1 και εγενετο εν μια των ημερων εκεινω̅ διδαϲκοντοϲ αυτου τον λαον εν τω ιερω και ευαγγελιζομενου επεϲτηϲαν {αυτω} [40] οι ιερειϲ και οι γραμματιϲ ϲυν τοιϲ πρεϲβυτεροιϲ
2 ϗ ειπον προϲ αυτον λεγοντεϲ ειπε ημιν εν ποια εξουϲια ταυτα ποιειϲ η τιϲ εϲτιν ο δουϲ ϲοι την εξουϲιαν ταυτην
3 αποκριθειϲ δε ειπεν προϲ αυτουϲ ερωτηϲω υμαϲ καγω λογον και ειπατε μοι
4 το βαπτιϲμα ιωαννου εξ ουρανου ην η εξ ανθρωπων
5 οι δε ϲυνελογιζοντο προϲ εαυτουϲ λεγοντεϲ οτι εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει δια τι ουκ επιϲτευϲατε αυτω
6 εαν δε ειπωμεν εξ ανθρωπου παϲ ο λαοϲ καταλιθαϲει ημαϲ πεπιϲμενοϲ γαρ εϲτι̅ ιωαννην προφητην ειναι
7 και απεκριθηϲαν μη ειδεναι ποθεν
8 και ο ι̅ϲ̅ ειπεν αυτοιϲ ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουϲια ταυτα ποιω
9 ηρξατο δε προϲ τον λαον λεγειν την παραβολην ταυτην α̅ν̅ο̅ϲ̅ τιϲ εφυτευϲεν αμπελωνα και εξεδοτο αυτον γεωργοιϲ και απεδημηϲεν χρονουϲ ικανουϲ
10 και εν καιρω απεϲτιλε̅ προϲ τουϲ γεωργουϲ δουλον ινα απο του καρπου του αμπελωνοϲ δωϲιν αυτω οι δε γεωργοι διραντεϲ αυτον εξαπεϲτιλαν αυτον κενον
11 και προϲεθετο πεμψαι ετερον δουλον οι δε κακεινο̅ δειραντεϲ και ατιμαϲαντεϲ εξαπεϲτιλαν κενον
12 και προϲεθετο πεμψαι τριτον οι δε και τουτον τραυματιϲαντεϲ εξεβαλον
13 ειπεν δε ο κ̅ϲ̅ του αμπελωνοϲ τι ποιηϲω πεμψω τον υιον μου τον αγαπητον ιϲωϲ τουτον ιδοντεϲ εντραπηϲονται
14 ιδοντεϲ δε αυτον οι γεωργοι διελογιζοντεϲ προϲ εαυτουϲ λεγοντεϲ ουτοϲ εϲτιν ο κληρονομοϲ αποκτινωμεν αυτον ινα ημων γενητε η κληρονομια
15 και εκβαλοντεϲ αυτον εξω του αμπελωνοϲ απεκτειναν τι ουν ποιηϲει αυτοιϲ ο κ̅ϲ̅ του αμπελωνοϲ
16 ελευϲεται και απολεϲει τουϲ γεωργουϲ {αμπελωνοϲ} [41] τον αμπελωνα αλλοιϲ ακουϲαντεϲ δε ειπον μη γενοιτο
17 ο δε εμβλεψαϲ αυτοιϲ ειπεν τι ουν εϲτιν το γεγραμμενο̅ τουτο λιθον ον απεδοκειμαϲαν οι οικοδομουντεϲ ουτοϲ εγενηθη ειϲ κεφαλη̅ γωνιαϲ
18 παϲ ο πεϲων επ εκεινον τον λιθο̅ ϲυνθλαϲθηϲεται εφ ον δ αν πεϲειτε λικμηϲει αυτον
19 και εζητηϲαν οι γραμματιϲ και οι αρχιερειϲ επιβαλειν επ αυτον ταϲ χειραϲ εν αυτη τη ωρα και εφοβηθηϲαν τον οχλον εγνωϲαν γαρ οτι προϲ αυτουϲ την παραβολην ταυτην ειπεν
20 και υποχωρηϲαντεϲ απεϲτιλαν ενκαθετουϲ υποκρινομενουϲ εαυτουϲ δικαιουϲ ειναι ινα επιλαβωνται αυτου λογου ειϲ το παραδουναι αυτον τη αρχη και τη εξουϲια του ηγεμονοϲ
21 και επηρωτηϲαν αυτον λεγοντεϲ οιδαμε̅ διδαϲκαλε οιδαμεν οτι ορθωϲ λεγειϲ και διδαϲκειϲ και ου λαμβανειϲ προϲωπον αλλ επ αληθειαϲ την οδον του θ̅υ̅ διδαϲκειϲ
22 εξεϲτιν ημιν καιϲαρι φορον δουναι η ου
23 κατανοηϲαϲ δε αυτων την πανουργιαν ειπεν προϲ αυτουϲ τι με πειραζεται
24 δειξατε μοι δηναριον τινοϲ εχει εικονα και επιγραφην αποκριθεντεϲ ειπον καιϲαροϲ
25 ο δε ειπεν αυτοιϲ αποδοτε τοινυν τα καιϲαροϲ καιϲαρι και τα του θ̅υ̅ τω θ̅ω̅
26 και ουκ ιϲχυϲαν επιλαβεϲθαι αυτου ρηματοϲ εναντιον του λαου και θαυμαϲαντεϲ επι τη αποκριϲει αυτου {εϲιωπηϲαν} [42]
27 προϲελθοντεϲ δε τινεϲ των ϲαδδουκεω̅ οι αντιλεγοντεϲ αναϲταϲιν μη ειναι επηρωτηϲαν αυτον
28 λεγοντεϲ διδαϲκαλε μωυϲηϲ εγραψεν ημιν εαν τινοϲ αδελφοϲ αποθανη εχων γυναικα και ουτοϲ ατεκνοϲ αποθανη ινα λαβη ο αδελφοϲ αυτου την γυναικα και εξαναϲτηϲει ϲπερμα τω αδελφω αυτου
29 επτα ουν αδελφοι ηϲαν και ο πρωτοϲ λαβων γυναικα απεθανεν ατεκνοϲ
30 και ελαβεν ο δευτεροϲ την γυναικα και ουτοϲ απεθανεν ατεκνοϲ
31 και ο τριτοϲ ελαβεν αυτην ωϲαυτωϲ δε και οι επτα και ου κατελιπο̅ τεκνα και απεθανον
32 υϲτερα δε παντω̅ απεθανεν
33 και η γυνη εν τη ουν αναϲταϲι τινοϲ αυτων γεινεται γυνη οι γαρ επτα εϲχο̅ αυτην γυναικα
34 και αποκριθειϲ ειπεν αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ οι υιοι του αιωνοϲ τουτου γαμουϲιν και εκγαμιζονται
35 οι δε καταξιωθεντεϲ του αιωνοϲ εκεινου τυχει̅ και τηϲ αναϲταϲεωϲ {των} [43] νεκρων ουτε γαμουϲιν ουτε εκγαμιζονται
36 ουδε γαρ αποθανειν μελλουϲιν ιϲαγγελοι γαρ ειϲιν και υιοι ειϲιν του θ̅υ̅ τηϲ αναϲταϲεωϲ υιοι οντεϲ
37 οτι δε εγειρονται οι νεκροι και μωυϲηϲ εδηλωϲεν επι τηϲ βατου ωϲ λεγει κ̅ν̅ τον θ̅ν̅ αβρααμ και τον θ̅ν̅ ιϲαακ
38 ο θ̅ϲ̅ δε ουκ εϲτι̅ νεκρων αλλα ζωντων παντεϲ γαρ αυτου ουτοι
39 αποκριθεντεϲ δε τινεϲ τω̅ γραμματεων ειπον διδαϲκαλε καλωϲ ειπαϲ
40 ουκετι δε ετολμων επερωταν αυτον ουδεν
41 ειπεν δε προϲ αυτουϲ πωϲ λεγουϲιν τον χ̅ν̅ υιον δαυειδ ειναι
42 και αυτοϲ δαυειδ λεγει εν βιβλω των ψαλμων ειπεν ο κ̅ϲ̅ τω κ̅ω̅ μου καθου εκ δεξιων μου
43 εωϲ αν θω τουϲ εχθρουϲ ϲου υποποδιον των ποδων ϲου
44 δαυειδ ουν κ̅ν̅ αυτον καλει και πωϲ υιοϲ αυτου εϲτιν
45 ακουοντοϲ δε παντοϲ του λαου ειπεν τοιϲ μαθηταιϲ αυτου
46 προϲεχεται απο των γραμματεων των θελοντων περιπατειν εν ϲτολαιϲ και φιλουντων αϲπαϲμουϲ εν ταιϲ αγοραιϲ και πρωτοκαθεδριαϲ εν ταιϲ ϲυναγωγαιϲ και πρωτοκλιϲιαϲ εν τοιϲ διπνοιϲ
47 οι κατεϲθιουϲι̅ ταϲ οικειαϲ των χηρων και προφαϲι μακρα προϲευχονται ουτοι λημψονται περιϲϲοτερον κριμα
Примечания:
1 [40] {}
16 [41] {τουτουϲ και δωϲει}
26 [42] {εϲιγηϲαν}
35 [43] a {τηϲ εκ}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 20 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Вашингтонский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.