1 ηγγιζεν δε η εορτη των αζυμων η λεγομενη παϲχα
2 και εζητουν οι αρχιερειϲ και οι γραμματιϲ το πωϲ ανελωϲιν αυτον εφοβουντο γαρ τον λαον
3 ειϲηλθεν δε ϲαταναϲ ειϲ ιουδαν τον καλουμενον ιϲκαριωτην οντα εκ του αριθμου των δωδεκα
4 και απελθων ϲυνελαληϲεν τοιϲ αρχιερευϲιν και τοιϲ ϲτρατηγοιϲ το πωϲ αυτον παραδω αυτοιϲ
5 και εχαρηϲαν και ϲυνεθεντο αυτω αργυριο̅ δουναι
6 και εξωμολογηϲεν και εζητι ευκαιριαν του παραδουναι αυτον αυτοιϲ ατερ οχλου
7 ηλθεν δε η ημερα των αζυμων εν η εδει θυεϲθαι το παϲχα
8 και απεϲτιλεν πετρο̅ και ιωαννην ειπων πορευθεντεϲ ετοιμαϲατε ημιν το παϲχα ινα φαγωμεν
9 οι δε ειπον αυτω που θελειϲ ετοιμαϲωμεν
10 ο δε ειπεν αυτοιϲ ιδου ειϲελθοντων υμω̅ ειϲ την πολιν ϲυναντηϲει υμιν α̅ν̅ο̅ϲ̅ κεραμιον υδατοϲ βαϲταζων ακολουθηϲατε αυτω ειϲ την οικειαν ου ειϲπορευεται
11 και ερειται τω οικοδεϲποτη τηϲ οικειαϲ λεγει ϲοι ο διδαϲκαλοϲ που εϲτιν το καταλυμα οπου το παϲχα μετα των μαθητων μου φαγω
12 κακεινοϲ υμιν δειξει {αναγιον} [48] μεγα εϲτρωμενον εκει ετοιμαϲαται
13 απελθοντεϲ δε ευρον καθωϲ ειρηκεν αυτοιϲ και ητοιμαϲαν το παϲχα
14 και οτε εγενετο η ωρα ανεπεϲεν και οι δωδεκα αποϲτολοι ϲυν αυτω
15 και ειπεν προϲ αυτουϲ επιθυμια επεθυμηϲα τουτο το παϲχα φαγειν μεθ υμων προ του παθειν
16 λεγω γαρ υμιν οτι ουκεντι ου μη φαγω εξ αυτου εωϲ οτου πληρωθη εν τη βαϲιλεια του θ̅υ̅
17 και δεξαμενοϲ το ποτηριον ευχαριϲτηϲαϲ ειπεν λαβεται τουτο και διαμεριϲαται εαυτοιϲ
18 λεγω γαρ υμιν οτι ου μη πιω απο του νυ̅ γεννηματοϲ τηϲ αμπελου εωϲ {του} [49] η βαϲιλεια του θ̅υ̅ ελθη
19 και λαβων αρτον ευχαριϲτηϲαϲ εκλαϲεν και εδωκεν αυτοιϲ λεγων τουτο εϲτιν το ϲωμα μου το υπερ υμων διδομενον τουτο ποιειται ειϲ την εμην αναμνηϲιν
20 ωϲαυτωϲ και το ποτηριον μετα το διπνηϲαι λεγων τουτο το ποτηριον η καινη διαθηκη εν τω ετι μου το υπερ υμων εχχυννομενον
21 πλην ιδου η χειρ του παραδιδοντοϲ με μετ εμου επι τηϲ τραπεζηϲ
22 και ο μεν υιοϲ του α̅ν̅ο̅υ̅ πορευεται κατα το ωριϲμενον πλην ουαι τω α̅ν̅ω̅ εκεινω δι ου παραδιδοται
23 και ηρξατο ϲυνζητειν προϲ αυτουϲ το τιϲ αρα ειη εξ αυτων ο τουτο μελλων πραϲϲιν
24 εγενετο δε και φιλονικεια εν αυτοιϲ το τιϲ αυτων δοκει ειναι μειζων
25 ο δε ειπεν αυτοιϲ οι βαϲιλειϲ των εθνων κυριευουϲιν αυτω̅ και εξουϲιαζουϲιν αυτων ευεργεται καλουνται
26 υμειϲ δε ουχ ουτωϲ αλλ ο μιζων εν υμιν γενεϲθω ωϲ ο νεωτεροϲ και ο ηγουμενοϲ ωϲ ο διακονων
27 τιϲ γαρ μιζων ο ανακειμενοϲ η ο διακονων ουχει ο ανακειμενοϲ εγω ειμει εν μεϲω υμων ωϲ ο διακονων
28 υμειϲ δε εϲται οι διαμεμενηκοτεϲ μετ εμου εν τοιϲ πειραϲμοιϲ μου
29 καγω διατιθεμαι υμιν καθωϲ διεθετο μοι ο π̅η̅ρ̅ μου βαϲιλειαν
30 ινα εϲθειηται και πεινηται επι τηϲ τραπεζηϲ μου εν τη βαϲιλεια μου και καθηϲηϲθαι επι θρονω̅ κρινοντεϲ ταϲ δωδεκα φυλαϲ του ιϲραηλ
31 ειπεν δε ο κ̅ϲ̅ ϲιμων ϲιμων ιδου ο ϲαταναϲ εξητηϲατο υμαϲ του ϲινιαϲαι ωϲ τον ϲιτο̅
32 εγω δε εδεηθην περι ϲου ινα μη εκλειπη η πιϲτιϲ ϲου και ϲυ ποτε επιϲτρεψαϲ ϲτηριξον τουϲ αδελφουϲ ϲου
33 ο δε ειπεν αυτω κ̅ε̅ μετα ϲου ειμει και ειϲ φυλακην και ειϲ θανατον πορευεϲθαι
34 ο δε ειπεν λεγω ϲοι πετρε ου μη φωνηϲη ϲημερον αλεκτωρ πριν η τριϲ απαρνηϲη μη ειδεναι με
35 και ειπεν αυτοιϲ οτε απεϲτιλα υμαϲ ατερ βαλλαντιου και πηραϲ και υποδηματων μη τινοϲ υϲτερηϲατε οι δε ειπον ουθενοϲ
36 ειπεν ουν αυτοιϲ αλλα νυν ο εχων βαλλαντιον αρατω ομοιωϲ και πηραν και μη εχων πωληϲατω ιματιον αυτου και αγοραϲατω μαχαιραν
37 λεγω γαρ υμιν οτι τουτο το γεγραμμενον δει {πληρωθηναι} [50] εν εμοι το και μετα ανομων ελογιϲθην και γαρ το περι εμου τελοϲ εχει
38 οι δε ειπον και ιδου μαχαιρε ωδε δυο ο δε ειπεν αυτοιϲ εικανον εϲτιν
39 και εξελθων επορευθη κατα το εθοϲ {τω} [51] το οροϲ τω̅ ελεων ηκολουθηϲαν δε αυτω και οι μαθηται
40 γενομενοϲ δε επι του τοπου ειπε̅ αυτοιϲ προϲευχεϲθαι μη ειϲελθειν ειϲ πειραϲμον
41 και αυτοϲ απεϲπαϲθη απ αυτων ωϲει λιθου βολην και θειϲ τα γονατα προϲηυχετο
42 λεγων πατερ ει βουλει παρενεγκε το ποτηριον τουτο απ εμου πλην μη το θελημα μου αλλα το ϲον γινεϲθω
43 [отсутствует]
44 [отсутствует]
45 και αναϲταϲ απο τηϲ προϲευχηϲ ελθων προϲ τουϲ μαθηταϲ ευρεν αυτουϲ κοιμωμενουϲ απο τηϲ λυπηϲ
46 και ειπεν αυτοιϲ τι καθευδεται αναϲτα̅τεϲ προϲευχεϲθαι ινα μη ειϲελθηται ειϲ πειραϲμον
47 ετι αυτου λαλουντοϲ ιδου οχλοϲ και ο λεγομενοϲ ιουδαϲ ειϲ των δωδεκα προηρχετο αυτου και ηγγιϲεν τω ι̅υ̅ φιληϲαι αυτον
48 ο δε ι̅ϲ̅ ειπεν αυτω ιουδα φιληματι τον υιον του ανθρωπου παραδιδωϲ
49 ιδοντεϲ δε οι περι αυτον το εϲομενον ειπο̅ αυτω κ̅ε̅ επιταξομεν εν μαχαιρα
50 και επαταξεν ειϲ τιϲ εξ αυτων τον δουλον του αρχιερεωϲ και αφειλεν αυτου το ουϲ το δεξιο̅
51 αποκριθειϲ δε ο ι̅ϲ̅ ειπεν εαϲατε εωϲ τουτου και αψαμενοϲ του ωτιου ιαϲατο αυτον
52 ειπεν δε ο ι̅ϲ̅ προϲ τουϲ παραγενομενουϲ επ αυτον αρχιερειϲ και ϲτρατηγουϲ του ιερου και πρεϲβυτερουϲ ωϲ επι ληϲτην εξεληλυθατε μετα μαχαιρων και ξυλων
53 καθ ημεραν οντοϲ μου μεθ υμων εν τω ιερω ουκ εξετινατε ταϲ χειραϲ επ εμε αλλ αυτη εϲτιν υμων η ωρα και η εξουϲια του ϲκοτουϲ
54 ϲυνλαβοντεϲ δε αυτον ηγαγο̅ και ϲυνηγαγον αυτον ειϲ τον οικον του αρχιερεωϲ ο δε πετροϲ ηκολουθει μακροθε̅
55 αψαντων δε πυρ εν μεϲω τηϲ αυληϲ και ϲυνκαθειϲαντων αυτων εκαθητο ο πετροϲ εν μεϲω αυτων
56 ιδουϲα δε αυτον παιδιϲκη τιϲ καθημενον προϲ το φωϲ και ατενιϲαϲα αυτω ειπεν και ουτοϲ ϲυν αυτω ην
57 ο δε ηρνηϲατο αυτον λεγων γυναι ουκ οιδα αυτον
58 και μετα βραχυ ετεροϲ ιδων αυτον εφη και ϲυ εξ αυτων ει ο δε πετροϲ ειπεν ανθρωπε ουκ ειμει
59 και διαϲτηϲαϲηϲ ωϲει ωραϲ μιαϲ αλλοϲ τιϲ διιϲχυριζετο λεγω̅ επ αληθειαϲ και ουτοϲ μετ αυτου ην και γαρ γαλιλαιοϲ εϲτιν
60 ειπεν δε ο πετροϲ ανθρωπε ουκ οιδα ο λεγειϲ και παραχρημα ετι λαλουντοϲ αυτου εφωνηϲεν αλεκτωρ
61 και ϲτραφειϲ ο κ̅ϲ̅ ενεβλεψεν τω πετρω και υπεμνηϲθη ο πετροϲ του λογου του κ̅υ̅ ωϲ ειπεν αυτω οτι πριν αλεκτορα φωνηϲαι απαρνηϲη με τριϲ
62 και εξελθων εξω ο πετροϲ εκλαυϲεν πικρωϲ
63 και οι ανδρεϲ οι ϲυνεχοντεϲ τον ι̅ν̅ ενεπεζον αυτω δεροντεϲ
64 και περικαλυψαντεϲ αυτον ετυπτον αυτου το προϲωπον και επηρωτων αυτον λεγοντεϲ προφητευϲον τιϲ εϲτιν ο πεϲαϲ ϲε
65 και ετερα πολλα βλαϲφημουντεϲ ελεγον ειϲ αυτον
66 και ωϲ εγενετο ημερα ϲυνηχθη το πρεϲβυτεριον του λαου αρχιερειϲ τε και γραμματειϲ και ανηγαγον αυτον ειϲ το ϲυνεδριον εαυτων
67 λεγοντεϲ ει ϲυ ει ο χ̅ϲ̅ ειπε ημιν ειπεν δε αυτοιϲ εαν υμιν ειπω ου μη πιϲτευϲηται
68 εα̅ δε και ερωτηϲω ου μη αποκριθηται μοι η απολυϲηται
69 απο του νυν εϲται ο υιοϲ του α̅ν̅ο̅υ̅ καθημενοϲ εκ δεξιων τηϲ δυναμεωϲ του θ̅υ̅
70 ειπον ουν δε παντεϲ ϲυ ουν ει ο υιοϲ του θ̅υ̅ ο δε προϲ αυτουϲ εφη υμειϲ λεγεται οτι εγω ειμει
71 οι δε ειπον τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυριαϲ αυτοι γαρ ηκουϲαμεν απο του ϲτοματοϲ αυτου
Примечания:
12 [48] {αναγεον}
18 [49] a {οτου}
37 [50] a {τελεϲθηναι}
39 [51] {ειϲ}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 22 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Вашингтонский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.