ινα εκβαλωϲιν αυτο και ουκ ηδυνηθηϲαν
41 αποκριθειϲ δε ο ι̅ϲ̅ ειπεν ω γενεα απιϲτοϲ και διεϲτραμμενη εωϲ ποτε εϲομαι προϲ υμαϲ και ανεξομαι υμω̅ προϲαγαγε τον υιον ϲου ωδε
42 ετι δε προϲερχομενου αυτου ερηξεν αυτον το δαιμονιον και ϲυνεϲπαραξεν επετιμηϲεν δε ο ι̅ϲ̅ τω π̅ν̅ι̅ τω ακαθαρτω και ιαϲατο τον παιδα και απεδωκεν αυτον τω πατρι αυτου
43 εξεπληϲϲοντο δε πα̅τεϲ επι τη μεγαλιοτητι του θ̅υ̅ παντων δε θαυμαζοντων επι παϲι̅ οιϲ εποιηϲεν ο ι̅ϲ̅ ειπεν προϲ τουϲ μαθηταϲ αυτου
44 θεϲθαι υμειϲ ειϲ τα ωτα υμων τουϲ λογουϲ τουτουϲ ο γαρ υιοϲ του ανθρωπου μελλει παραδιδοϲθαι ειϲ χειραϲ ανθρωπων
45 οι δε ηγνοουν το ρημα τουτο και η̅ παρακεκαλυμμενον απ αυτων ινα μη αιϲθωνται αυτο και εφοβουντο ερωτηϲαι αυτον περι του ρηματοϲ τουτου
46 ειϲηλθεν δε διαλογιϲμοϲ αυτοιϲ το τιϲ αν ειη μειζων αυτων
47 ο δε ι̅ϲ̅ ιδων τον διαλογιϲμον τηϲ καρδιαϲ αυτων επιλαβομενοϲ παιδιου εϲτηϲεν αυτο παρ εαυτω
48 και ειπεν αυτοιϲ οϲ εαν δεξηται τουτο το παιδιον επι τω ονοματι μου εμε δεχεται και οϲ εαν εμε δεξηται δεχεται τον αποϲτιλαντα με ο γαρ μεικροτεροϲ εν παϲιν υμιν υπαρχων ουτοϲ εϲται μεγαϲ
49 αποκριθειϲ δε ιωαννηϲ ειπεν επιϲτατα ιδομεν τινα επι τω ονοματι ϲου εκβαλλοντα δαιμονια και εκωλυϲαμεν αυτον οτι ουκ ακολουθει μεθ ημω̅
50 και ειπεν προϲ αυτον ο ι̅ϲ̅ μη κωλυεται οϲ γαρ ουκ εϲτιν καθ υμων υπερ υμω̅ εϲτιν
51 εγενετο δε εν τω ϲυνπληρουϲθαι ταϲ ημεραϲ τηϲ αναλημψεωϲ αυτου και αυτοϲ το προϲωπον εϲτηριξεν αυτου του πορευεϲθαι ειϲ ιερουϲαλημ
52 και απεϲτιλεν τουϲ αγγελουϲ προ προϲωπου {αυτου} [20] και πορευθεντεϲ ειϲηλθον ειϲ κωμην ϲαμαριτων ωϲτε ετοιμαϲαι αυτω
53 και ουκ εξεδεξα̅το αυτον οτι το προϲωπον αυτου ην πορευομενον ειϲ ιερουϲαλημ
54 ιδοντεϲ δε οι μαθηται αυτου ιακωβοϲ και ιωαννηϲ ειπον κ̅ε̅ θελειϲ ειπωμε̅ πυρ καταβηναι απο του ουρανου και αναλωϲαι αυτουϲ ωϲ και ηλιαϲ εποιηϲεν
55 ϲτραφειϲ δε επετιμηϲεν αυτοιϲ
56 και επορευθηϲαν ειϲ ετεραν κωμην
57 εγενετο δε πορευομενων αυτων ε̅ τη οδω ειπεν τιϲ προϲ αυτον ακολουθηϲω ϲοι οπου αν απερχη κ̅ε̅
58 και ειπεν αυτω ο ι̅ϲ̅ αι αλωπεκεϲ φωλεουϲ εχουϲιν και τα πετινα του ουρανου καταϲκηνωϲειϲ ο δε υιοϲ του α̅ν̅ο̅υ̅ ουκ εχει που την κεφαλη κλινη
59 ειπεν δε προϲ ετερον ακολουθει μοι ο δε ειπεν κ̅ε̅ επιτρεψον μοι απελθοντι θαψαι τον πατερα μου
60 ειπεν δε αυτω ο ι̅ϲ̅ αφεϲ τουϲ νεκρουϲ θαψαι τουϲ νεκρουϲ εαυτων ϲυ δε απελθων διαγγελλε την βαϲιλειαν του θ̅υ̅
61 ειπεν δε και ετεροϲ ακολουθηϲω ϲοι κ̅ε̅ πρωτον δε επιτρεψον μοι αποταξαϲθαι τοιϲ ειϲ τον οικον μου
62 ειπεν δε ο ι̅ϲ̅ προϲ αυτον ουδειϲ επιβαλλων την χειρα αυτου επ αροτρο̅ και βλεπων ειϲ τα οπιϲω ευθετοϲ εϲτιν ειϲ την βαϲιλειαν του θ̅υ̅
Примечания:
9 [18] a {τιϲ}
38 [19] a {δεομαι}
52 [20] a {εαυτου}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 9 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Вашингтонский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.